«Τα άτομα με υπερβολική εφίδρωση είναι αντιμέτωπα με πλήθος προκλήσεων καθημερινά: περιορισμούς την προσωπική και επαγγελματική ζωή, συνεχή δυσφορία, αμηχανία μεταξύ άλλων. Όσοι πάσχουν από υπεριδρωσία γνωρίζουν ότι αυτό το ένα πρόβλημα επηρεάζει ό,τι κάνουν (ή δεν μπορούν να κάνουν). Ζουν μια διαρκή αγωνία» αναφέρει η Διεθνής Εταιρεία Υπεριδρωσίας (International Hyperhidrosis Society), σύμφωνα με την οποία 367 εκ. άνθρωποι πάσχουν από πρωτοπαθή υπεριδρωσία (υπερδραστηριότητα του του συμπαθητικού νευρικού συστήματος), με 73 εκ. περιπτώσεις να αφορούν τις μασχάλες ενώ άλλες περιοχές που εκδηλώνεται είναι οι παλάμες, το πρόσωπο και τα πέλματα.
Πέραν της πρωτοπαθούς, η υπεριδρωσία μπορεί να είναι δευτεροπαθής, να οφείλεται δηλαδή σε υποκείμενες καταστάσεις όπως διαταραχές στο ενδοκρινικό, νευρικό, καρδιαγγειακό ή αναπνευστικό σύστημα, καρκίνος, φάρμακα ή άγχος. Όταν η υπεριδρωσία συνοδεύεται από έντονη οσμή μιλάμε για βρωμιδρωσία.
Σύμφωνα με ειδικούς, η παθολογική αυτή κατάσταση «προσβάλλει» εξίσου και τα δύο φύλα και εκδηλώνεται κατά τη δεύτερη ή τρίτη δεκαετία της ζωής. Κάθε διαταραχή της εφίδρωσης, σημειώνουν, θα ήταν καλό διερευνάται, με τον εργαστηριακό έλεγχο να συστήνεται επί υποψίας δευτεροπαθούς υπεριδρωσίας, ώστε να επιβεβαιωθεί με διαφορική διάγνωση το αίτιο και η θεραπεία του να οδηγήσει στην αντιμετώπισή της.
Για τη περίπτωση της πρωτοπαθούς υπεριδρωσίας, η θεραπευτική φαρέτρα περιλαμβάνει τοπικά σκευάσματα όπως αποσμητικά και αντιιδρωτικά προϊόντα σε μορφή σαπουνιών, σπρέι, λοσιόν, κρεμών κ.α., ενέσεις βοτουλινικής τοξίνης (Botox), τη χρήση laser, ραδιοσυχνοτήτων, μικροκυμάτων και εστιασμένων υπερήχων και, τέλος, τη χειρουργική αντιμετώπιση όταν οι άλλες θεραπείες αποτυγχάνουν ή ο ασθενής επιθυμεί μακροχρόνια μόνιμη θεραπεία.
Η μέθοδος που καλύπτει το ασφαλιστήριο
Η αντιμετώπιση της υπεριδρωσίας κρίνεται αναγκαία όχι μόνο για αισθητικούς και ψυχολογικούς λόγους αλλά και διότι αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης μικροβιακών λοιμώξεων, μυκητιάσεων, μπορεί να οδηγήσει σε αφυδάτωση κ.α.. «Ευτυχώς, βλέπουμε σημαντική βελτίωση στη θεραπεία της υπεριδρωσίας και στην κατανόηση αυτής της ελάχιστα αναγνωρισμένης πάθησης» αναφέρει η Διεθνής Εταιρεία Υπεριδρωσίας και, πράγματι, αυξάνονται οι επιλογές για τους ασθενείς όπως με ιατρικές συσκευές που βασίζονται σε εκπομπή ενέργειας (lasers, ραδιοσυχνότητες, μικροκύματα, εστιασμένοι υπέρηχοι) που καταστρέφουν θερμικά του ιδρωτοποιούς αδένες και μειώνουν σημαντικά την υπεριδρωσία και βρωμιδρωσία, είναι όμως κοστοβόρες και περιορίζονται στην περιοχή των μασχαλών.
Έπειτα, για όποιον επιθυμεί την κάλυψη του κόστους από το ασφαλιστήριο υγείας, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε αυτό που αναφέραμε σε άρθρο για το θεραπευτικό botox, ότι όπως πολλές καινοτόμες τεχνικές (ρομποτική χειρουργική, ανοσοθεραπεία κ.α..) δεν καλύπτονται είτε προβλέπεται παροχή για συγκεκριμένες μόνο περιπτώσεις, έτσι και για το botox ταιριάζει η φράση που μας είπαν οι εμπειροι ασφαλιστές «δυστυχώς ακόμα είμαστε πίσω αλλά ελπίζουμε στο άμεσο μέλλον να αλλάξει».
Η θωρακοσκοπική συμπαθεκτομή αποτελεί τη σύγχρονη χειρουργική αντιμετώπιση που αποσκοπεί είτε στην απομόνωση με την τοποθέτηση συνδετήρων, είτε με διατομή και διακοπή των δύο συμπαθητικών αλύσων (αλυσίδων) που βρίσκονται μέσα στο θώρακα, εκατέρωθεν της σπονδυλικής στήλης, στο επίπεδο του δευτέρου θωρακικού σπονδύλου στις περιπτώσεις υπεριδρωσίας προσώπου, στο επίπεδο του τρίτου σπονδύλου στις περιπτώσεις των παλαμών και στο επίπεδο του τετάρτου για τις περιπτώσεις των μασχαλών. Είναι ανώδυνη, απαιτεί ολιγόλεπτη γενική αναισθησία και έχει εξαιρετικό κοσμητικό αποτέλεσμα, ενώ η πλειονότητα των ασθενών παίρνουν εξιτήριο αυθημερόν (διαβάστε εδώ για την ημερήσια νοσηλεία). Η επιτυχία της ξεπερνά το 90%.
Στις λίστες με τις επεμβάσεις των ασφαλιστηρίων νοσοκομειακής περίθαλψης, αναλόγως το πρόγραμμα και την εταιρεία, μπορεί κανείς να εντοπίσει τη «θωρακοσκοπική συμπαθεκτομή», τη «συμπαθεκτομή», «συμπαθεκτομή αμφοτερόπλευρη» ή την «οσφυϊκή συµπαθεκτοµή» (για τη θεραπεία της παλαμιαίας υπεριδρωσίας).
Η πιθανότερη επιπλοκή της συμπαθεκτομή είναι η αντιρροπιστική υπεριδρωσία σε άλλο μέρος του σώματος (π.χ. στη μέση), με μελέτες να σχετίζουν τη συχνότητά της με την εφαρμοζόμενη κάθε φορά εγχειρητική τεχνική. Σύμφωνα με τους ειδικούς ωστόσο, παρά την εμφάνισή της οι περισσότεροι ασθενείς παραμένουν ικανοποιημένοι από την εγχείρηση και τονίζουν ότι η ποιότητα στη ζωή τους άλλαξε θεαματικά.