Ο Φαντιγκά μπορεί, ο Σουρλής «σκίζει», ο Κίτσος το’ χει, ο Κούντε το… «ξέχασε»

Τι κέρδισε και τι έχασε ο Ολυμπιακός στο παιχνίδι με τον Παναιτωλικό

Επόπτης Γραμμών

Με δέκα αλλαγές στο βασικό ρόστερ δεν νομίζω κανείς να πίστευε ότι το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό και ειδικά στο Κύπελλο θα ήταν εύκολη δουλειά. Αντιθέτως ήταν ένα πραγματικό κρας τεστ για όλους. Και για τον προσφάτως ανανεώσαντα Πέδρο Μαρτίνς, αλλά και για τα πιτσιρίκια του Ολυμπιακού.

Βέβαια σε μια μικρή παρένθεση να αναφερθούμε και στην αυτοκτονία του Αναστασίου να βγάλει στο 85’ τον Καρέλη, τον μόνο άνθρωπο του Παναιτωλικού που θα μπορούσε πιθανόν να βρει δίχτυα στην, έστω κι αν δεν ερχόταν ποτέ, παράταση.

Τι κέρδισε και τι έχασε ο Ολυμπιακός στο παιχνίδι το συγκεκριμένο;

Προσωπικά δεν πιστεύω ότι έχασε κάτι.

Κι εξηγούμαι:

Ο Φαντιγκά, έδειξε ότι μπορεί και μπορεί πάρα πολύ μάλιστα. Είναι αδιαμφισβήτητα μια νέα έκπληξη σαν τον Αγκιμπού. Όχι βέβαια τόσο μεγάλη έκπληξη, αν αναλογιστούμε ότι έρχεται από την Παρί. Γρήγορη σκέψη, σταθερός με πολύ καλή τεχνική κατάρτιση, με το μέλλον να διαγράφεται λαμπρό. Η απορία βέβαια είναι αν θα ξαναπαίξει στη θέση του εξτρέμ καθώς είναι χαφ ο άνθρωπος, αλλά αυτό θα φανεί στη συνέχεια.

Ο Σουρλής δείχνει ξεκάθαρα ότι βαδίζει στα χνάρια του Κώστα Φορτούνη. Καλή τεχνική κατάρτιση, αυτοθυσία, αλλά και όλα τα στοιχεία που επιτρέπουν στον Ολυμπιακό να σχεδιάζει ένα μέλλον πάνω του. Έχει όλα τα φόντα, αρκεί να μην τον «κάψουμε». Αν και πλέον ο Ολυμπιακός αυτόν τον κίνδυνο δείχνει να τον έχει αφήσει πίσω ανεπιστρεπτί.

Ο Κίτσος δικαιώνει το ρίσκο. Το’ χει, και το έβγαλε πανηγυρικά στο τερέν. Άξιος αντικαταστάτης του Όλεγκ όποτε χρειαστεί ανάσες.

Εκείνος όμως που απογοήτευσε για άλλη μια φορά είναι ο Κούντε. Δείχνει σαν χαμένος, εκτός εαυτού ο Καμερουνέζος. Δεν έχει βρει καθόλου ρυθμό στον Ολυμπιακό ούτε αυτός, ούτε ο Ονιεκούρου. Ούτε μισή πάσα, ούτε μισή προσπάθεια, δεν τους βγαίνει τίποτα. Πολύ μεγάλα ταλέντα και τα δύο και μάλιστα ο Κούντε στις αρχές έδειξε ότι περιμένουμε πολλά, πάρα πολλά από αυτόν. Στην πορεία όμως, κάτι δεν έχει δέσει σωστά.

Αλλά και αυτά, όπλα στη φαρέτρα του Μαρτίνς είναι. Το να μην κάνει κάποιος καλό παιχνίδι δεν είναι κακό. Μπορείς να ξεκαθαρίζεις το ρόστερ σου. Σου δίνει επιλογές, αλλά σου δίνει και λύσεις. Δεν πρέπει να φύγουν κατ’ εμέ. Πρέπει να δουλέψουν. Για να γίνουν και οι δύο Κένι Λαλά, που φέτος βγάζει μάτια και πέρυσι δεν υπήρχε.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ 1: Αν πρέπει να απομακρύνουμε κάποιον πάντως, αυτός σίγουρα είναι ο Ανδρούτσος. Δεν μπορεί; Δεν κολλάει; Δεν το γνωρίζω.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2: Να βάλουμε λίγο και αυτόν τον Βρουσάι να παίξει λίγο παραπάνω στην κανονική του θέση; Καλό θα του έκανε κι εκείνου, καλό θα έκανε και στην ομάδα.