Quantcast

Μεταγραφή ορόσημο ο Κούντε – Πείθει ο Καμαρά – Αναγεννάται ο Ραντζέλοβιτς

Σχεδόν έτοιμος ο Ολυμπιακός

Γράφει, ο Επόπτης Γραμμών

Μπορεί οι Τούρκοι να ήθελαν να κλέψουν την παράσταση με το σόου για τα τεστ, ωστόσο ο Ολυμπιακός εχθές έκανε αυτό που έπρεπε. Φιλικό – πρόβα τζενεράλε, με μια αντικειμενικά καλή ομάδα της Super League, τον Άρη, τον οποίο κέρδισε 3-0.

Δεν έχει τόση σημασία το ότι νίκησε ή το ότι επικράτησε με 3-0. Σημασία έχει ότι ο Ολυμπιακός εχθές έδειξε ότι γεμίζει, ότι έχει αποκτήσει πια αυτό που χρειαζόταν.

Βάθος.

Στην άμυνα, χωρίς τον νεοαποκτηθέντα ΤΦ Βάτσλικ, ο Ολυμπιακός έδειξε ότι μπορεί να υπολογίζει στον Έλληνα Τζολάκη. Ο νεαρός μπορεί να μην είχε υπερβολική δουλειά εχθές, όμως ήταν εκεί όποτε τον χρειάστηκε η ομάδα του.

Ο Ανδρούτσος επιβεβαίωσε την καλή του πορεία και την ετοιμότητά του, βάζοντας ισχυρή παρακαταθήκη, τόσο για την 11αδα του Ολυμπιακού, όσο και για την εθνική Ελλάδος. Ο Ρέαμπτσιουκ από την άλλη, έδειξε αυτό που μπορεί, που είναι πολύ περισσότερο από τα περσινά.

Σεμέδο και Σωκράτης θέλουν λίγο ακόμα να δέσουν εντελώς, πράγμα που δεν είναι φυσικά ανέφικτο. Τόσο οι ικανότητες του Πορτογάλου όσο και η εμπειρία του Σωκράτη, θα δέσουν σύντομα.

Για να πάμε στο κέντρο, όπου ο Ολυμπιακός πλέον έχει υπεροπλία. Εμβιλά, Μπουχαλάκης, Καμαρά, οι σταθεροί «βετεράνοι» πλέον της ομάδας, δεμένοι, ακούραστοι, απολύτως προσηλωμένοι. Και με τον ελεύθερο Μαντί Καμαρά μπροστά από τους δύο, να γεμίζει έξτρα την περιοχή, ο Μαρτίνς έχει βρει ένα κουμπί πολύ ιδιαίτερο για κάθε κατάσταση.

Το πρόσωπο που γεμίζει ελπίδα τον Ολυμπιακό, είναι φυσικά ο Κούντε. Σε λίγο σχετικά χρόνο έδειξε τι μπορεί να κάνει στο γήπεδο. Μεγάλη άνεση στο άνοιγμα του παιγνιδιού, εξαιρετικές μεταβιβάσεις, πολύ καλός με την μπάλα στα πόδια, box to box 6αρο8άρι, ό,τι πρέπει. Αγκιμπού Καμαρά δείχνει σταθερός, θέλει λίγη δουλίτσα παίρνοντας παιγνίδια στα πόδια του και θα αποδώσει κι εκείνος. Ο Σουρλής από την άλλη θέλει λίγη παραπάνω δουλειά ακόμα.

Τώρα στην επίθεση, η ευχάριστη έκπληξη του Ολυμπιακού είναι τόσο ο Ραντζέλοβιτς, όσο και ο νεαρός Τσούμιτς. Ο πρώτος, δείχνει αναγεννημένος, ξεπερνώντας σε πολλά τον εαυτό του και θέτοντας βάσεις για 11αδα. Ο νεαρός δηλώνει παρόν και έτοιμος να αρπάξει όποια ευκαιρία του δοθεί, δίνοντας εναλλακτική στον προπονητή του.

Ο Μασούρας είναι κλασσικός Μασούρας, ένας παίκτης που τον θέλουν τα δίχτυα, με καλή παρουσία στην περιοχή για έξτρα βοήθεια στον φορ, ωστόσο δεν είναι ο παίκτης που μπορεί να παίξει στο ένας εναντίον ενός με την απαιτούμενη επιτυχία του εξτρέμ.

Ο Βρουσάι από την άλλη, δείχνει εξαιρετικά στοιχεία και σε αυτόν τον τομέα.

Παρά ταύτα, καλά κάνει και δεν ησυχάζει ο Ολυμπιακός στα εξτρέμ του και συνεχίζει την αναζήτηση. Λείπει από την ομάδα ένας παίκτης τύπου Ποντένσε για τα εξτρέμ, που μπορεί να φέρει την μπάλα στην περιοχή με μια ατομική ενέργεια και σιγουριά.

Ο βασικός Ελ Αραμπί, ο αναπληρωματικός Χασάν και ο προσωρινά τραυματισμένος Τικίνιο, είναι αρκετοί για το «9». Θα ήταν περιττό να ασχοληθεί εκ νέου ο Ολυμπιακός με αυτή τη θέση για νέα μεταγραφή. Ίσως, έναν ακόμα όχι 11αδάτο, για παιγνίδια Κυπέλλου και μικρότερης σημασίας ευρύτερα.

Εύκολο γκολ

Σε αντίθεση τώρα με προηγούμενες χρονιές, ο Ολυμπιακός δείχνει να ωριμάζει κατά πολύ. Στις αρχές της παρουσίας του Πέδρο Μαρτίνς στον πάγκο, ο Ολυμπιακός με ένα πολύ όμορφο ποδόσφαιρο, χρειαζόταν πάρα πολλές φάσεις προκειμένου να σκοράρει. Αν μη τι άλλο, παρά το καλό παιγνίδι, αυτό προβλημάτιζε.

Πλέον, βλέπουμε έναν Ολυμπιακό, κυνικό. Εχθές στο πρώτο ημίχρονο, η ομάδα του Πειραιά είχε δύο γκολ σε δύο φάσεις. Απροσδόκητο. Και δείχνει πως εκτός από την ωρίμανση και τον κυνισμό, μεγαλώνει και το ένστικτο της μεγάλης ομάδας.

Έτσι επιβιώνουν οι μεγάλες ομάδες όλα αυτά τα χρόνια. Εκτελούν, μόλις σε βρουν μπόσικο. Και είναι κάτι που χρειάζεται ο Ολυμπιακός. Ειδικά από εφέτος, που το εκτός έδρας γκολ έχει καταργηθεί. Μιλάμε φυσικά για την Ευρώπη.