Μέσα στα επόμενα 20 χρόνια θα βρεθεί θεραπεία που θα αλλάξει τη ζωή για την πιο κοινή μορφή της νόσου πιστυεύουν επιστήμονες. Συγκεκριμένα, μια ομάδα του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ έχει πλέον εντοπίσει 92 γονίδια που αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου Αλτσχάιμερ, ενώ μόλις τρία γονίδια ήταν γνωστά όταν ξεκίνησε η έρευνά τους το 2009.
Η καθηγήτρια Julie Williams, διευθύντρια του Κέντρου Άνοιας του Κάρντιφ, δήλωσε: «Μέχρι το 2040 νομίζω ότι θα είμαστε σε θέση να προσφέρουμε μια σειρά από θεραπείες και μπορεί να μην ξέρουμε ακριβώς γιατί, αλλά μία από αυτές θα είναι σε θέση να δράσει στο τεράστιο εύρος των αιτιών».
Η γονιδιακή θεραπεία και η βελτίωση της κατανόησης από διεθνείς μελέτες συμβάλλουν στην αύξηση των γνώσεων των ειδικών σχετικά με τη νόσο.
Η καθηγήτρια Williams: «Όταν ξέρεις πού να αρχίσεις να ψάχνεις, τότε μπορείς να μελετήσεις τις επιδράσεις που έχουν τα γονίδια σε συγκεκριμένες εγκεφαλικές δραστηριότητες».
Η καθηγήτρια μελετά τη νόσο Αλτσχάιμερ εδώ και 30 χρόνια και δήλωσε: «Τα πράγματα επιταχύνονται και βελτιώνονται συνεχώς. Έχω μάθει περισσότερα τα τελευταία επτά χρόνια από ό,τι τα προηγούμενα 20».
Η εξέλιξη της έρευνας σήμαινε ότι οι ειδικοί ανακάλυψαν ότι τα κύτταρα της μικρογλοίας, γνωστά ως «τα απορριμματοφόρα του εγκεφάλου», σκοτώνουν λανθασμένα υγιή εγκεφαλικά κύτταρα, συμπεριλαμβανομένων των συνάψεων. Οι συνάψεις είναι συνδέσεις μεταξύ των νευρώνων και, αν εξαλειφθούν χωρίς λόγο, μπορεί να κάνουν ένα άτομο να χάσει τις συνδέσεις που δημιουργούν σκέψη και αναμνήσεις.
Αλτσχάιμερ όπως η καρδιοπάθεια
Όμως η καθηγήτρια Williams δήλωσε στο BBC ότι η μελέτη χιλιάδων περιπτώσεων την έκανε να συνειδητοποιήσει ότι η ασθένεια πρέπει να θεωρείται περισσότερο σαν την καρδιοπάθεια, όπου συμβάλλουν πολλοί παράγοντες και διάφορες θεραπείες θα βοηθήσουν στην καθυστέρηση και την πρόληψή της.
Ορισμένα φάρμακα έχουν ήδη εγκριθεί για χρήση σε άλλες παθήσεις του Αλτσχάιμερ και θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται εντός των επόμενων πέντε ετών.
Η καθηγήτρια Tara Spires-Jones, κορυφαία εμπειρογνώμονας στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, δήλωσε πέρυσι στην Daily Mail ότι ένα φάρμακο για να σταματήσει την ανάπτυξη προβλημάτων μνήμης πέρα από την αρχική ήπια σύγχυση μπορεί να είναι διαθέσιμο μέσα σε μια δεκαετία.
Είπε: «Είμαι επιφυλακτική στη χρήση της λέξης θεραπεία, η οποία είναι μια πολύ ισχυρή λέξη, αλλά πιστεύω ότι θα έχουμε ένα φάρμακο που θα τροποποιεί τη νόσο μέσα σε 10 χρόνια».