Η Ελένη Φουρέιρα φωτογραφήθηκε για τη Vogue Greece και παραχώρησε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη για τις ευχάριστες ανατροπές στη ζωή της. Η τραγουδίστρια καθώς διανύει τους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης της, μίλησε για τα δύσκολα παιδιά χρόνια στην Αλβανία, για το μπούλινγκ που βίωσε στην Ελλάδα, για τη συμμετοχή της στη Eurovision, αλλά και για το όνειρό της να κάνει καριέρα στο εξωτερικό.
Στην αρχή της καριέρα της έκρυψε την αλβανική καταγωγή της
«Στην αρχή της καριέρας µου αναγκάστηκα να µη λέω ότι είμαι από την Αλβανία, λες και ήταν κάτι κακό. Τότε δεν μπορούσα να στηρίξω τον εαυτό µου, ήταν και η τηλεόραση διαφορετική, πιο βίαιη. Νομίζω ότι, αν ξεκινούσα σήμερα, ο κόσμος δεν θα τους άφηνε να µου το κάνουν αυτό. Ο κόσμος σήμερα πάει ενάντια στον ρατσισμό, δεν τον αφήνει να ανθίζει, κι αυτό είναι πολύ σπουδαίο».
Θέλει να μεγαλώσει ένα παιδί χωρίς προκαταλήψεις
«Τώρα, σ’ αυτή τη φάση της ζωής µου, σκέφτομαι συνέχεια πώς θα µπορέσω να μεγαλώσω ένα παιδί ανοιχτόμυαλο, χωρίς προκαταλήψεις και στερεότυπα. Θέλω να του μάθω να σέβεται όλους τους ανθρώπους, να µην κάνει διακρίσεις, να µην κάνει µπούλινγκ, να αποδέχεται, να έχει ενσυναίσθηση, να κατανοεί τη διαφορετικότητα και να δίνει µάχες για την ορατότητα. Θέλω να µην ντρέπεται να είναι ο εαυτός του και να αφήνει χώρο και στους άλλους ανθρώπους γύρω του να είναι ο εαυτός τους».
Για τα δύσκολα παιδικά της χρόνια
«∆εν μπορώ να συγκρίνω τον τρόπο που θα μεγαλώσει µε το πώς μεγάλωσα εγώ. Έζησα μια άλλη κατάσταση. Φτώχεια, εμφύλιο πόλεμο στην Αλβανία, μετανάστευση στην Ελλάδα, έναν τεράστιο τρόπο να επαναπροσδιορίσω τη ζωή µου σε πολύ μικρή ηλικία. Παράλληλα, όμως, µε απεριόριστη αγάπη από τους γονείς µου. Όλα αυτά µε έκαναν πολύ ευαίσθητη αλλά και πολύ σκληρή ταυτόχρονα. ∆εκατριών χρονών μοίραζα φυλλάδια στους δρόμους», ενώ συνέχισε:
«Έπρεπε να επιβιώσουμε. ∆εν υπήρχε περιθώριο να µη δουλέψουμε όλοι. Εγώ θα µεγαλώσω ένα παιδί που δεν θα χρειαστεί να το κάνει αυτό για να επιβιώσει. Θέλω όμως να του μάθω ότι είναι ΟΚ να µην τα έχεις όλα και ότι η ζωή είναι ένα παιχνίδι διεκδίκησης. Τίποτα δεν σου έρχεται έτσι απλόχερα. Θέλω να ξέρει ότι για να έχει κάτι, πρέπει να δουλέψει σκληρά, όπως κι εγώ έχω δουλέψει σκληρά για να του προσφέρω όσα θα του προσφέρω» συμπλήρωσε η Ελένη Φουρέιρα.
Για τις επιτυχίες μετά την Eurovision και το ενδεχόμενο να μετακομίσει στο εξωτερικό
«Μη με βλέπεις έτσι με την κοιλιά τούρλα! Μπαίνω κανονικά στο στούντιο, ηχογραφώ νέα κομμάτια, ετοιμάζω νέο ξενόγλωσσο άλμπουμ, προετοιμάζω το tour μου. Για μένα αυτό είναι ζωή. Έχω τεράστια λαχτάρα να ανέβω ξανά στη σκηνή και μετά να κατέβω για να πάρω αγκαλιά τον γιο μου. Ανυπομονώ να συνδυάσω αυτές τις δύο μεγάλες μου αγάπες».
Ξαφνικά σκάει η πανδημία και όλα καταρρέουν
Ακόμα, αναφέρθηκε για πρώτη φορά στην εποχή που αποφάσισε να ανοίξει τα φτερά της στην Αμερική, όμως οι συγκυρίες με τον κορoναϊό την έφεραν πίσω στην Ελλάδα: «Με την επιτυχία της Eurovision μου άνοιξε μια φιλόδοξη πόρτα στο εξωτερικό, που πάντα ονειρευόμουν. Ήμουν συνέχεια σε συναυλίες έξω, βρέθηκα να παίζω στην ίδια σκηνή με την Dua Lipa και κάποια στιγμή, με τη βοήθεια της εταιρείας μου, της Panik Records, και του Γιώργου Αρσενάκου, μετακόμισα στο Λος Άντζελες με σκοπό να εγκατασταθώ μόνιμα και να το ψάξω εκεί. Και ξαφνικά σκάει η πανδημία και όλα καταρρέουν. Γύρισα στην Ελλάδα, γιατί δεν ήξερα τι είναι όλο αυτό και ήθελα να είμαι κοντά στην οικογένειά μου».
Δεν μπορείς να ζεις μόνο για τη δουλειά σου
Για τα συναισθήματα της εκείνη την περίοδο, η Ελένη Φουρέιρα αποκάλυψε: «Στενοχωρήθηκα πολύ τότε. Πάνω που το όλο πράγμα είχε αποκτήσει μια ροή και υπήρχαν οι κατάλληλες συνθήκες για να κάνω κάτι ωραίο έξω, ήρθε κάτι τόσο απρόβλεπτο να τα ανατρέψει όλα. Ήταν μια περίοδος μεγάλης ενδοσκόπησης για μένα. Γύρισα στον εαυτό μου και είπα: “Κοίταξε να δεις. Δεν μπορείς να ζεις μόνο για τη δουλειά σου. Δεν μπορείς να ψάχνεις την ευτυχία μόνο σε ένα πράγμα”. Άρχισα έτσι να εξισορροπώ τη ζωή μου και εκτός δουλειάς, η οποία παραμένει η μεγάλη μου καψούρα, αλλά κατάλαβα ότι είχα ανάγκη να δώσω ενέργεια και στην προσωπική μου ζωή. Κάπου εκεί αισθάνθηκα πιο έντονα την ανάγκη να κάνω τη δική μου οικογένεια. Και μέσα σε όλες αυτές τις σκέψεις ήρθε και αυτό το μωρό».