Κυρίες και κύριοι του Τύπου, σας παρακαλώ πολύ να μη με διακόψετε…». Τα ημερολόγια της Έιμι Γουαϊνχάουζ σε συνέχειες. Εκεί που νομίζουμε ότι τα γνωρίζουμε όλα, έχουμε παρακολουθήσει ντοκιμαντέρ, έχουμε διαβάσει ιστορίες, ακούμε εμμονικά το «Back to black» και νοσταλγούμε τις λάιβ εμφανίσεις της πολυτάλαντης ερμηνεύτριας Έιμι Γουαϊνχάουζ, που έφυγε νωρίς, στα 27 της χρόνια, καλούμαστε να δούμε οικογενειακές φωτογραφίες, το ημερολόγιό της, μαζί με γράμματα και χειρόγραφους στίχους, σε ένα ολοκαίνουργιο βιβλίο που φωτίζει την Έιμι που δεν προλάβαμε να γνωρίσουμε.
«Amy Winehouse. In her own words»,ή πώς να τα πεις όλα με δικά σου λόγια, ακόμη και μετά θάνατον. Με ό,τι έχεις αφήσει πίσω σου. Τα πιο προσωπικά σου αντικείμενα. Συναισθήματα, απόρριψη, χρώματα, οι αναμνήσεις μιας 16χρονης μαθήτριας που δεν έκρυψε ποτέ τις φιλοδοξίες της και συνήθιζε να τις γράφει για να τις κάνει πραγματικότητα.
Ένα κορίτσι που ζωγράφιζε καρδιές και αστέρια. Ήθελε να αποκτήσει ένα σπίτι στο Μαϊάμι και 300 ζευγάρια παπούτσια… Ονειρευόταν να έχει «υπέροχα μαλλιά». Και μάλλον λίγοι γνωρίζουμε σήμερα πως η Έιμι Γουαϊνχάουζ δεν ήθελε να γίνει τραγουδίστρια, αλλά ηθοποιός, «να γυρίσω μια ταινία που θα παίζω την άσχημη», είχε γράψει στο ημερολόγιό της. Κι εμείς; Έχουμε άραγε το δικαίωμα να διαβάζουμε κάτι τόσο προσωπικό; Nα το κρίνουμε; Στο Νο 12 των φιλοδοξιών της ήταν «να με θαυμάζουν». Αυτό σίγουρα το πέτυχε και με το παραπάνω. Παραμένει ακόμη και σήμερα η καλλιτέχνις με τη μεγαλύτερη επιρροή για τον 21ο αιώνα.
Ακόμη και η Αντέλ και ο Μπρούνο αποδίδουν την επιτυχία τους στην επιρροή που άσκησε και εξακολουθεί να ασκεί στη μουσική τους. Ο Τόνι Μπένετ την είχε συγκρίνει με την Μπίλι
Χόλιντεϊ, χωρίς να υπάρχει διάδοχός της. Στο ημερολόγιό της η 16χρονη Έιμι είχε γράψει: «Έχω όλο τον χρόνο στη διάθεσή μου να κατακτήσω τον κόσμο με τη μουσική μου».
*Σάντυ Τσαντάκη/Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Απογευματινή την Παρασκευή 8 Σεπτεμβρίου