Ήταν Νοέμβριος του1978 όταν, έπειτα από μία ανώνυμη τηλεφωνική καταγγελία, η Αστυνομία εισέβαλε στο σπίτι της οικογένειας Καρυώτη. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, η ιστορία του μικρού χωριού Κωσταλέξι άλλαξε για πάντα.Ήταν -αναπόφευκτα μια ιστορία που θα συγκλόνιζε το πανελλήνιο. Μια ιστορία για την οποία χύθηκαν τόνοι μελάνης.
Η Αστυνομία ανακαλύπτει εκεί κάτι αδιανόητο: την Ελένη Καρυώτη έγκλειστη στο υπόγειο του σπιτιού από τα αδέλφια της για 29 ολόκληρα χρόνια – βρόμικη και σε ημιάγρια κατάσταση. Όπως ήταν επόμενο άλλωστε.
Τη βρήκαν ψυχικά άρρωστη, με τα σενάρια σχετικά με το παρελθόν και κυρίως την προέλευση της νόσου της να βρίθουν. Χαμένοι στη μετάφραση, επιχείρησαν να ξετυλίξουν το κουβάρι για να ανακαλύψουν έναν χαμένο έρωτα την εποχή του Εμφυλίου… Ήταν αυτό άραγε που ώθησε την Ελένη στην τρέλα; Ο Τύπος θα πέσει πάνω στην οικογένεια, μια άνευ προηγουμένου συναφής δημοσιογραφική εμμονή με το θέμα θα ξεκινήσει και το κοινό θα παρακολουθεί την ιστορία της Ελένης από τις εφημερίδες της εποχής, με την «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ» να πρωτοστατεί ως έντυπο που καθιέρωσε το κοινωνικό ρεπορτάζ, σαν σε ένα μυθιστόρημα σε συνέχειες. Και όπως γίνεται συνήθως, η αλήθεια θα μπλεχτεί με τον μύθο, ενώ η ανάγκη για σιωπή θα οδηγήσει σε συγκάλυψη.
Όλο το χωριό
Η πραγματική ιστορία αυτής της γυναίκας, που οι ίδιοι οι γονείς και τα αδέλφια της την κράτησαν έγκλειστη για σχεδόν τρεις δεκαετίες, αποτελεί την έμπνευση για την παράσταση «Κωσταλέξι» από την 812:Coal Theatre Company, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μωραΐτη, που από την Παρασκευή 28 Απριλίου θα ανέβει για 17 παραστάσεις στο θέατρο «Θησείον».
Μέσα από την ιστορία της Ελένης, η παράσταση εξετάζει την κατάσταση ενός ολόκληρου χωριού που ξέρει, βλέπει και δεν μιλάει. Η παράσταση, με ερευνητική διάθεση, προσπαθεί να ανακαλύψει την πραγματική Ελένη Καρυώτη, ξεπερνώντας την εικόνα της και τις ιστορίες της εποχής. Την Ελένη ως άνθρωπο πέρα από την αρρώστια και την οικογενειακή παθογένεια.
Παράλληλα, εξετάζει το θέμα των ψυχικά νοσούντων στην ελληνική επαρχία, το φαινόμενο των «τρελών του χωριού», προσπαθώντας να θέσει ερωτήματα για την κατάσταση της ψυχικής υγείας στη χώρα μας, καθώς και για τη συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι στους πάσχοντες. Ένα διαχρονικό πρόβλημα που εξακολουθεί να απασχολεί τόσο την επιστήμη όσο και την τέχνη, όπως αποδεικνύει η συγκεκριμένη θεατρική προσέγγιση της τραγικής ιστορίας της Ελένης από το Κωσταλέξι…
*Γιώργος Βαϊλάκης/Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Απογευματινή την Τετάρτη 26 Απριλίου