Η συγγραφέας Δήμητρα Ιωάννου επιστρέφει με το όγδοο βιβλίο της που έχει τίτλο «Αλεξάνδρεια- Γητειές, Μάγια και Μπαχάρια», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός και είναι μια ιστορία γεμάτη ξόρκια, βοτάνια και άρωμα Ανατολής, αλλά και έντονες συγκινήσεις, συναισθήματα, ίντριγκες και ανατροπές.
Η ίδια η συγγρφαέας μιλώντας στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ και τη Μαριάνθη Κουνιά αποκαλύπτει με ποιες μνήμες αναμετρήθηκε για να γράψει αυτήν την ιστορία, αλλά και ποιες γνώσεις πρέπει να έχει κάποιος για να συνθέσει μια ιστορία με μάγια και γητειές.
Μιλήστε μας για το βιβλίο σας αλλά και για τον τίτλο που επιλέξατε
Είναι μια ιστορία γεμάτη ένταση που διαδραματίζεται στην πόλη με τα δύο πρόσωπα, στο γοητευτικό σταυροδρόμι της ανατολής και της δύσης, τη μοναδική Αλεξάνδρεια που υμνήθηκε και αγαπήθηκε όσο καμία. Πρόκειται για έναν αγώνα επικράτησης μέχρι τελικής πτώσεως ανάμεσα σε δυο γυναίκες που από ένα καπρίτσιο της μοίρας μοιάζουν σ δυο σταγόνες νερό και διεκδικούν μια αμύθητη περιουσία και ένα σπουδαίο όνομα. Ποια από τις δυο είναι η κόρη του γνωστού Βύρωνα Κοσμίδη; Βοηθοί τους σε αυτή την αναμέτρηση είναι δύο φατρίες που γεννούν τις πιο δυνατές μάγισσες της Αιγύπτου: Η φατρία του Κύκνου και η φατρία του Δράκου. Το Καλό και το Κακό. Το Φως και το Σκοτάδι. Η αναμέτρηση είναι σκληρή, γεμάτη Γητειές, Μάγια και Μπαχάρια. Γιατί ούτε η Αλεξάνδρεια αλλά ούτε και η Αθήνα του ‘60 τις χωράνε και τις δυο. Γιατί τελικά πρέπει να μείνει μόνο μία!
Πρόκειται για αληθινή ιστορία;
Η Ισιδώρα Κοσμίδη και η Ραλλού είναι προϊόντα μυθοπλασίας. Το πλαίσιο γύρω τους όμως αληθινό. Η Αλεξάνδρεια εκείνης της εποχής, αλλά και η Αθήνα του ’60 σκιαγραφούνται ολοζώντανες στο βιβλίο και παρασύρουν τον αναγνώστη. Όσον αφορά την αιγυπτιακή μαγεία, γνωρίζουμε πως εξασκείτο από τα ιερατεία. Πίστευαν πως οι γνώσεις αυτές ήταν αφάνταστα ισχυρές και είχαν τόση δύναμη πάνω σε θεούς και ανθρώπους που παραδίδονταν μόνο σε μυημένους και όχι στα πλατιά στρώματα. Όπως συμβαίνει συχνά, ψήγματα αυτών των γνώσεων δύνανται να ταξίδεψαν μέσα από τα βάθη του χρόνου και να έφτασαν ως τις μέρες μας.
Πόσο χρόνο σας πήρε να την γράψετε;
Η Αλεξάνδρεια γεννήθηκε μετά από ένα χρόνο καθημερινής, εντατικής και επίμονης ενασχόλησης. Και παρότι ήμουν απόλυτα συγκεντρωμένη στις καθημερινές μου υποχρεώσεις, πάντα υπήρχε και αυτό το κομμάτι του μυαλού μου που βρισκόταν μονίμως στην Αλεξάνδρεια εκείνης της εποχής, άκουγε τις φωνές των μικροπωλητών, οσφραινόταν την αλμύρα της Κορνίς, γευόταν τα αιγυπτιακά εδέσματα, ψώνιζε στη Σερίφ Πασά, χόρευε στην πίστα του Αθηναίου, ανέβαινε τα σκαλάκια του Κομ Ελ Ντικ, χάζευε το ηλιοβασίλεμα στο Στάνλευ και περιπλανιόταν στο Καρτιέ Γκρεκ. Όλη αυτή η διαδικασία ήταν πολύτιμη για μένα, γιατί μου έδινε ανακουφιστικά διαλείμματα και τη δυνατότητα να ταξιδεύω σε άλλους κόσμους ιδιαίτερα την περίοδο του κορονοϊού.
Με ποιες μνήμες αναμετρηθήκατε;
Η Αλεξάνδρεια είναι η γενέτειρα της μητέρας μου και η πόλη στην οποία έζησε τα πρώτα είκοσι χρόνια της ζωής της. Θα κρατήσω τον χρόνο της δημιουργίας του συγκεκριμένου βιβλίου σα φυλαχτό στην καρδιά μου, γιατί εκείνη μου μετάγγισε όλη την ενέργεια και τη σοφία του τόπου, όλες τις αναμνήσεις της και όλες τις ιστορίες που είχε ζήσει και ακούσει. Τα βιώματά της έγιναν και δικά μου και ένιωσα το σφυγμό του τόπου να χτυπά τόσο δυνατά που ρίγησα από συγκίνηση. Ήταν μια συγκλονιστική πορεία, στη διάρκεια της οποίας ανακάλυψα το παρελθόν και τις ρίζες της οικογένειάς μου, γνώρισα υπέροχους ανθρώπους και γέμισε η ψυχή μου ευγνωμοσύνη και αγάπη.
Τι γνώσεις πρέπει να έχει ένας συγγραφέας για να γράψει μια ιστορία με μάγια και γητειές;
Κατ’ αρχήν κινήθηκα με ανοιχτό μυαλό. Δεν έκρινα οτιδήποτε διάβασα ή άκουσα, απλά κατέγραψα το υλικό που θα με βοηθούσε στην ιστορία μου. Η εμπειρία μου από τη φοίτησή μου στη Φιλοσοφική Σχολή με έκανε να καταλάβω ότι οι γητειές είναι εκείνο το κομμάτι του λαογραφικού υλικού και της λαϊκής παράδοσης που έχει μεγάλη δύναμη στη συνείδηση του λαού και για αυτό πολύ συχνά επιβιώνει και μεταδίδεται από γενιά σε γενιά στο πέρασμα των καιρών. Αυτό συμβαίνει σε κλειστά πλαίσια και η γνώση δε μεταδίδεται σε πλάτος αλλά σε βάθος και μόνο σε κάποιους επιλεγμένους που κουβαλούν πλέον και την ευθύνη της. Σεβάστηκα αντιλήψεις και απόψεις που δεν ήταν δικές μου και προχώρησα προσηλωμένη στο χτίσιμο της υπόθεσης.
Ποιες δυσκολίες ή ιδιαιτερότητες συναντήσατε στη συγγραφή αυτής της ιστορίας;
Κάθε τόπος έχει μια διαφορετική, εντελώς δική του ανάσα και μια ψυχή που πάλλεται. Με συγκινεί να αγγίζω με σεβασμό και άπειρη αγάπη αυτή την ψυχή και πάντα θέλω να επισκέπτομαι το μέρος που κάθε φορά επιλέγω ως σκηνικό του εκάστοτε βιβλίου μου. Είχα επισκεφτεί την Αίγυπτο παλιότερα, όμως διψούσα για επιπλέον ερεθίσματα. Για αυτό είχα προγραμματίσει ένα ταξίδι στην Αλεξάνδρεια, αλλά δυστυχώς η πανδημία του κορωνοϊού μού στέρησε αυτή τη δυνατότητα. Όμως επειδή τίποτα δεν είναι τυχαίο, στάθηκαν στο πλευρό μου σπουδαίοι άνθρωποι που μοιράστηκαν απλόχερα τη ματιά τους μαζί μου και η Αλεξάνδρεια τελικά ξεπήδησε μέσα από τις σελίδες του βιβλίου τόσο ζωντανή που λαμβάνω ένθερμα μηνύματα από αναγνώστες που έχουν γεννηθεί και έχουν ζήσει εκεί. Αυτή είναι τεράστια χαρά και η μεγαλύτερη μου ανταμοιβή.
Η πανδημία του Κορωνοιού έχει επηρεάσει την διάθεση του κόσμου για το βιβλίο;
Ο κόσμος που γνωρίζω, κατά τη διάρκεια της πανδημίας αγκάλιασε το βιβλίο με πολλαπλά οφέλη. Κι αυτό γιατί το βιβλίο είναι ένα μέσο με το οποίο μπορείς να ταξιδέψεις, χωρίς καν να ανοίξεις την πόρτα του σπιτιού σου. Επίσης, βοηθάει σημαντικά στη διαχείριση του άγχους που συσσώρευσε άπλετα η πανδημία γύρω και μέσα μας. Τα βιβλία ανοίγουν μαγικά παράθυρα στο χωροχρόνο και εμείς οι αναγνώστες μπορούμε να διαφύγουμε έστω προσωρινά από τα προβλήματά μας, να ανακτήσουμε δυνάμεις, να πάρουμε μια ανάσα και να επιστρέψουμε στην πραγματικότητα μας ανανεωμένοι και πιο δυνατοί.
Ποιες είναι οι δυσκολίες που βιώνει ο κλάδος του βιβλίου στην εποχή του Κορωνοϊού;
Η πανδημία έφερε μέτρα, περιόρισε την δια ζώσης επικοινωνία των συγγραφέων με τους αναγνώστες, κάποια στιγμή έκλεισε τα βιβλιοπωλεία και από την άλλη διαταράχτηκε η οικονομία της χώρας επιφέροντας προβλήματα σε ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού. Παρόλα αυτά το βιβλίο είναι ένα από τα σημαντικότερα πολιτισμικά αγαθά που μαρτυρούν το επίπεδο ενός πολιτισμού και όλοι μας, εκδοτικοί, συγγραφείς και αναγνώστες το στηρίξαμε και εξακολουθούμε να το στηρίζουμε με σθένος στην προσπάθεια να του δίνουμε πάντα τη θέση που του πρέπει.
Η υπόθεση του έργου
Ξέρεις γιατί δε διστάζω να σε θυσιάσω; Γιατί είσαι ζυμωμένη στα κύτταρά μου. Δεν το έχεις καταλάβει ακόμα; Δεν υπάρχουν όρια μεταξύ μας. Δεν είμαστε δύο, είμαστε ένα…Μια ψυχή σε δυο κορμιά… Και δεν πειράζει αν πεθάνει η μια… Αρκεί να ζήσει η άλλη! Αποφάσισα να ζήσω εγώ, αλλά πάντα θα σε κουβαλάω κολλημένη επάνω μου! Γιατί εγώ είμαι εσύ!
Δυο γυναίκες, μια αμύθητη περιουσία, ένα τρανταχτό όνομα και το πιο σημαντικό ερώτημα: Ποια από τις δυο είναι η πραγματική Ισιδώρα Κοσμίδη;
Η Φατρία του Κύκνου και η Φατρία του Δράκου, δυο οικογένειες με απαρχές χαμένες στον χρόνο που γεννούν τις πιο δυνατές μάγισσες της Αιγύπτου. Γυναίκες αντίπαλες που φέρνουν στην ψυχή τους το φως και το σκοτάδι.
Μια ιστορία που θα σας μεταφέρει στην κοσμοπολίτικη Αλεξάνδρεια, την πόλη με τα δυο πρόσωπα. Και κατόπιν στην Αθήνα για την τελική αναμέτρηση των ηρωίδων τη δεκαετία του ‘60. Ένας αγώνας μέχρι θανάτου.
Γιατί η Αλεξάνδρεια δεν τις χωρά και τις δυο… Και πρέπει να μείνει μόνο μία…