Αίγυπτος: Στο Λούξορ ανακαλύφθηκαν οι χαμένες σφίγγες του Αιγύπτιου βασιλιά Αμενχοτέπ Γ’ (Φώτο)

Οι σφίγγες είναι τα τελευταία ευρήματα που προέκυψαν από ένα έργο αποκατάστασης 25 ετών

Οι αρχαιολόγοι στην Αίγυπτο ανακάλυψαν πρόσφατα δύο σφίγγες που φύλαγαν τον νεκρικό ναό του Φαραώ Αμενχοτέπ Γ’, του παππού του Τουταγχαμών. Παρά τα 3.400 χρόνια φθοράς, οι σφίγγες εξακολουθούν να φέρουν το λαξευμένο ασβεστολιθικό πρόσωπο του φαραώ, ο οποίος είναι στολισμένος με βασιλική κόμμωση και γενειάδα.

Το ζεύγος των σφίγγων μήκους 8 μέτρων πλαισιώνει την είσοδο μιας λεωφόρου πομπής, την οποία οι εορτάζοντες θα ακολουθούσαν από το κύριο μέρος του ναού σε μια κίονη αυλή.

 

Όπως ανακοίνωσε το αιγυπτιακό υπουργείο Τουρισμού και Αρχαιοτήτων, οι σφίγγες ανακαλύφθηκαν στην αρχαία πρωτεύουσα της Θήβας, το σημερινό Λούξορ, στο ναό του Amenhotep III, τον οποίο οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ονόμαζαν «Ναό των Εκατομμυρίων ετών». Παράλληλα ανακάλυψαν και τα ερείπια πυλώνων και τοίχων που ήταν διακοσμημένα με τελετουργικές σκηνές.

 

sphinx-face-800x890

Τα αγάλματα απεικονίζουν τον Φαραώ Αμενχοτέπ Γ’ με ένα φαρδύ περιδέραιο και ένα κάλυμμα (διακόσμηση) για το κεφάλι του σε σχήμα μαγκούστας. «Σε αυτόν τον ναό, πριν χτυπηθεί από τον καταστροφικό σεισμό το 1200 π.Χ., υπήρχε ένας μεγάλος αριθμός αγαλμάτων και διακοσμήσεων στον τοίχο», είπε ο αιγυπτιολόγος Hourig Sourouzian, σύμφωνα με το Live Science.

Οι αρχαιολόγοι βρήκαν επίσης τρία αρκετά καλοδιατηρημένα αγάλματα της θεάς Σεχμέτ, που απεικονίζονται με κεφάλι λιονταριού. Τα αγάλματά της βρίσκονταν στο μπροστινό μέρος της ανοιχτής εσωτερικής αυλής, δηλαδή του περιστυλίου.

sekhmet-statue-2

«Τα πρόσφατα ανακαλυφθέντα τμήματα του ανάγλυφου τοίχου στο περιστύλιο δείχνουν νέες σκηνές του φεστιβάλ Σεντ, μιας βασιλικής γιορτής που άρχισε να γίνεται 30 χρόνια μετά την αρχή της βασιλείας του και η οποία τελούνταν αργότερα κάθε τρία χρόνια», είπε ο Σουρουζιάν.

Το Φεστιβάλ Σεντ ήταν «μία από τις πιο σημαντικές γιορτές για τους αρχαίους Αιγύπτιους, που γιόρταζαν το τέλος του 30ού έτους από την άνοδο του βασιλιά στο θρόνο», δήλωσε ο αιγυπτιολόγος Αμπντέλ Ραχίμ Ριχάν.

“Οι απεικονίσεις αυτού του φεστιβάλ δείχνουν τον Φαραώ στο θρόνο του σε πλήρη ισχύ, με ένα συγκινημένο πλήθος να τον περιβάλλει και να περιμένει την ομιλία του στην οποία υπόσχεται άλλα 30 χρόνια ευημερίας και πολυτέλειας. Με την ευκαιρία, ο βασιλιάς πρόσφερε επίσης θυσίες στους θεούς και έτρεχε σε ένα μονοπάτι στην αυλή για να επιδείξει τη σωματική του δύναμη», πρόσθεσε.

Τα πρόσφατα ευρήματα καθαρίζονται και αποκαθίστανται. Μέχρι στιγμής, η επίπονη διαδικασία έχει αποκαλύψει το όνομα του Φαραώ που είναι χαραγμένο στα στήθη και των δύο σφίγγων, καθώς και ίχνη από τα φωτεινά χρώματα που κάποτε διακοσμούσαν τις κολώνες στη μεγάλη αίθουσα του ναού. Σύμφωνα με το Υπουργείο Τουρισμού και Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου, οι στήλες θα εγκατασταθούν ξανά στο ναό και οι προτομές του Σεχμέτ και άλλα αγάλματα θα εκτεθούν στις αρχικές τους θέσεις.

Προς το παρόν, δεκάδες αγάλματα που έχουν ανακτηθεί από τον ναό φυλάσσονται (με πολλά να εκτίθενται) σε ένα μουσείο στο Λούξορ, τη σύγχρονη πόλη που βρίσκεται τώρα στη θέση της αρχαίας Θήβας.

Ο ναός των εκατομμυρίων ετών διήρκεσε λιγότερο από έναν αιώνα

Ο Αμενχοτέπ Γ’ διέταξε να χτιστεί ο ναός, τον οποίο ονόμασε «Ναός των Εκατομμυρίων ετών», στα τέλη της βασιλείας του. Ο ναός χρησίμευσε ως μνημείο της διακυβέρνησης του Φαραώ, αλλά και ως ναός όπου οι ιερείς μπορούσαν να κάνουν τελετουργίες και να κάνουν προσφορές στον νεκρό φαραώ, ο οποίος λατρευόταν ως θεός.

Το εκτεταμένο συγκρότημα 35 εκταρίων βρισκόταν απέναντι από τον ποταμό Νείλο από την αρχαία πόλη της Θήβας, όπου ο Αμενχοτέπ Γ’ κυβέρνησε. Επίσης, δεν απέχει πολύ από την Κοιλάδα των Βασιλέων και τον βασιλικό τάφο του Amenhotep III. Αρχαία αρχεία περιγράφουν τον σεισμό που κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος του ναού το 1200 περίπου π.Χ., αφήνοντας όρθια μόνο δύο αγάλματα του Amenhotep III ύψους 18 μέτρων και 720 τόνων.

Μια σειρά από πλημμύρες τις επόμενες χιλιετίες διέβρωσαν περαιτέρω τα θεμέλια του βασιλικού μνημείου. Πολλά από τα αγάλματα και τις κολώνες του ναού, που κατέληξαν θαμμένα στο έδαφος μετά τον σεισμό, βυθίστηκαν από τις πλημμύρες. Οι αρχαιολόγοι εργάζονται για τη μελέτη και την αποκατάσταση του ερειπωμένου ναού από το 1998.