Το «κλείσιμο» οριστικά της δικαστικής περιπέτειας του καθηγητή Νίκου Μανιαδάκη, ο οποίος, αφού πρώτα του αφαιρέθηκε η ιδιότητα του προστατευόμενου μάρτυρα στην υπόθεση της Novartis, κατέστη κατηγορούμενος για το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας σε βάρος του ελληνικού δημοσίου, αποφάσισε, με βούλευμα του, το Συμβούλιο Εφετών της Αθήνας.
Τα parapolitika.gr παρουσιάζουν σήμερα το πλήρες σκεπτικό του υπ΄αριθμόν 1731/2021 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών της Αθήνας το οποίο ανοίγει το δρόμο πιθανότατα για ευνοϊκή εξέλιξη και στην εκκρεμή διαδικασία για τον πρώην υπουργό Υγείας, Ανδρέα Λοβέρδο.
Το Συμβούλιο Εφετών απέρριψε την έφεση κατά της πρώτης απαλλακτικής κρίσης για τον Νίκο Μανιαδάκη με το σκεπτικό ότι τα καθήκοντα του καθηγητή δεν περιλάμβαναν τη συμμετοχή του, σε οποιοδήποτε στάδιο, είτε στην κυκλοφορία νέων φαρμάκων, είτε στη διαμόρφωση τιμών φαρμάκων είτε στη διαμόρφωση της φαρμακευτικής νομοθεσίας, απορρίπτοντας τις αιτιάσεις των προστατευόμενων μαρτύρων «Μάξιμου Σαράφη» και «Αικατερίνης Κελέση» σε βάρος του.
Οι δικαστές του Συμβουλίου Εφετών έκριναν πως το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών ορθά οδηγήθηκε σε απαλλακτική κρίση για τον Νίκο Μανιαδάκη.
Υπενθυμίζεται πως την 1η Νοεμβρίου 2021, η Εισαγγελέας Εφετών άσκησε έφεση κατά του απαλλακτικού βουλεύματος με τις σκέψεις ότι από την δικογραφία προκύπτει ότι είχαν ανατεθεί στον κο Μανιαδάκη καθήκοντα Συμβούλου του Υπουργείου Υγείας και ότι στα καθήκοντα του περιλαμβανόταν και η τιμολόγηση φαρμάκων.
Ωστόσο, το το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών εξέδωσε το αμετάκλητο βούλευμά του απαλλάσσοντας τον κ. Μανιαδάκη από την κατηγορία της παθητικής δωροδοκίας για τα έτη 2010-2014.
«Δεν διαμόρφωνε τις ποινές»
Στο σκεπτικό του συμβουλίου εφετών, επισημαίνεται ότι η έφεση πρέπει να απορριφθεί καθώς «σύμφωνα με την κατάθεση του προαναφερόμενου μάρτυρα (σ.σ. προστατευόμενος μάρτυρας υπό την κωδική ονομασία «Μάξιμος Σαράφης»), «…Όσον αφορά στον Μανιαδάκη, το έργο αυτό αναφέρεται στην προστασία του στάτους κάποιων φαρμάκων του τμήματος ογκολογίας έτσι ώστε να προστατευτούν από επερχόμενες μειώσεις τιμών…», πλην όμως, από το περιεχόμενο του ως άνω εγγράφου δεν προκύπτει αν ο κατηγορούμενος ζήτησε ή έλαβε αθέμιτα ωφελήματα ή αποδέχθηκε υπόσχεση παροχής αυτών για το συγκεκριμένο έργο και σε συγκεκριμένο χρόνο, ενώ από τα λοιπά αποδεικτικά μέσα δεν προέκυψε λήψη ή απαίτηση χρημάτων ή άλλων ωφελημάτων ή αποδοχή υπόσχεσης ωφελημάτων από τον κατηγορούμενο για όμοιες ενέργειες σε μεταγενέστερο χρόνο και δη μετά την 7.4.2014, οπότε αντικαταστάθηκε το άρθρο 235ΠΚ με τον ως άνω ν. 4254/2014. Κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα από το Δεκέμβριο του έτους 2010 μέχρι και τον Ιούλιο του έτους 2012, εντός του οποίου φέρονται ότι τελέσθηκαν οι προπεριγραφόμενες μερικότερες πράξεις του εγκλήματος της παθητικής δωροδοκίας κατ’ εξακολούθηση, με αξία ωφελημάτων υπερβαίνουσα συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ, τα καθήκοντα του κατηγορουμένου, όπως αυτά διαγράφονται παραπάνω και προκύπτουν από τις θέσεις που κατείχε, δεν περιλάμβαναν τη συμμετοχή του, σε οποιοδήποτε στάδιο, είτε στην κυκλοφορία νέων φαρμάκων, είτε στη διαμόρφωση τιμών φαρμάκων (τιμολόγηση, ανατιμολόγηση, διορθώσεις κ.ο.κ.), είτε στη διαμόρφωση της φαρμακευτικής νομοθεσίας, αφού δεν είχε διορισθεί σε θέση συμβούλου κάποιου από τους παραπάνω Υπουργούς Υγείας, ενώ οι Ομάδες Εργασίας και οι Επιτροπές στις οποίες συμμετείχε, δεν είχαν συναφές αντικείμενο.»
Επιπλέον, το δικαστικό συμβούλιο έκρινε ότι «οι ενέργειες του κατηγορουμένου για τις οποίες φέρετε ότι έλαβε τα ως άνω χρηματικά ποσά, ανάγονται αποκλειστικά στην εκ μέρους του άτυχη παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών προς τους διατελέσαντες, κατά το ως άνω χρονικό διάστημα (Δεκέμβριο2010- Ιούλιο 2012) Υπουργούς Υγείας και βρίσκονται απολύτως εκτός του κύκλου των καθηκόντων του ή της υπηρεσίας του. Ενόψει δε ότι η τελευταία μερικότερή πράξη παθητικής δωροδοκίας φέρεται ότι τελέστηκε το αργότερο στο τέλος Ιουλίου 2012, που είναι και ο κρίσιμος χρόνος, με βάση τον οποίο κρίνεται ποιος νόμος θα εφαρμοστεί επί του κατ’ εξακολούθηση εγκλήματος (βλ. ΑΠ 1028/2009, ΝΟΜΟΣ) εφαρμοστέα στην προκειμένη περίπτωση, ως ευμενέστερη για τον κατηγορούμενο (αρθρ.2 ΠΚ), είναι η διάταξη του άρθρου 235 ΠΚ, όπως ίσχυε πριν από την αντικατάσταση του με το άρθρο 68 του Ν.4139 / 2013 (ΦΕΚ Α 74/20.03.2013), στην οποία, όπως προεκτέθηκε, δεν υπάγονται πράξεις, που βρίσκονται έξω από τον κύκλο των καθηκόντων ή της υπηρεσίας του υπαλλήλου και είναι ξένες προς αυτά και άρα δεν δύναται να γίνει λόγος για ενέργειες του κατηγορουμένου που ανάγονται ή αντίκεινται στα καθήκοντα του, με συνέπεια να μην στοιχειοθετείται, κατά την αντικειμενική του υπόσταση, το έγκλημα της παθητικής δωροδοκίας, κατ´ εξακολούθηση με αξία ωφελημάτων υπερβαίνουσα το ποσό των 120.000 ευρώ όπως η αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος αυτού τυποποιείται στην ως άνω διάταξη».
Οι εφέτες, επομένως, έκριναν πως «το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών, που δέχτηκε ότι προέκυψαν τα ίδια πραγματικά περιστατικά και, με το σκεπτικό ότι η συμπεριφορά του κατηγορουμένου δεν εμπίπτει στο πραγματικό του άρθρου 235 παρ. 1 και 2 ΠΚ, όπως ίσχυε κατά το χρόνο τέλεσης των επίμαχων πράξεων, κατέληξε σε απαλλακτική γι’αυτόν κρίση, ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και ερμήνευσε και εφάρμοσε την διάταξη του άρθρου 235 ΠΚ, αφού απέδωσε σε αυτήν την έννοια που πραγματικά έχει και υπήγαγε ορθά τα πραγματικά περιστατικά, που δέχτηκε ότι προέκυψαν, ενώ δεν παραβίασε αυτήν εκ πλάγιού και δη με αντιφατική αιτιολογία, όπως υποστηρίζεται με την έφεση, αφού, οι παραδοχές του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών ότι (κατά πιστή αντιγραφή από την έκθεση έφεσης) «συνέτρεχε στο πρόσωπο του κατηγορουμένου η ιδιότητα του υπαλλήλου, ότι συντρέχουν ενδείξεις για υπόσχεση η λήψη παράνομων ωφελημάτων για τον εαυτό του ή για τρίτους, ότι αυτά τα ωφελήματα υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ», δεν αντιφάσκουν προς τις περαιτέρω παραδοχές ότι « οι ενέργειες στις οποίες προέβη ο κατηγορούμενος κατά τον κρίσιμο χρόνο βρίσκονταν απολύτως έξω από τα υπηρεσιακά τους καθήκοντα, καθόσον ο ίδιος δεν είχε διοριστεί σε θέση συμβούλιο υπουργού…όπως προκύπτει από τα στοιχεία της δικογραφίας φέρεται να διετέλεσε άτυπου σύμβουλος μελών της κυβέρνησης και δη διαδοχικά των υπουργών Υγείας…».
Τι τονίζει ο Νίκος Μανιαδάκης
Ο καθηγητής Νίκος Μανιαδάκης τονίζει στα parapolitika.gr ότι μετά τη λήξη της δικαστικής του περιπέτειας «το μόνο που πραγματικά επιθυμώ είναι να επιστρέψει η ζωή μου στην κανονικότητά της και να συνεχίσω το διδακτικό μου έργο στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας».
Από την πλευρά του, ο δικηγόρος του, Θεόδωρος Μαντάς, επισημαίνει ότι «η ελληνική Δικαιοσύνη απέδειξε για μια ακόμη φορά, στην περίπτωση του καθηγητή Νίκου Μανιαδάκη, ότι αν δεν παρεμποδίζεται στο έργο της, διαθέτει τις ασφαλιστικές δικλείδες που επιτρέπουν και τις αστοχίες της να διορθώνει και το Κράτος Δικαίου να υπερασπίζεται.»