Τεράστια ερωτήματα γεννά η στάση της ηγεσίας της Ενώσεως Δικαστών και Εισαγγελέων – και όχι όλων των δικαστών – η οποία ζητεί να αποσυρθεί η διάταξη που απαγορεύει την αλιεία από αλλοδαπούς στα χωρικά μας ύδατα γιατί τους ενοχλεί, όπως αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους, ότι «στις πραγματικές προθέσεις του νομοθέτη είναι, η αντιμετώπιση του φαινομένου της παράνομης αλιείας, από τούρκους αλιείς, στην αιγιαλίτιδα ζώνη του Ελληνικού Κράτους…»
Σε μια στιγμή, που η χώρα μας, θωρακίζεται με όποιον τρόπο μπορεί απέναντι στην τουρκική απειλή, εξοπλιστικά αλλά και νομικά, η αδιανόητη αυτή στάση, του προεδρείου της Ένωσης που τίθεται ουσιαστικά υπέρ των Τούρκων, έρχεται και μας λέει, ούτε λίγο ούτε πολύ, να τους αφήσουμε ήσυχους να αλωνίζουν το Αιγαίο. Είναι προφανές ότι αυτή η δήλωση εγείρει πληθώρα ερωτημάτων για τη σκοπιμότητα, αλλά και την αναγκαιότητα μιας τόσο ανθελληνικής στάσης.
Και το πράγμα γίνεται ακόμη χειρότερο, αν σκεφθεί κανείς ότι το προεδρείο της Ένωσης Δικαστών αγνοεί τι προβλέπει η Ευρωπαϊκή νομοθεσία για ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα. Να επισημάνουμε λοιπόν ότι είμαστε υποχρεωμένοι ως Ευρωπαϊκή χώρα να προστατεύσουμε περιοχές NATURA του Αιγαίου, αλλά και να τηρηθεί η ποσόστωση αλιείας και η προστασία του περιβάλλοντος. Αν δεν το κάνουμε και συλληφθεί για παράδειγμα ένας Τούρκος αλιέας στο Αιγαίο, αφού δεν υπάρχει σχετικό άρθρο, θα αφεθεί ελεύθερος και μετά θα μας ζητάει και αποζημίωση για τη βλάβη που υπέστη. Παράλληλα θα μας ζητηθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αποζημίωση ως με τη μορφή προστίμου και καταδίκη, γιατί δεν τηρήσαμε τη νομοθεσία. Όταν όμως υπάρχει αυτή η πρόβλεψη στον Κώδικά μας, θα αποφύγουμε όλα τα παραπάνω και ο αλλοδαπός παράνομος αλιέας θα πάει φυλακή. Άραγε, τα παραπάνω δεν τα γνωρίζει η ηγεσία της Ένωσης Δικαστών Εισαγγελέων; Κι αν τα γνωρίζει για ποιο λόγο επιχειρεί να θολώσει τα νερά σε ένα τόσο κρίσιμο εθνικό ζήτημα;
Φτάνουν μάλιστα στο σημείο να επισημαίνουν ότι η επαναφορά του σχετικού άρθρου, (το οποίο προϋπήρχε, καταργήθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ και επανέρχεται επί ΝΔ με πρόβλεψη αυστηρότερης ποινής), δεν μας χρειάστηκε πριν από 70 χρόνια και άρα γιατί να μας χρειαστεί τώρα;
Μεταφέρουμε αυτούσια την τοποθέτησή των μελών της πλειοψηφίας του Δ.Σ. της Ένωσης, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από σχετική ανακοίνωση που φέρει την υπογραφή του προέδρου της, κ. Χριστόφορου Σεβαστίδη:
«Με το άρθρο 92 του Σχεδίου Νόμου, επαναφέρεται και μάλιστα ως βαρύτατο πλημμέλημα, το έγκλημα της αλιείας σε χωρικά ύδατα από αλλοδαπούς. Κατά την αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου με τη διάταξη αυτή σκοπείτε η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, από την αλόγιστη και μη ελεγχόμενη αλιεία και ως εκ τούτου η προώθηση μέτρων αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγή, η οποία επιδρά και στον τομέα της αλιείας. Οι σκέψεις αυτές της αιτιολογικής έκθεσης, ελάχιστα πειστικές είναι. Στις πραγματικές προθέσεις του νομοθέτη, είναι η αντιμετώπιση του φαινομένου της παράνομης αλιείας από τούρκους αλιείς στην αιγιαλίτιδα ζώνη του Ελληνικού Κράτους. Ωστόσο, μια τέτοια συμπεριφορά, αντιμετωπίζεται και υπό το σημερινό καθεστώς, με κατάλληλη εφαρμογή της νομοθεσίας, με την παράνομη είσοδο των αλλοδαπών στη χώρα, χωρίς να χρειάζεται η προσφυγή, σε αμφιβόλου σκοπιμότητας και ορθότητας, νομοθετικές επιλογές. Εξάλλου, η αντίστοιχη διάταξη του άρθρου 401,προϊσχύσαντος Π.Κ./1950, σε ελάχιστες περιπτώσεις εφαρμόστηκε, στα 70 χρόνια ισχύος του Π.Κ. 1950.Προτείνεται η απάλειψη της διάταξης αυτής».
Ο Χριστόφορος Σεβαστίδης.
Και το εύλογο ερώτημα προς τους υπογράφοντες αυτή την δήλωση είναι το ακόλουθο:
-Είναι αμφιβόλου σκοπιμότητας και ορθότητας νομοθετική επιλογή, μια διάταξη που σκοπό της έχει την προστασία των Εθνικών της συμφερόντων;
-Το μη σκόπιμο και ορθό νομοθετικά κατά την άποψη σας ποιο θα ήταν ακριβώς; Το αντίθετο;
-Να μην νομοθετούμε υπέρ των Εθνικών μας συμφερόντων;
Και τόσο πολύ σας ενοχλεί προστασία των νομίμων εθνικών μας συμφερόντων;
Στην ίδια σχεδόν γραμμή πλεύσης, κινείται βεβαίως και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καθώς σε σχετική ανακοίνωση του τομεάρχη Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ξανθόπουλου, όλες οι διατάξεις του προωθούνται για τροποποίηση, χαρακτηρίζονται αναχρονιστικές και ζητούν την απόσυρσή τους.
Έγκριτοι νομικοί και διεθνολόγοι, εξηγούν γιατί η επαναφορά και εφαρμογή του επίμαχου άρθρου, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, υπεράσπισης των εθνικών μας δικαιωμάτων και υπεράσπισης των εθνικών μας συμφερόντων.
«Α) Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία υπάρχει ποσόστωση αλιείας. Δηλαδή τα κράτη της Ε.Ε. ψαρεύουν συγκεκριμένη ποσότητα για προστασία των ειδών αλλά και του περιβάλλοντος.
Β) Την υποχρέωση επιτήρησης εφαρμογής της νομοθεσίας περί ποσόστωσης, έχει η κάθε χώρα για τα χωρικά της ύδατα αλλά η Ελλάδα είναι περαιτέρω υπεύθυνη για την προστασία ευαίσθητου θαλάσσιου περιβάλλοντος όπως περιοχές Natura του Αιγαίου.
Γ) Πρόβλημα γεννάται στις κλειστές θάλασσες της Μεσογείου και εν προκειμένω του Αιγαίου ,όπου αν δεν τηρηθούν, η ποσόστωση και η προστασία του περιβάλλοντος, τόσο η χώρα μας όσο και οι: Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, επαπειλούνται με βαρύτατες ποινές. Κάτι που δεν ακουμπά τις βόρειο- αφρικανικές χώρες και την Τουρκία, οι οποίες ψαρεύουν σε αυτές τις θάλασσες αφού δεν διέπονται από την Ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Λόγω δε της παραβίασης της ποσόστωσης προκαλείται καταστροφή του θαλάσσιου περιβάλλοντος, στις Ποσειδωνίες και σε όλα τα είδη ψαριών. Ως εκ τούτου και προς αποφυγή της ανισορροπίας στο περιβάλλον τόσο οι άλλες χώρες όσο και η Ελλάδα, είναι υποχρεωμένες όχι μόνο να εναρμονιστούν και να εφαρμόσουν την σχετική Ευρωπαϊκή νομοθεσία περί αλιείας , αλλά και να επιβάλλουν ποινές, όταν αυτή καταστρατηγείται ,από τρίτες μη ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Τουρκία.
Επισημαίνω, επουδενί η Ευρωπαϊκή νομοθεσία σχετικά με την αλιεία και η τήρησή της από την Ελλάδα, πρέπει να συγχέεται με την κείμενη νομοθεσία για τους πρόσφυγες».
Ο Δημήτρης Σταθακόπουλος.
Την αναγκαιότητα διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας αλλά και την προάσπιση των χωρικών μας υδάτων, δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στην προστασία της Αλιείας στο Αιγαίο, έχει επισημάνει πολλές φορές, τόσο με συνεντεύξεις του, όσο και με αρθρογραφίες του, ο καθηγητής και πρώην υπουργός εξωτερικών κύριος Γιάννης Βαληνάκης, αναφέροντας μεταξύ άλλων:
«Από χρόνια υποστηρίζω το άνοιγμα του κεφαλαίου 13 περί Αλιείας. Μέρος αυτού του Ευρωπαϊκού κεκτημένου, που πρέπει να εφαρμόσει η Άγκυρα, είναι η αποδοχή της σύμβασης του ΟΗΕ για το δίκαιο της θάλασσας . Αυτό σημαίνει κάνω τα Ελληνοτουρκικά, Ευρωτουρκικά. Ό, τι επιτρέπει στην Ελλάδα το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και μέχρι σήμερα δεν απέκτησε, ό, τι επιτρέπεται επί δεκαετίες και μέχρι σήμερα δεν έχει απολαύσει τούς καρπούς του, έχει κάθε συμφέρον καi νόμιμο δικαίωμα να διεκδικήσει, και με την σωστή στρατηγική τελικά να κατοχυρώσει. Είναι εντυπωσιακή η αναντιστοιχία ανάμεσα στην ισχύουσα εθνική νομοθεσία και τις δυνατότητες πού το Δίκαιο της Θάλασσας παρέχει προς την Ελλάδα. Όπως μεταξύ άλλων, αποκλειστική ζώνη αλιείας στα Δωδεκάνησα, και, βεβαίως, υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ για την χώρα μας. Με την κατάλληλη θεσμοθέτηση βάσει των προνοιών του Δικαίου της Θάλασσας και την δέουσα και στον κατάλληλο χρόνο εφαρμογή, τα δικαιώματα αυτά μπορούν να χαρίσουν στην χώρα μας μία τεράστια θαλάσσια έκταση».
Ο Γιάννης Βαληνάκης.