Πριν από 18 χρόνια έδωσε αφιλοκερδώς ζωή και χαρά στους άδειους τοίχους της νεοσύστατης τότε δομής της «Κιβωτού» στον Κολωνό. Ζωγράφισε τις πόρτες και τα παράθυρα. Μεταμόρφωσε τον παιδικό σταθμό, το νηπιαγωγείο, τον χώρο κατήχησης αλλά και το γραφείο του πατέρα Αντωνίου. Ωστόσο, ο ιδρυτής της οργάνωσης, όπως καταγγέλλει η εικαστικός Ντίνα Λιοσάτου, δεν επεδίωξε ποτέ να τη συναντήσει για να την ευχαριστήσει για το έργο της.
«Περιμένεις τουλάχιστον ένα χαρτάκι να γράφει δεν μπόρεσα να παραβρεθώ για να σε ευχαριστήσω. Τίποτα», δηλώνει στο Mega η κ. Λιοσάτου.
Συνολικά, στα δύο κτίρια της δομής εργάστηκε σχεδόν μία εβδομάδα. Μοναδικός βοηθός ο σύζυγός της που της μετέφερε τις σκάλες αλλά και τα υλικά που χρειαζόταν.
«Επειδή ήμουν ανεβασμένη σε μια σκάλα με επτά σκαλοπάτια, ανεβοκατέβαινε να μου προσφέρει μπογιές και πινέλα. Δουλέψαμε τρεις ημέρες στον Κολωνό και άλλες δύο στον ξενώνα» επισήμανε η εικαστικός.
Εντύπωση είχε προκαλέσει στην κ. Λιοσάτου, πως στη μία και μοναδική συνάντηση που είχε με τον πατέρα Αντώνιο, της είχε ζητήσει μέχρι και βιτρό στα τζάμια του γραφείου του για να μην φαίνεται, όπως λέει, ποιον φιλοξενεί μέσα.
«Δεν θέλω να φαίνονται κάποιοι χώροι»
«Θέλω να επέμβω και για βιτρό. Μου λέει ”ναι θα ‘θελα και εγώ σε κάποιους προσωπικούς χώρους που έχω πάνω ο ίδιος και δε θέλω να φαίνονται από έξω προς τα μέσα ποιοι είναι”».
Η καλλιτέχνις φιλοτέχνησε ένα κόκκινο βιτρό με παιδική σβούρα. «Μου είπε ”θέλω να μου κάνεις το νηπιαγωγείο, θέλω να μου κάνεις τον χώρο κατήχησης μέσα, θέλω να μου κάνεις το γραφείο μου”. Μου είπε ”θα τα ξαναπούμε κυρία Λιοσάτο”. Αυτό το κάποια φορά δεν έγινε ποτέ», υπογραμμίζει η εικαστικός.
Εξηγεί πως τους ανθρώπους της δομής τους έζησε από πρώτο χέρι. Τόσο τον πατέρα Αντώνιο που από τότε ήταν δύσκολα προσβάσιμος, όπως λέει.
«Τον ρωτάω πότε μπορώ να συναντήσω τον πατέρα Αντώνιο. Μου λέει ”πείτε μου εμένα”. Του λέω ”θέλω κάτι προσωπικό”», προσθέτει.
Τα νηστικά παιδιά
Μετά την βροχή καταγγελιών για την «Κιβωτό», η Ντίνα Λιοσάτου ανακαλεί μνήμες από εκείνες τις μέρες που ζωγράφισε τοίχους και παράθυρα με δεκάδες ενθουσιασμένα παιδιά να την περιτριγυρίζουν.
«Αυτό που με στεναχώρησε περισσότερο είναι ότι τα παιδιά αυτά έμεναν νηστικά».
Η κ. Λιοσάτου μαζί με τον σύζυγό της εκτός από την προσφορά τους να φιλοτεχνήσουν τους χώρους της «Κιβωτού», είχαν δωρίσει ουκ ολίγες φορές ρούχα, τρόφιμα, ηλεκτρικές συσκευές και χρήματα.