Η ρωσική απάντηση μετά το ένταλμα σύλληψης από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο σε βάρος του Βλαντιμίρ Πούτιν δεν άργησε να έρθει. Σε προκλητικό τόνο, η εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα, έκανε λόγο για μια «ανούσια κίνηση» που δεν «επηρεάζει τη Ρωσία».
«Οι αποφάσεις του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου δεν έχουν κανένα νόημα για τη χώρα μας, ακόμη και από νομική άποψη. Η Ρωσία δεν είναι συμβαλλόμενο μέλος στο Καταστατικό της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και δεν φέρει καμία υποχρέωση βάσει αυτού» τόνισε ειδικότερα.
Η ουκρανική απάντηση και το χρονικό του εντάλματος
Λίγη ώρα αφότου το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) εξέδωσε ένταλμα σύλληψης κατά του Ρώσου προέδρου, Βλαντίμιρ Πούτιν, κατηγορώντας τον ότι είναι υπεύθυνος για εγκλήματα πολέμου, ο υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας, Ντμίτρο Κουλέμπα, έστειλε μήνυμα ικανοποίησης.
«Ο τροχός γύρισε: Επικροτώ της απόφαση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου να εκδώσει εντάλματα σύλληψης για τον Βλαντιμίρ Πούτιν και τη Μαρία Λβόβα-Μπέλοβα για τη βίαιη μεταφορά παιδιών από την Ουκρανία. Οι διεθνείς εγκληματίες θα λογοδοτήσουν για κλοπές παιδιών και άλλα διεθνή εγκλήματα» τόνισε ειδικότερα.
Οι μεταφορές παιδιών
Η μεταφορά από τη Ρωσία, Ουκρανών παιδιών σε περιοχές που τελούν υπό τον έλεγχό της στην Ουκρανία, καθώς και στην ρωσική επικράτεια, συνιστά ένα «έγκλημα πολέμου», ανέφερε σήμερα η Ειδική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Ουκρανία, η οποία επίσης επισημαίνει πιθανά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Ωστόσο ο επικεφαλής της Επιτροπής αυτής δήλωσε ότι δεν θα έχουν βρεθεί αποδείξεις για γενοκτονία. «Δεν βρήκαμε στοιχεία ότι διαπράχθηκε γενοκτονία εντός της Ουκρανίας», είπε σε δημοσιογράφους ο Έρικ Μόσε, επικεφαλής της Επιτροπής αυτής. Πρόσθεσε ότι η Επιτροπή εξετάζει στοιχεία και ότι υπάρχουν «κάποιες πτυχές που μπορεί να εγείρουν ερωτήματα» σχετικά με πιθανή γενοκτονία.
Στην πρώτη έκθεσή της από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου 2022, η Ερευνητική Επιτροπή του ΟΗΕ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «οι καταστάσεις που εξέτασε σχετικά με τη μεταφορά και εκτοπισμό παιδιών, εντός της Ουκρανίας και στη Ρωσική Ομοσπονδία αντίστοιχα, παραβιάζουν το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο και συνιστούν έγκλημα πολέμου».
Σύμφωνα με το Κίεβο, 16.221 παιδιά απελάθηκαν στη Ρωσία μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου, αλλά η Επιτροπή δεν μπόρεσε να επαληθεύσει αυτά τα στοιχεία. Ωστόσο, Ρώσοι αξιωματούχοι έχουν λάβει νομικά και πολιτικά μέτρα σχετικά με τη μεταφορά παιδιών από την Ουκρανία και ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν υπέγραψε διάταγμα τον Μάιο του 2022 που διευκολύνει τη χορήγηση ρωσικής υπηκοότητας σε ορισμένα παιδιά. Οι ερευνητές κατηγορούν επίσης τη Μόσχα για πιθανά «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας».
Οι επιθέσεις στις ενεργειακές υποδομές
«Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι τα κύματα επιθέσεων που πραγματοποιήθηκαν από τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, με αφετηρία την 10η Οκτωβρίου 2022, κατά των ουκρανικών ενεργειακών υποδομών και η χρήση βασανιστηρίων από τις ρωσικές αρχές θα μπορούσαν να συνιστούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας», τονίζουν, προτείνοντας τη διεξαγωγή περαιτέρω ερευνών.
Ειδικότερα, η Επιτροπή καθιέρωσε «ένα μοτίβο εκτεταμένων παράνομων κρατήσεων» σε περιοχές που ελέγχονται από τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, με στόχο πολλά άτομα, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών. Ορισμένες κατηγορίες ανθρώπων που κρατούνται σε αυτές τις «εξειδικευμένες εγκαταστάσεις» στην Ουκρανία και τη Ρωσία βασανίζονται, σύμφωνα με ερευνητές, συστηματικά.
Οι ανακρίσεις και τα βασανιστήρια
Ένας πρώην κρατούμενος, συνεχίζει η Επιτροπή, ξυλοκοπήθηκε ως «τιμωρία επειδή μιλούσε ουκρανικά» και επειδή «δεν θυμόταν τους στίχους του ύμνου της Ρωσικής Ομοσπονδίας». Αυτό το είδος βασανιστηρίων «μπορεί να συνιστά έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και θα πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω», ανέφεραν οι ερευνητές στην ανακοίνωσή τους.
Υπενθυμίζεται ότι την Δευτέρα, πηγή τόνισε στο Reuters ότι εισαγγελέας του ΔΠΔ αναμένεται να ζητήσει την έγκριση δικαστή για την έκδοση ενταλμάτων σύλληψης εις βάρος πολλών Ρώσων σχετικά με την απαγωγή παιδιών από την Ουκρανία και τη μεταφορά τους στη Ρωσία καθώς και για τη στοχοθέτηση πολιτικών υποδομών.