Χρήστος Μυτιλινιός
Ολοκληρώθηκε χωρίς εκπλήξεις, όπως ήταν αναμενόμενο, η συζήτηση και η ψηφοφορία για την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης που κατέθεσε ο Αλέξης Τσίπρας.
Με ένταση, με κόντρες, με αλλοφροσύνες από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Και εξηγούμαι:
«Οφείλετε 103 συγγνώμες κύριε Μητσοτάκη» είπε ο πρώην Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, απευθυνόμενος στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Και φυσικά, ντράπηκε και η ντροπή.
Γιατί είναι ειλικρινά ντροπή ο άνθρωπος που έστηνε σόου πάνω σε νεκρούς το φρικτό βράδυ της τραγωδίας στο Μάτι, που χρησιμοποίησε τις αυτοκτονίες και τα μαγκάλια το 2014 για να ανέλθει στην εξουσία (ας μην τα ξεχνάμε αυτά), να ζητά από άλλον τα ρέστα για την τραγωδία.
Ντροπή και μόνο ντροπή από έναν άνθρωπο που στη «βάρδιά του» όπως είχε πει και το κελεπούρι που είχε για Περιφερειάρχη τότε, χάθηκαν 103 ψυχές, στων οποίων τις οικογένειες ποτέ δεν απολογήθηκε, αλλά τους είπε ότι και να τους έδινε χρήματα «θα τα σπατάλαγαν».
Στον αντίποδα ο Κυριάκος, μετρημένος και συγκεκριμένος ανέβηκε στο Βήμα της Βουλής, απευθυνόμενος σε όποιον πραγματικά ήθελε να ακούσει, αποδομώντας με επιχειρήματα και σοβαρότητα μία προς μία τις κατηγορίες του Τσίπρα, χωρίς θεατρινισμούς, θρασύτητα και ανοησία.
Στον χώρο της κεντροαριστεράς τώρα, βλέπουμε πολυδιάσπαση και όχι τόσο σίγουρες ανατροπές.
Ο κος Κατρίνης, εξαιρετικός κατά τα λοιπά, δεν δείχνει ακόμη έτοιμος να ανταποκριθεί στη βαρύτητα των στιγμών. Η στάση του ΚΙΝΑΛ δεν είναι σίγουρα αυτό που περιγράφεται από τους πολιτικούς του αντιπάλους, ωστόσο δεν είναι και αυτόνομη. ΣΥΡΙΖΑ, Βαρουφάκης, ΚΚΕ και ΚΙΝΑΛ ταυτίστηκαν στη Βουλή. Δεν ξέρω κατά πόσο αυτό είναι υπέρ του προσφάτως εκλεγμένου προέδρου του ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ. Σίγουρα όμως έχει πολύ δρόμο και δουλειά μπροστά του. Ας μην βιαζόμαστε, η κεντροαριστερά είναι πολυδιασπασμένη και δεν ενώνεται έτσι εύκολα.