Όταν ακόμη ήταν νέοι πλανήτες, η Γη και η Αφροδίτη συγκρούονταν με ουράνια σώματα – η Αφροδίτη όμως ενδέχεται να συγκρούστηκε με πολλαπλάσια τέτοια σώματα σε σχέση με τη Γη, κι αυτό είναι πιθανό να αποτελεί έναν σημαντικό λόγο για τον οποίο οι δύο πλανήτες διαφέρουν τόσο πολύ.
Προσομοιώσεις συγκρούσεων
Σε πρόσφατη δημοσίευσή τους στην επιστημονική επιθεώρηση Planetary Science Journal, επιστήμονες παρουσίασαν τα αποτελέσματα 4.000 προσομοιώσεων, οι οποίες βασισμένες σε διάφορες παραμέτρους όπως η βαρύτητα, οι τροχιές και η μάζα των πλανητών, υπολόγισαν την πιθανότητα σύγκρουσης των πλανητών με ουράνια σώματα. Τα αποτελέσματα των προσομοιώσεων έδειξαν ότι πολλά ουράνια σώματα ενδέχεται να πέρασαν ξυστά από τη Γη αλλά να συγκρούστηκαν με την Αφροδίτη. Το εύρημα αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς θα μπορούσε εν μέρει να εξηγήσει για ποιον λόγο οι δύο πλανήτες διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό, παρόλο που οι τροχιές τους και η μάζα τους είναι παρόμοιες.
Διαφορετικά σενάρια
Μέχρι πρότινος, οι επιστημονική κοινότητα πίστευε ότι οι συγκρούσεις των υπό σχηματισμό πλανητών με ουράνια σώματα συμβαίνουν με δύο τρόπους: το ένα σενάριο υποθέτει ότι δύο πλανήτες μετά τη σύγκρουση μπορούν να σχηματίσουν ένα μεγαλύτερο ουράνιο σώμα. Το άλλο σενάριο είναι ότι τα ουράνια σώματα μπορούν να συγκρουστούν επιφανειακά μεταξύ τους και έπειτα το καθένα να συνεχίσει τη διαδρομή του. Σε αυτή την περίπτωση, η επιστημονική κοινότητα συγκλίνει στην υπόθεση ότι για να συγκρουστούν δύο πλανήτες έστω και επιφανειακά, θα πρέπει οι τροχιές τους να διασταυρώνονται. Αυτό εικάζεται ότι οδηγεί αναπόφευκτα σε επανειλημμένες συγκρούσεις, κάτι το οποίο έχει ως αποτέλεσμα την ένωση των δύο ουράνιων σωμάτων. Ωστόσο, πρόσφατες έρευνες υποδεικνύουν ότι σε αυτές τις περιπτώσεις η συγχώνευση των ουράνιων σωμάτων δεν είναι η μόνη πιθανή έκβαση των συγκρούσεων, αφού παράμετροι όπως η ταχύτητα που έχουν τα ουράνια σώματα όταν συγκρούονται καθορίζουν εάν τελικά αυτά θα συγχωνευτούν ή όχι. Η πρόσφατη δημοσίευση έρχεται να υποστηρίξει αυτό το σενάριο, δείχνοντας ότι ενδεχομένως η Γη ήρθε σε επαφή με πολλά ουράνια σώματα, τα οποία όμως τελικά συγκρούστηκαν με την Αφροδίτη.
Αναμένοντας τις μελλοντικές αποστολές
Στις προσομοιώσεις τις οποίες πραγματοποίησαν οι επιστήμονες, βρήκαν ότι στην πραγματικότητα η επαφή ουράνιων σωμάτων με τη Γη μείωνε την ταχύτητά τους, κάτι που ενδεχομένως επέτρεψε αργότερα την προσκόλληση τμημάτων τους στην Αφροδίτη. «Έχουμε μία θεμελιώδη εξήγηση για το γεγονός ότι στην Αφροδίτη προσκολλούνταν τμήματα ουράνιων σωμάτων με διαφορετικό τρόπο σε σχέση με τη Γη», σημείωσε σε σχετικές δηλώσεις του ο δρ. Έρικ Ασφογκ, ένας εκ των συγγραφέων της δημοσίευσης. Οι διαστημικές αποστολές στην Αφροδίτη οι οποίες προγραμματίζονται με ορίζοντα το 2030 ενδέχεται να δώσουν πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τους λόγους για τους οποίους ο πλανήτης αυτός εμφανίζει τόσο μεγάλες διαφορές με τη Γη.
Πηγή: In.gr