Ακόμα και τα πιο επιθετικά αιλουροειδή χαλαρώνουν και γίνονται φιλικά όταν ψεκαστούν με το σωστό ελιξίριο. Η ωκυτοκίνη, ουσία που διευκολύνει τη σύναψη δεσμών εμπιστοσύνης, μετριάζει την επιθετικότητα σε αιχμάλωτα λιοντάρια, διαπιστώνει νέα μελέτη.
«Αμέσως βλέπεις τα χαρακτηριστικά τους να μαλακώνουν, από ρυτιδωμένα και επιθετικά σε απολύτως ήρεμα» λέει η Τζέσικα Μπάρκχαρτ του Πανεπιστημίου της Μινεσότα, πρώτη συγγραφέας της δημοσίευσης στο iScience των εκδόσεων Cell.
Η ωκυτοκίνη, γνωστή και ως «ορμόνη της αγάπης», εκκρίνεται στα θηλαστικά μετά τον οργασμό, πιθανώς για να τονώνει τον δεσμό μεταξύ ερωτικών συντρόφων, καθώς και κατά τη διάρκεια του θηλασμού για να ενισχύει το συναισθηματικό δέσιμο της μητέρας με το βρέφος.
Τα καλοκαίρια του 2018 και 2019, οι ερευνητές που υπογράφουν τη νέα μελέτη πέρασαν μέρες χρησιμοποιώντας ωμό κρέας ως δόλωμα για να προσελκύσουν κοντά στον φράχτη λιοντάρια που ζουν σε καταφύγιο της Νότιας Αφρικής. Όταν τα ζώα πλησίαζαν αρκετά, ψέκαζαν τη μύτη τους με ένα σπρέι της ορμόνης.
«Όταν η ωκυτοκίνη ψεκάζεται απευθείας στη μύτη ταξιδεύει στον εγκέφαλο μέσω του τρίδυμου και του οσφρητικού νεύρου. Σε διαφορετική περίπτωση θα την μπλόκαρε ο αιματοεγκεφαλικός φραγμός» εξηγεί η δρ Μπάρκχαρτ.
Μετά τη χορήγηση της ορμόνης, οι ερευνητές έδιναν σε κάθε λιοντάρι ένα πλαστικό παιχνίδι να παίξει. Τα λιοντάρια είναι άκρως κτητικά και κανονικά δεν θα άφηναν κανέναν να το πλησιάσει.
Η ορμόνη, όμως, μείωσε την επιθετικότητα: τα ψεκασμένα ζώα ήταν πιο ήρεμα και άφηναν τα άλλα λιοντάρια να πλησιάσουν σε μικρότερη απόσταση χωρίς να βρυχώνται, αναφέρουν οι ερευνητές.
«Όταν τα λιοντάρια λάμβαναν ωκυτοκίνη και μετά τους δίναμε το αγαπημένο τους παιχνίδι , είδαμε τη μέση απόσταση ανάμεσά τους να μειώνεται από τα περίπου 7 μέτρα στα περίπου 3,5 μέτρα» λέει η Μπάρκχαρτ.
Οι παρατηρήσεις έδειξαν επίσης ότι τα ψεκασμένα λιοντάρια έδειχναν λιγότερο επιθετικά όταν άλλα λιοντάρια έμπαιναν στο χώρο τους.
Όταν όμως οι ερευνητές έδιναν στα λιοντάρια κομμάτια κρέας αντί για πλαστικά παιχνίδια, ακόμα και η ωκυτοκίνη δεν ήταν αρκετή για να τα κάνει ανεκτικά -στην περίπτωση του φαγητού, φαίνεται, τίποτα δεν μπορεί να μετριάσει την βίαιη κτητικότητα των αρπακτικών.
Τα ευρήματα, λέει η ερευνητική ομάδα, ρίχνουν περισσότερο φως στις λειτουργίες της ωκυτοκίνης.
Θα μπορούσαν όμως να αξιοποιηθούν και πρακτικά σε λιοντάρια που διασώζονται από τσίρκα ή εμπόλεμες ζώνες και πρέπει να μεταφερθούν σε νέο περιβάλλον. Σε αυτή την περίπτωση, η ωκυτοκίνη θα μπορούσε να μειώσει τον φόβο και να ενθαρρύνει τη γνωριμία με το κοινωνικό περιβάλλον του νέου χώρου.