Επιστήμονες ανακάλυψαν ένα νέο είδος «σαρανταποδαρούσας» που έχει τα περισσότερα πόδια από οποιοδήποτε άλλο πλάσμα στον πλανήτη. Το νέο είδος ονομάζεται Eumilipes Persephone, έχει 1.300 πόδια και βρέθηκε εξήντα μέτρα κάτω από την επιφάνεια της Γης.
«Η λέξη ‘σαρανταποδαρούσα’ ήταν πάντα λίγο λανθασμένη», δήλωσε ο Πολ Μάρεκ, εντομολόγος στο πανεπιστήμιο Virginia Tech και επικεφαλής συγγραφέας της σχετικής μελέτης. Όλα τα άλλα τα χιολιόποδα διαθέτουν πολύ λιγότερα πόδια από ό,τι υποδηλώνει το όνομά τους, με πολλά είδη να έχουν λιγότερα από 100 πόδια. Μέχρι τώρα, το ρεκόρ κατείχε το είδος Illacme plenipes το οποίο επίσης κατοικεί κάτω από την επιφάνεια της Γης και μπορεί να έχει έως και 750 πόδια.
Ο νέος κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ είναι ένα χλωμό, χωρίς μάτια πλάσμα με ένα μακρύ, νηματοειδές σώμα που είναι σχεδόν 100 φορές μακρύτερο από το πλάτος του. Το κωνικό κεφάλι του έχει τεράστιες κεραίες που το βοηθούν να πλοηγηθεί σε έναν σκοτεινό κόσμο, καθώς και ένα ράμφος που είναι βελτιστοποιημένο για τη διατροφή με μύκητες. Τα πόδια είναι δύσκολο να μετρηθούν επειδή το ζώο τείνει να συσπειρώνεται σαν μικρό ελατήριο ρολογιού, δήλωσε ο Μάρεκ.
«Υποψιάζομαι ότι αυτά τα ζώα είναι εξαιρετικά μακρόβια», δήλωσε ο επιστήμονας στο Live Science. Τα χιλιόποδα αναπτύσσονται σταθερά, προσθέτοντας τμήματα του σώματος, που ονομάζονται δακτύλιοι, καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Οι εντομολόγοι μπορούν να μετρήσουν αυτά τα τμήματα όπως κα τους δακτύλιους των δέντρων, για να καθορίσουν τη σχετική ηλικία μεταξύ των ζώων του ίδιου είδους.
Συνολικά, ο Μάρεκ ανέλυσε τέσσερα δείγματα – δύο αρσενικά και δύο θηλυκά – τα οποία είχαν διαφορετικό μήκος και συνεπώς διαφορετική ηλικία. Το πιο κοντό από τα δύο είχε 198 δακτυλίους και 778 πόδια. Το μακρύτερο είχε 330 δακτυλίους και 1.306 πόδια. Η E. persephone συνήθως ζει μεταξύ 5 και 10 χρόνια, σε σύγκριση με τα δυο χρόνια που ζουν άλλες σαρανταποδαρούσες.
Τα πλάσματα εντοπίστηκαν για πρώτη φορά στην περιοχή Goldfields της Δυτικής Αυστραλίας, η οποία αποτελεί νευραλγικό σημείο για την εξόρυξη ορυκτών. Οι εταιρείες που αναζητούν νικέλιο και κοβάλτιο ανοίγουν βαθιές, στενές τρύπες σε βάθος μεταξύ 20 και 100 μέτρων, δήλωσε ο Μάρεκ. Εάν οι μεταλλωρύχοι δεν βρουν κανένα από αυτά τα μέταλλα, οι οπές καλύπτονται και εγκαταλείπονται.
«Πριν από λίγο καιρό, εντομολόγοι από τη Δυτική Αυστραλία σκέφτηκαν να πάρουν δείγματα από αυτές τις γεωτρήσεις, επειδή έτσι μας δίνεται η ευκαιρία να ρίξουμε μια ματιά στα υπόγεια οικοσυστήματα», εξηγεί ο επιστήμονας.
Η ομάδα τοποθέτησε κουβάδες με ξερά φύλλα και άλλα απορρίμματα σε συγκεκριμένα βάθη κάτω από την επιφάνεια της Γης και μερικές εβδομάδες μετά, τους ανέσυρε και πήρε δείγματα από τη μεγάλη ποικιλία ζωής που ευδοκιμεί κάτω από τα πόδια μας.
Το νέο εύρημα δείχνει ότι «υπάρχουν πολλές ακόμη ανακαλύψεις που πρέπει να γίνουν», δήλωσε ο Μάρεκ. Παρόλο που αυτά τα είδη ζουν τόσο βαθιά κάτω από το έδαφος, παίζουν σημαντικό οικολογικό ρόλο, πρόσθεσε ο ερευνητής. Βοηθούν στην ανακύκλωση των θρεπτικών συστατικών στα οποία βασίζεται η ζωή στην επιφάνεια και τα βαθιά στρώματα του εδάφους στα οποία ζουν αυτά τα ζώα φιλτράρουν τις τοξίνες από το πόσιμο νερό που καταναλώνουμε.