Tην ώρα που η συζήτηση σχετικά µε τον χρόνο που θα επιλέξει ο Κυριάκος Μητσοτάκης να προσφύγει στη λαϊκή ετυµηγορία έχει ανοίξει για τα καλά µετά την εµφάνισή του στη ΔΕΘ και παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις από τον ίδιο, τα «Π» φέρνουν στο φως το µυστικό σχέδιο για την περαιτέρω κατάτµηση των µεγάλων περιφερειών της χώρας, το οποίο βρίσκεται εδώ και καιρό στα συρτάρια του Μεγάρου Μαξίµου.
Πρόκειται επί της ουσίας για µια συγκροτηµένη εισήγηση, η οποία έχει κατατεθεί σε ανύποπτο χρόνο από στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού και, όπως λένε οι γνωρίζοντες πρόσωπα και πράγµατα στο πρωθυπουργικό γραφείο, θα µπορούσε να έρθει µελλοντικά στο προσκήνιο, εφόσον κριθεί αναγκαίο και σε συνάρτηση πάντα µε τις τελικές αποφάσεις για το χρονοδιάγραµµα των εθνικών εκλογών.
Σύµφωνα δε µε τους ίδιους κύκλους, σε αυτή τη συγκυρία δεν υφίσταται ζήτηµα άµεσης επεξεργασίας του εν λόγω πλάνου από το πρωθυπουργικό γραφείο ή το υπουργείο Εσωτερικών, µε φόντο την πιθανή κατάθεσή του στη Βουλή, ωστόσο είναι δεδοµένο ότι οι εισηγήσεις αυτές όχι µόνο βρίσκονται υπ’ όψιν του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά οι εµπλεκόµενοι κυβερνητικοί παράγοντες έχουν συζητήσει ή παρουσιάσει και διαφόρων ειδών επιµέρους προτάσεις ή παραλλαγές.
Οι ισορροπίες
Πέραν της παραµέτρου του εξορθολογισµού, οι υπέρµαχοι της προοπτικής ενός ακόµη πιο γενναίου «σπασίµατος» των µεγάλων εκλογικών περιφερειών σε σχέση µε τα πεπραγµένα του ΣΥΡΙΖΑ το 2018 στέκονται στο γεγονός ότι µε τον τρόπο αυτόν θα διαφυλαχθούν εκτός των άλλων οι εσωκοµµατικές ισορροπίες, καθώς θα προκύψουν περισσότερες διαθέσιµες έδρες για τους υποψηφίους της Ν.∆. στις περιοχές αυτές, οι οποίοι ως επί το πλείστον ανήκουν στην κατηγορία µε τα πλέον προβεβληµένα µέλη της «γαλάζιας» Κοινοβουλευτικής Οµάδας.
Σηµειωτέον ότι ενόψει της αύξησης του ανταγωνισµού στις λεγόµενες µεγάλες κάλπες, λόγω της συµµετοχής ενός σηµαντικού αριθµού εξωκοινοβουλευτικών κυβερνητικών στελεχών στη µάχη του σταυρού (που µοιραία θα φέρουν τον χαρακτήρα των άµεσων επιλογών του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος), το κοµµάτι αυτό προβληµατίζει έντονα το Μέγαρο Μαξίµου, αφού ήδη έχουν αρχίσει να εµφανίζονται οι πρώτες γκρίνιες και µάλιστα από βουλευτές µε διαχρονική επιρροή στις περιοχές όπου πολιτεύονται. Μάλιστα, υπό συνθήκες, η πιθανότητα υιοθέτησης του σχεδίου θα µπορούσε να εξυπηρετήσει και τις αντίστοιχες επιδιώξεις της Κουµουνδούρου, αφού το δεύτερο κόµµα (όπως φιγουράρει ο ΣΥΡΙΖΑ στις δηµοσκοπήσεις) επίσης θα είχε τη δυνατότητα εκλογής περισσότερων υποψηφίων στις λίστες των περιοχών µε τα «βαριά» ονόµατα της αξιωµατικής αντιπολίτευσης.
Σηµειώνεται, δε, ότι οι σχεδιαζόµενες παρεµβάσεις δεν προβλέπεται να έχουν αντίκτυπο στο σύνολο των εδρών που θα κερδίσουν Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, µε τη µόνη διαφοροποίηση να αφορά τη διανοµή τους.
Στον αντίποδα, µε µια πρώτη ανάγνωση, απώλειες θα υποστούν στις ίδιες περιφέρειες οι µικρότερες κοινοβουλευτικές παρατάξεις. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφασίσει κάποια στιγµή να ενεργοποιήσει αυτή την πολιτική «έκπληξη» ως µέρος της εκλογικής στρατηγικής του, η κυβέρνηση θα µπορούσε να ξεπεράσει εκ των πραγµάτων τον σκόπελο της εξεύρεσης των απαραίτητων 200 κοινοβουλευτικών ψήφων για την έγκριση των µετασχηµατισµών, καθώς, όπως έχει προαναγγείλει ο πρωθυπουργός, εφόσον -όπως αναµένεται- δεν προκύψει αυτοδυναµία µε την απλή αναλογική, θα ακολουθήσει δεύτερη διαδοχική αναµέτρηση µε τον εκλογικό νόµο της κυβέρνησής του.
Οι τομείς
Με βάση τον αρχικό σχεδιασµό, στο µικροσκόπιο των κυβερνητικών επιτελών έχουν µπει ο Βόρειος και ο Νότιος Τοµέας της Αθήνας, η Α’ και η Β’ Θεσσαλονίκης, η Ανατολική Αττική και οι δύο εκλογικές περιφέρειες του Πειραιά.
Στον Βόρειο Τοµέα, η βασική σκέψη είναι ο διαχωρισµός της µε άξονα τις δύο «όχθες» της Κηφισίας στα πρότυπα οργάνωσης των αντίστοιχων Νοµαρχιακών Επιτροπών της Ν.∆.
∆ηλαδή από τη µια θα υπάρχουν η Αγ. Παρασκευή, το Ψυχικό και η Φιλοθέη, το Χαλάνδρι, ο ∆ήµος ΠαπάγουΧολαργού, τα Βριλήσσια και η Πεντέλη. Από την άλλη, θα συµπορευθούν εκλογικά οι δήµοι Αµαρουσίου, Κηφισιάς, Νέας Ιωνίας, Γαλατσίου, Νέου Ηρακλείου, Μεταµόρφωσης, Λυκόβρυσης-Πεύκης και Νέας Φιλαδέλφειας-Νέας Χαλκηδόνας.
Σε ό,τι αφορά τον Νότιο Τοµέα, τα βασικά σενάρια είναι δύο. Είτε οι παραλιακοί δήµοι (Μοσχάτο-Ταύρος, Καλλιθέα, Παλαιό Φάληρο και Γλυφάδα) θα σχηµατίσουν µια αυτόνοµη περιφέρεια, µε τους υπόλοιπους (Βύρωνας, Ζωγράφου, Αργυρούπολη, Ηλιούπολη, Αγιος ∆ηµήτριος και Νέα Σµύρνη) να συγκροτούν ένα ξεχωριστό εκλογικό «µπουκέτο», ή µπορεί να υπάρξει και τριχοτόµηση, µε γεωγραφικά κριτήρια.
Στην Ανατολική Αττική, ο κεντρικός πυλώνας των διεργασιών αφορά το «σπάσιµο» σε Βορρά (Ωρωπός, Μαραθώνας, Ραφήνα-Πικέρµι, ∆ιόνυσος, Αχαρνές, Παλλήνη, Παιανία) και Νότο (Βάρη-Βούλα-Βουλιαγµένη, Σπάτα, Λαυρεωτική, Σαρωνικό, Κορωπί και Μαρκόπουλο), αν και έχει πέσει στο τραπέζι και το ενδεχόµενο της εκλογικής µεταφοράς µόνο του ∆ήµου Αχαρνών στη ∆υτική Αττική (γεωγραφικά και κυρίως διοικητικά υπάρχει λογική), προκειµένου να επέλθει µεγαλύτερη ισορροπία -σε σύγκριση µε τον Ανατολικό Τοµέααπό πλευράς αριθµού ψηφοφόρων.
Οσο για το µεγάλο λιµάνι, το σενάριο είναι έτοιµο µε την αποκοπή της Σαλαµίνας από τη Β’ Πειραιά και των υπόλοιπων νησιών του Αργοσαρωνικού από την Α’ Πειραιά (Αίγινα, Πόρος, Υδρα, Σπέτσες, Αγκίστρι και ο ∆ήµος Τροιζηνίας-Μεθάνων) και τη µετατροπή επί της ουσίας της Περιφέρειας Νήσων Αττικής σε ξεχωριστή εκλογική περιφέρεια.
Στην πρώτη εκλογική περιφέρεια της Θεσσαλονίκης, οι ζυµώσεις αφορούν τον διαχωρισµό της σε δύο τοµείς, όπου στον µεν πρώτο θα υπαχθούν οι δήµοι Θεσσαλονίκης και Καλαµαριάς και στον άλλο τα δυτικά προάστια.
Ιδιο πρότυπο προβλέπει ο σχεδιασµός και για τη Β’ Θεσσαλονίκης, που σύµφωνα µε τις εισηγήσεις υπάρχει περιθώριο να διαιρεθεί κάλλιστα σε δύο επιµέρους περιφέρειες, ανατολική και δυτική, στη βάση µιας ευρύτερης γεωγραφικής, πληθυσµιακής και πολιτικής ανάλυσης.
Πηγή: Parapolitika.gr