«Είναι φανερή η προσπάθειά του να ψάξει σωσίβιο για τα σημερινά του αδιέξοδα στο 2015» αναφέρει η αξιωματική αντιπολίτευση με φόντο τη σημερινή ομιλία του Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
«Του θυμίζουμε ωστόσο ότι η ιστορία της χώρας δεν ξεκίνησε το 2015» επισημαίνει ακόμη η Κουμουνδούρου.
Αναλυτικά, η ανακοίνωση:
«Ο κ. Μητσοτάκης μίλησε σήμερα ως επαρχιώτης κομματάρχης σε άδεια έδρανα στο ευρωκοινοβούλιο, εξαντλώντας για άλλη μια φορά την ομιλία του σε συκοφαντίες και ύβρεις απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και τον κ. Τσίπρα.
Αυτό δεν εμπόδισε εκπροσώπους από όλες τις πτέρυγες του ευρωκοινοβουλίου να τον επαναφέρουν στη πραγματικότητα που προσβάλει τη χώρα μας καθώς την κατατάσσει ουραγό στην Ευρώπη για την ελευθερία του Τύπου, το κράτος δικαίου, ενώ καταγράφει αρνητικά πανευρωπαϊκά ρεκόρ στην ακρίβεια και τον πληθωρισμό.
Σε ό,τι αφορά την ομιλία του, είναι φανερή η προσπάθειά του να ψάξει σωσίβιο για τα σημερινά του αδιέξοδα στο 2015. Του θυμίζουμε ωστόσο ότι η ιστορία της χώρας δεν ξεκίνησε το 2015.
Το 2009 η ΝΔ με τον κ. βουλευτή παρέδωσε τη χώρα με 11% πρωτογενές έλλειμμα.
Το 2015 η ΝΔ με τον κ. Μητσοτάκη κορυφαίο υπουργό παρέδωσε τη χώρα με άδεια ταμεία, ανθρωπιστική κρίση και ένα βήμα πριν τη χρεωκοπία.
Και το 2019 ο κ. Μητσοτάκης παρέλαβε από τον ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία μία χώρα εκτός μνημονίων, με ρυθμισμένο χρέος, με 37 δισ. στα δημόσια ταμεία, με μειωμένη ανεργία και 11 σερί τρίμηνα ανάπτυξης.
Με λίγα λόγια, στο μόνο που έχει δίκιο ο κ. Μητσοτάκης είναι ότι η Ελλάδα του 2022 δεν έχει σχέση με την Ελλάδα του 2015.
Αυτό όμως ισχύει χάρη στη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που αψήφησε το πολιτικό κόστος και από το 2015 μέχρι το 2019 άλλαξε τη χώρα, την έβγαλε από τα μνημόνια, την έσωσε από τη χρεοκοπία, την επανέφερε σε τροχιά ανάπτυξης και κοινωνικής προστασίας.
Η προσπάθειά της κυβέρνησης Μητσοτάκη τα τελευταία χρόνια να μας ξαναγυρίσει πίσω στην ανασφάλεια, την κοινωνική και ανθρωπιστική κρίση, είναι πράγματι αξιοσημείωτη. Για αυτό άλλωστε τελευταία μιλά μόνο για το παρελθόν. Γιατί δε μπορεί να μιλήσει για το παρόν και το μέλλον. Και γιατί έχει καταλάβει ότι και ο ίδιος πολύ σύντομα θα ανήκει στο παρελθόν».