Την αντίθεσή του στην ιστορική ελληνογαλλική συμφωνία επανέλαβε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνος Σκουρλέτης κάνοντας λόγο για «πολιτική υπερ-εξοπλισμών σε μια καταχρεωμένη χώρα» που έχει και άλλες προτεραιότητες και ανάγκες.
«Η συμφωνία με τη Γαλλία, θέτει νέα στοιχεία στο αμυντικό δόγμα της χώρας, με την πρόβλεψη για αποστολή ελληνικών εκστρατευτικών σωμάτων στην υποσαχάρια Αφρική, στις χώρες της ζώνης του Σαχέλ», τόνισε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα.
«Αυτό έχει να συμβεί από την εποχή του πολέμου στην Κορέα. Άλλο η συμμετοχή αξιωματικών ή συμβούλων σε μια νατοϊκή ή ευρωπαϊκή αποστολή και άλλο να στείλουμε εκστρατευτικό σώμα να πολεμήσουν στο πλευρό ή αντί των Γάλλων στρατιωτών για τα συμφέροντα της Γαλλίας, όταν αντίστοιχα δεν έχουμε εξασφαλίσει κάτι αντίστοιχο για τη χώρα μας», υπογράμμισε.
Ο κ. Σκουρλέτης ισχυρίστηκε ότι η συμφωνία «δεν μας προσφέρει κάτι πρακτικό, αναφορικά με την υποστήριξη από το Παρίσι σε τυχόν θερμό επεισόδιο στην υφαλοκρηπίδα ή στην ΑΟΖ».
«Δεν εξυπηρετεί τη δική μας πλευρά. Έγινε κυρίως για να μπορέσει ο Μακρόν να χρυσώσει το χάπι από τη ματαίωση της πώλησης γαλλικών οπλικών συστημάτων στην Αυστραλία, λόγω της συμφωνίας AUKUS», είπε χαρακτηριστικά.
Ο κ. Σκουρλέτης χαρακτήρισε «παράδοξη και επικίνδυνη» τη δημόσια προαναγγελία από τον πρωθυπουργό εξοπλιστικών προγραμμάτων – χωρίς συνεννόηση με τα αρμόδια επιτελεία και χωρίς τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες – όπως η αγορά επιπλέον γαλλικών αεροσκαφών Rafale και η προμήθεια κορβετών, λέγοντας πως αυτά είναι αχρείαστα και δεν τα έχουμε ανάγκη. «Δεν διαφωνούμε με τις απαραίτητες εξοπλιστικές δαπάνες που λειτουργούν αποτρεπτικά και είναι ένα στοιχείο επιβεβλημένης ανάγκης», διευκρίνισε.
«Δυστυχώς η κυβέρνηση έχει μια λάθος συνολική στρατηγική αμυντικών εξοπλισμών και δεν υπηρετεί τη στρατηγική του διαλόγου και της προσφυγής στη Χάγη, διότι είναι όμηρος εσωτερικών αντιθέσεων», δήλωσε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ.
«Η απειλή με την Τουρκία είναι πραγματική και υπαρκτή και έχει περάσει από διάφορες φάσεις. Άλλοτε είμαστε σε μεγάλη ένταση και άλλοτε πιάνουμε το νήμα του διαλόγου που θα μπορούσε να οδηγήσει κάπου», συμπλήρωσε. Σύμφωνα με τον ίδιο, «πρέπει να έχουμε μια στρατηγική αποκλιμάκωσης της έντασης και αμοιβαίας αποκλιμάκωσης των εξοπλισμών».