Η Αθήνα και η πλειονότητα του πολιτικού κόσμου στη Λευκωσία έχουν πλέον σαφή αντίληψη των στόχων του Ταγίπ Ερντογάν στην Κύπρο: Η Τουρκία κατέχει στρατιωτικά τον Βορρά της νήσου, τον οποίο θεωρεί τουρκικό έδαφος, και αυτό δεν προτίθεται να το αλλάξει, όποια λύση κι αν προέκυπτε μελλοντικά σε συνομιλίες για το Κυπριακό. Οι εξελίξεις που προέκυψαν, όμως, στη διεθνή σκηνή μετά την ευθεία παραβίαση των αποφάσεων του ΟΗΕ για την Αμμόχωστο από το καθεστώς Ερντογάν έχουν φέρει τώρα την Αγκυρα σε δύσκολη θέση διπλωματικά, καθώς η Ε.Ε., οι ΗΠΑ και ο ΟΗΕ αποδοκιμάζουν έντονα την Τουρκία, η οποία «ανεβάζει ταχύτητα» στα Κατεχόμενα.
Και το Συμβούλιο Ασφαλείας έχει επάνω στο τραπέζι του την τουρκική εκτροπή στα Βαρώσια. Στην Αθήνα, το υπουργείο Εξωτερικών εκτιμά ότι ο Ερντογάν παίρνει το «ρίσκο» του και δοκιμάζει τις αντιδράσεις της διπλωματίας των Δυτικών και τις δικές του αντοχές στα διεθνή διπλωματικά πεδία, διότι είναι αποφασισμένος, ασχέτως με όποια «λύση» του Κυπριακού να φτιάξει ένα δεύτερο τουρκικό κράτος στην Ανατολική Μεσόγειο: Την ανεξάρτητη Τουρκοκυπριακή Δημοκρατία. Από εκεί θα κάνει ό,τι το δυνατόν να «σπάσει» με συμμαχίες στη διεθνή σκηνή την άρνηση αναγνώρισης του τουρκικού ψευδοκράτους από τον ΟΗΕ. Συνεργάτες του υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Δένδια, τονίζουν σήμερα ότι είναι ώρα να αποφασίσουν οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι αν είναι διατεθειμένοι να αποδεχθούν οθωμανική κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο κατά πώς το σχεδιάζει ο Ερντογάν. Προσθέτουν επίσης οι ίδιοι κύκλοι ότι η Ελλάδα και η Κύπρος θα θέσουν ευθέως στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. το «εν υπνώσει», σήμερα, ζήτημα των κυρώσεων κατά της Τουρκίας, καθώς και το ερώτημα για ποιου είδους «αναβαθμισμένες» σχέσεις μπορεί να έχει πλέον η Ε.Ε. με την Τουρκία.
Ας σημειωθεί επίσης ότι στην παρούσα φάση η Αθήνα είναι δυσαρεστημένη με τη «σιωπή» του ΝΑΤΟ απέναντι στη συμπεριφορά της Τουρκίας και αυτό αποτυπώθηκε προ ημερών σε δήλωση του υπουργού Εξωτερικών, Ν. Δένδια, ο οποίος ανέφερε σε αραβική διεθνή εφημερίδα: «Οταν ένα μέλος του ΝΑΤΟ σφάλλει, η Συμμαχία να το δηλώνει ξεκάθαρα. Δεν το έχει πράξει αυτό έως τώρα».
Έχει πάντως ιδιαίτερο ενδιαφέρον το πώς εκφράστηκε στην ίδια συνέντευξη ο κ. Δένδιας για τις σχέσεις της Ελλάδας με τις ΗΠΑ. Ο Ελληνας υπουργός, αφού εκδήλωσε την απόλυτη ικανοποίησή του για τις καθαρές δηλώσεις του Αμερικανού ομολόγου του, κ. Μπλίνκεν σχετικά με την τουρκική παρανομία στην Αμμόχωστο, πρόσθεσε: «Οι ΗΠΑ είναι μια εξαιρετικά θετική δύναμη στην περιοχή μας, ιδιαίτερα στο Αιγαίο και στο πλαίσιο των ελληνοτουρκικών σχέσεων (…) Θα ήμουν ευτυχής αν υπήρχε εντονότερη αμερικανική παρουσία στην Ελλάδα, εντονότερη παρουσία στην περιοχή». Εκτιμάται στην Αθήνα ότι αυτή η «προχωρημένη» θέση του κ. Δένδια ενόχλησε εξαιρετικά τον Ερντογάν.
Ποιο είναι το «αγκάθι» για την Άγκυρα
Το πρόβληµα που βρίσκεται στο κέντρο του σχεδίου της Αγκυρας είναι ότι από το 1983 το τουρκοκυπριακό «κράτος» στη Βόρεια Κύπρο δεν αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ, δεν διαθέτει διεθνή προσωπικότητα, είναι ουσιαστικά ένα κράτος-πειρατής, καταδικασµένο από το Συµβούλιο Ασφαλείας του Οργανισµού. Αυτό φαίνεται να εξοργίζει τον ισλαµιστή Τούρκο πρόεδρο, που πεισµατικά εξακολουθεί να επιδιώκει τον έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου – όχι χωρίς λόγο βεβαίως. Ο Ερντογάν και οι κεµαλιστές της Αγκυρας θέλουν να πετύχουν µέσω της Κύπρου τη διασφάλιση ανοικτών θαλάσσιων οδών προς τη Μεσόγειο και προς το Αιγαίο από τα λιµάνια και τις βάσεις της Νοτιοανατολικής Τουρκίας.
Αυτός ο «στρατηγικός» στόχος της Τουρκίας συναντά σήµερα πολιτικά εµπόδια από το ευρωατλαντικό φάσµα, διότι ο τρόπος που τον προωθεί στην Κύπρο παραβιάζει το σύστηµα διεθνούς νοµιµότητας, στο οποίο µετέχει -στα χαρτιά τουλάχιστον- και η ίδια η Τουρκία. Η «ορθόδοξη» διπλωµατία είναι κάτι ξένο για τον υπερφίαλο ισλαµιστή Ταγίπ Ερντογάν, που θέλει να εµφανίζεται στη χώρα του περίπου ως η µετανσάρκωση του Μωάµεθ Β’ του Πορθητή.
Η Ε.Ε. αποδοκιμάζει, αλλά του έχει αφήσει και μεγάλα περιθώρια
Οι πληροφορίες που διαθέτει στην Αθήνα η κυβέρνηση οδηγούν στην εκτίµηση ότι η Αγκυρα υπολογίζει σοβαρά µόνο τις ενδεχόµενες αντιδράσεις και κυρώσεις από την πλευρά των ΗΠΑ, µε τις οποίες η Ελλάδα και η Κυπριακή ∆ηµοκρατία έχουν σήµερα στενές και «προχωρηµένες» στρατηγικές σχέσεις, σε συνδυασµό και µε το τρίγωνο Αθήνα-Λευκωσίας-Ιερουσαλήµ.
∆ιότι στους κόλπους της Ε.Ε. η κατάσταση είναι διαφορετική και έχει δώσει έως τώρα «αέρα» στον Ερντογάν. Εκεί, ο Ταγίπ Ερντογάν έχει µέχρι στιγµής απέναντί του δύο χώρες-µέλη της Ε.Ε., την Ελλάδα και την Κύπρο, οι διπλωµατίες των οποίων δεν κατάφεραν να προστατεύσουν τα υπό τουρκική απειλή συµφέροντα εθνικής ασφαλείας τους. Υπό γερµανική πίεση, Αθήνα και Λευκωσία λύγισαν στην υπόθεση των «κυρώσεων» σε βάρος της Τουρκίας. Όχι µόνο δεν αποτόλµησαν το «βέτο», αλλά επιπλέον δέχθηκαν να συνυπογράψουν τη «θετική ατζέντα» Ε.Ε. – Τουρκίας.
Στο πεδίο αυτό, λοιπόν, η ισλαµική Τουρκία κρατάει ένα πολύτιµο ευρωπαϊκό «χαρτί» και ο Ερντογάν φαίνεται να πιστεύει ότι, παρά τα «φάλτσα» του στην Κύπρο, δεν θα έχει προσεχώς προβλήµατα σοβαρά στις σχέσεις του µε την Ε.Ε. Η Αγκυρα υπολογίζει -εκτιµούν ελληνικές πολιτικές πηγές- ότι οι Ευρωπαίοι µπορεί να απορρίπτουν την τουρκική ιδέα για δύο ξεχωριστά, κυρίαρχα κράτη στην Κύπρο, χώρα-µέλος της Ένωσης, αλλά δεν θα αντιδράσουν «δυναµικά» στη βήµα-βήµα «αναίµακτη» πορεία της Τουρκίας για «τετελεσµένα» στα κατεχόµενα εδάφη της Κύπρου. Ιδιότυπος «αντίπαλος» της Αθήνας είναι το εύρος των εµπορικών σχέσεων της Τουρκίας µε τη Γερµανία και µε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Πηγή: Parapolitika.gr