Ενώπιον µιας ιδιαιτέρως περίπλοκης εξίσωσης φέρνουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη οι πρόσφατες δηµοσκοπήσεις, οι οποίες καταδεικνύουν ότι η Ν.∆. χάνει ένα σηµαντικό ποσοστό της δύναµής της από το 2019, το οποίο κατευθύνεται στο ΚΙΝ.ΑΛ.
Βλέπετε, µε φόντο την ξεκάθαρη θέση του πρωθυπουργού ότι το κυβερνών κόµµα θα διεκδικήσει εκ νέου την αυτοδυναµία (η οποία είναι σαφέστατα πιθανή µε βάση το σύνολο των µετρήσεων), το Μαξίµου υποχρεούται να επενδύσει περαιτέρω στη δεξαµενή του Κέντρου, η οποία ούτως ή άλλως συνιστά διαχρονική προτεραιότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Μάλιστα, για την ιστορία και µόνο, αξίζει να κρατήσετε την πληροφορία που θέλει ορισµένους συνεργάτες του πρωθυπουργού να εισηγούνται την ενίσχυση της προερχόµενης από την Κεντροαριστερά κυβερνητικής πτέρυγας µε πρόσωπα τα οποία θα εξυπηρετούν τη συγκεκριµένη στρατηγική…
Αλλωστε, µε δεδοµένο τον σχεδιασµό για χειρουργικές κινήσεις στο υπάρχον σχήµα της κυβέρνησης µέχρι και τις επόµενες εθνικές εκλογές, οι εν λόγω κύκλοι διαµηνύουν ότι η στόχευση των βελτιωτικών αυτών ενεργειών θα πρέπει να αφορά τη µείωση της δυναµικής του Νίκου Ανδρουλάκη. «Θα πρέπει να είναι περιπτώσεις που να συµβολίζουν µια µεταρρυθµιστική λογική στον πυρήνα του κράτους, που να συµβαδίζει µε το προφίλ του Μητσοτάκη και, εκτός των άλλων, να απαντά στις αρρυθµίες που ήρθαν στην επιφάνεια µετά τους ατυχείς χειρισµούς στις κακοκαιρίες και τις πυρκαγιές», επισηµαίνουν στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους.
Το ερώτηµα, βεβαίως, που προκύπτει είναι αν η τακτική αυτή θα στοιχίσει στη λεγόµενη «παραδοσιακή» δεξιά βάση της «γαλάζιας» παράταξης, αφού πλέον δεν υπάρχει η παράµετρος της συσπείρωσης για την έξοδο του ΣΥΡΙΖΑ από την κυβέρνηση, όπως το 2019…