Τα δύο χρόνια που ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στην αντιπολίτευση ήταν δύο βασανιστικά χρόνια, αφού αυτό που κυριάρχησε στην Κουμουνδούρου ήταν η εσωστρέφεια και η γκρίνια, καθώς στην πραγματικότητα ποτέ δεν συζητήθηκε επί της ουσίας τι έφταιξε και το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα έχασε τις εκλογές του 2019 με τέτοια διαφορά από τη Ν.Δ.
Οι αντιπαραθέσεις ανάμεσα στους προεδρικούς και τους κομματικούς περίσσεψαν αυτά τα δύο χρόνια, καθώς μέχρι και σήμερα δεν έχει δοθεί απάντηση στο βασικό ερώτημα που ταλανίζει τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης και έχει να κάνει με το εάν ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να αντικαταστήσει ιδεολογικά τον χώρο του ΠΑΣΟΚ ή θα πρέπει να κινείται με βάση τη λογική που είχε όταν ήταν στο 3%.
Η αλήθεια είναι ότι η επόμενη μέρα της εκλογικής αντιπαράθεσης δεν ήταν καθόλου εύκολη για τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η διαφορά της ήττας έκανε τα στελέχη της Κουμουνδούρου να κινούνται σε θολά νερά, χωρίς να μπορούν να καταλάβουν τι ακριβώς έφταιξε και οι ψηφοφόροι τούς αποδοκίμασαν με τέτοιον τρόπο.
Ο χρόνος που περνούσε, ωστόσο, με τις δημοσκοπήσεις να εμφανίζουν τη διαφορά ανάμεσα στα δύο κόμματα να παγιώνεται σε ιδιαίτερα μεγάλα ποσοστά -με τη Ν.Δ. να καλπάζει στην πρόθεση ψήφου-, έφερε ακόμα μεγαλύτερο προβληματισμό, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανιζόταν να μην πείθει κανέναν, ενώ την ίδια στιγμή δεν μπορούσε να βρει ένα βασικό αντιπολιτευτικό αφήγημα απέναντι στην κυριαρχία της Ν.Δ.
ΔΕΝ ΣΗΚΩΣΕ ΚΕΦΑΛΙ
Δύο πρόσωπα βρέθηκαν στο επίκεντρο της κριτικής αυτά τα δύο χρόνια, καθώς όλες οι τάσεις έψαχναν να βρουν τους λόγους για τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούσε να σηκώσει κεφάλι.
Ο ένας είναι ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας. Οι δεσμεύσεις που είχε δώσει στο παρελθόν -πριν το κόμμα του αναλάβει την εξουσία- ότι με έναν νόμο θα ακύρωνε τα μνημόνια, ενώ στην πραγματικότητα ο ίδιος υπέγραψε την τρίτη δανειακή σύμβαση, τον ακολουθούσαν και τον ακολουθούν μέχρι και σήμερα. Οπως δείχνουν όλο αυτό το διάστημα οι δημοσκοπήσεις, ο «ιστορικός συμβιβασμός» που έκανε με τους δανειστές τον κυνηγάει ακόμα και τώρα, καθώς οι πολίτες εμφανίζονται επιφυλακτικοί σε όσα λέει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είναι, άλλωστε, χαρακτηριστικό ότι, παρά την όποια κυβερνητική φθορά, η Ν.Δ. διατηρεί τη διαφορά της από τον ΣΥΡΙΖΑ σε όλες τις μετρήσεις.
Το γεγονός αυτό έφερε, άλλωστε, αρχικά στην Κουμουνδούρου τη λογική του ώριμου φρούτου. Δηλαδή, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα ανακάμψει δημοσκοπικά όταν η κυβέρνηση φθαρεί εξαιτίας της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που θα ακολουθήσει σε όλα τα θέματα. Ομως, η πανδημία έφερε τη χώρα σε έκτακτες καταστάσεις και, έτσι, το ώριμο φρούτο… σάπισε, καθώς οι πολίτες συσπειρώθηκαν γύρω από το κυβερνών κόμμα.
Η επόμενη κίνηση του Αλέξη Τσίπρα ήταν να εμφανίσει τον ΣΥΡΙΖΑ ως θεσμικό κυβερνητικό κόμμα, καθώς κατάλαβε σχετικά γρήγορα ότι στο θέμα της πανδημίας δεν χωράει αντιπολίτευση. Φυσικά, η θεσμική στάση μπέρδεψε το στίγμα του κόμματός του, αφού η Κουμουνδούρου πολλές φορές εμφανιζόταν να λέει τα ίδια πράγματα με την κυβέρνηση.
Η τρίτη φάση είναι αυτή στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σήμερα και, όπως σημειώνουν τα ίδια τα στελέχη της Κουμουνδούρου, ίσως είναι και η πιο σωστή, αφού από τη μία εμφανίζεται να καταθέτει προτάσεις για όλα τα θέματα και τα νομοθετήματα που προωθεί η κυβέρνηση, ενώ παράλληλα παρουσιάζεται να βρίσκεται ξανά στους δρόμους και στα πεζοδρόμια δίπλα στους εργαζομένους. Παράλληλα, έπειτα από δύο χρόνια στον «πάγκο», ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται σήμερα να ελέγχει απόλυτα το κόμμα του, αφού μέσα από τη διαδικασία της διεύρυνσης κατάφερε να αποδυναμώσει την εσωκομματική αντιπολίτευση.
ΤΑ 36 ΔΙΣ. ΕΥΡΩ
Το δεύτερο πρόσωπο στο οποίο ασκήθηκε κατά καιρούς σκληρή κριτική είναι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, καθώς η επιλογή του όταν ήταν υπουργός Οικονομικών να αφήσει στα ταμεία του κράτους 36 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία βρήκε η Ν.Δ., κατακρίθηκε ιδιαίτερα από στελέχη του κόμματος της «προεδρικής φρουράς».
Η κριτική είχε να κάνει με το γεγονός ότι ο πρώην υπουργός, αντί να αφήσει στα ταμεία του κράτους τόσα χρήματα, θα έπρεπε να είχε κάνει φοροελαφρύνσεις στη μεσαία τάξη, η οποία, όπως είναι γνωστό, «μαύρισε» τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ακόμα, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, κόντρα σε ό,τι περίμεναν πολλοί, αρνήθηκε μέχρι και σήμερα να ηγηθεί της εσωκομματικής αντιπολίτευσης στον ΣΥΡΙΖΑ, αφήνοντας, έτσι, «ακέφαλο» ένα κομμάτι του κόμματός του.
Πηγή: Parapolitika.gr