Νέες συμμαχίες, νέες ημέρες και νέες στρατηγικές ξημέρωσαν για την Ελλάδα τον τελευταίο μήνα. Η διπλωματική κινητικότητα της ελληνικής κυβέρνησης, δεν άφησε κανένα περιθώριο στους Τούρκους, με την ελληνική πλευρά να «τα παίρνει όλα» και να εκμεταλλεύεται για πρώτη φορά την τεράστιας σημασίας, κομβική γεωπολιτική της θέση.
Οι φρεγάτες Belharra αλλά και η ρήτρα αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής που προβλέπονται στη συμφωνία με τη Γαλλία, αποτελεί το μεγαλύτερο βήμα που έκανε ποτέ η χώρα μας για την ουσιαστική υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της στη Μεσόγειο. Από την άλλη, η καταδίκη του Casus Belli των ΗΠΑ απέναντι στην Τουρκία μέσω της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας, δίνει στη χώρα μας την απόλυτη ελευθερία των κινήσεων και την ηγετική παρουσία που χρειαζόμασταν στη Μεσόγειο. Δεν είναι πλέον τόσο εύκολο για την Τουρκία να χρησιμοποιεί τον όρο, ούτε να τον πραγματοποιήσει φυσικά. Σίγουρα δεν θέλει να βρεθεί επί του πεδίου αντιμέτωπη με την πυρηνική, αλλά και μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη της Ευρώπης, ούτε να απειλήσει την ακεραιότητα Αμερικανών στρατιωτών που θα βρίσκονται στη χώρα μας.
Ενίσχυση της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας
Η νέα συμφωνία της Ελλάδος με τις ΗΠΑ ενισχύει το αμερικανικό αποτύπωμα σε περιοχές καίριας στρατηγικής σημασίας για την χώρα μας. Η επιλογή στρατοπέδου πλησίον της Αλεξανδρούπολης και του Ναύσταθμου της Σούδας αποτελούν δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα, καθώς πρόκειται για περιοχές όπου εμφανίζεται έντονη τουρκική παραβατικότητα. Όσον αφορά την Αλεξανδρούπολη, οι μνήμες από τα γεγονότα του Έβρου παραμένουν νωπές, ενώ η Κρήτη συνδέεται με το παράνομο τουρκολυβικό μνημόνιο, το οποίο εντάσσεται στο ευρύτερο στρατηγικό πλαίσιο του τουρκικού αναθεωρητισμού.
Επιπλέον, η χρονική παράταση της συμφωνίας ανοίγει πλέον τον δρόμο για την εκταμίευση κονδυλίων από το αμερικανικό Κογκρέσο, τα οποία θα επιτρέψουν τη πραγματοποίηση σημαντικών επενδύσεων σε έργα στρατιωτικών υποδομών. Η συμφωνία επιτρέπει στη χώρα μας τη χρήση αυτών των εκσυγχρονισμένων εγκαταστάσεων και συνεπώς θα λειτουργήσει και προς όφελος των Ελληνικών Ένοπλων Δυνάμεων.
Ανοιχτό παράθυρο για μελλοντική επέκταση του αμερικανικού στρατιωτικού αποτυπώματος στην Ελλάδα
Η νέα συμφωνία όχι μόνο δεν αποκλείει την μελλοντική αμερικανική παρουσία στα Ελληνικά νησιά πέραν της Κρήτης, αλλά περιλαμβάνει και ρητή πρόβλεψη για την επέκταση και σε άλλες εγκαταστάσεις. Διπλωματικές πηγές υπογραμμίζουν ότι η αμερικανική πλευρά δεν επιθυμούσε στην παρούσα τουλάχιστον συγκυρία να δεσμευτεί άμεσα για άλλες περιοχές. Ερμηνεύοντας, λοιπόν, τη συγκεκριμένη απόφαση, εκτίμησαν ότι έχει να κάνει με γεωγραφικές επιλογές αλλά και οικονομικούς λόγους. Ωστόσο, η συμφωνία βάζει τα θεμέλια για τη μελλοντική αύξηση των τοποθεσιών εφόσον το επιβάλουν οι συνθήκες.
Αμερικανική καταδίκη του Casus Belli
Για πρώτη φορά σε συμβατικό κείμενο που αφορά τη χώρα μας, οι ΗΠΑ ξεκαθαρίζουν ότι η απειλή χρήσης βίας είναι μη αποδεκτή πρακτική. Η συγκεκριμένη αναφορά ερμηνεύεται από την ελληνική πλευρά ως μια έμμεση καταδίκη του τουρκικού casus belli. Η συγκεκριμένη διατύπωση θεωρείται, λοιπόν, ότι φωτογραφίζει εμμέσως πλην σαφώς το casus belli, κάτι που κρινόταν απαραίτητο, καθώς όταν είχε υπογραφεί η συμφωνία η Τουρκία δεν είχε βάλει ακόμα την απειλή χρήσης βίας στο τραπέζι.
Σε αυτό το πλαίσιο, επιβεβαιώνεται η απόφαση για αμοιβαία προστασία της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας απέναντι σε ενέργειες που απειλούν την ειρήνη και στις οποίες συμπεριλαμβάνονται οι ένοπλες επιθέσεις. Μάλιστα οι δύο πλευρές δεσμεύονται να αποτρέψουν τέτοιες ενέργειες αλλά και να αντιταχθούν σε αυτές.
Μπλίνκεν προς Μητσοτάκη: Χαιρετίζουμε τον ρόλο της Ελλάδας ως περιφερειακού ηγέτη και πυλώνα σταθερότητας
Η βαρύνουσα σημασία της επιστολής του Άντονυ Μπλίνκεν στον Κυριάκο Μητσοτάκη, με την οποία ο σημερινός ένοικος του State Department χαρακτηρίζει την Ελλάδα «Περιφερειακό Ηγέτη και πυλώνα σταθερότητας στη Μεσόγειο», φαίνεται και από τις αντιδράσεις των Τούρκων. Είδαμε χαρακτηριστικά τη Yeni Safak να απευθύνεται εντελώς χυδαία στον Έλληνα Υπουργό Εξωτερικών. Βλέπουμε και τις σπασμωδικές κινήσεις των Τούρκων, που προσπαθούν να «ρεφάρουν» με κάθε τρόπο, δεσμεύοντας περιοχές για ασκήσεις, μιλώντας για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών συνδέοντάς το μάλιστα με νέο Casus Belli, το οποίο μόνο εφικτό και λογικό δεν είναι φυσικά. Βρίσκονται σε πανικό, κι αυτό γιατί η Ελλάδα ενήργησε πρώτη. Η χώρας δεν έκανε «κάτι μαγικό», απλά δούλεψε, κινήθηκε, μίλησε, διεκδίκησε και έκανε τις σωστές διπλωματικές κινήσεις.
Πατριωτισμός και πατριδοκαπηλεία στην Ελλάδα
Δεν βύθισε το Oruc Reis όπως την προέτρεπαν οι ακροδεξιοί πατριδοκάπηλοι, το παρακολουθούσε και το ήλεγχε ποικιλοτρόπως (πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται). Δεν «εκτέλεσε» κανέναν στα σύνορα, αλλά σήκωσε ανάστημα και σταμάτησε τους πάντες από το να περάσουν στον Έβρο, στο κρεσέντο του Σουλτάνου και φτιάχνει και οργανωμένο μεγάλο φράχτη για αποφυγή παρόμοιων περιστατικών. Δεν «άνοιξε πυρ» στο τουρκολιβυκό μνημόνιο, έκανε συμφωνία με την Αίγυπτο και έκανε επέκταση των χωρικών υδάτων στην Ιταλία, προειδοποιώντας, ότι δεν τη σταματάει τίποτα να το κάνει και στο Αιγαίο. Δεν παραβιάζει το FIR του Τούρκων όπως κάνουν εκείνοι καθημερινά, αλλά φέρνει Rafale, και μόλις είναι όλα εδώ, θα δούμε τότε την αποφασιστικότητα των Τούρκων στον εναέριο χώρο μας. Δεν κλείνει τα σύνορά της για να απομονωθεί από τους πάντες και να μην συμπαρασταθεί στην Ένωση για το μεταναστευτικό, αλλά επιτυγχάνει με συνεχείς διπλωματικές κινήσεις και πιέσεις, να μετατρέψει την Τουρκία σε ασφαλή προορισμό για πρόσφυγες – μετανάστες, ώστε κανείς να μην απαιτεί όλοι αυτοί να πρέπει να περάσουν στην Ευρώπη.
Για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια, η Ελλάδα είναι και επίσημα διπλωματικός παίκτης στη Μεσόγειο και την Ευρώπη. Και όχι μόνο σε στρατηγικό – γεωπολιτικό επίπεδο, αλλά και σε άλλα ζητήματα όπως αυτό της πανδημίας. Προ ολίγων ημερών, συγκεκριμένα στην αρχή της εβδομάδος, ίσχυσε στη Γερμανία, αυτό που ισχύει στην Ελλάδα από αρχές Σεπτεμβρίου για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό και τα Rapid Tests. Η Γερμανία εφαρμόζει ελληνικό μοντέλο αντιμετώπισης της πανδημίας και του αντιεμβολιαστικού κινήματος, και όχι το αντίστροφο. Όχι, δεν κάνει ο Έλληνας Πρωθυπουργός ό,τι του ζητήσουν οι ξένοι πλέον. Αλλά ο Έλληνας Πρωθυπουργός κέρδισε επάξια θέση συνομιλητή με τους μεγάλους παίκτες της σκακιέρας, όχι γιατί είναι συμπαθητικός, αλλά γιατί κινείται συνεχώς και μελετά τις κινήσεις του προσεκτικά. Είναι παρών στη διπλωματία, είναι παρών και στη λήψη αποφάσεων με σχέδιο και πρόγραμμα.