Quantcast

Ανάληψη ευθύνης για την επίθεση στο γραφείο του Τάκη Θεοδωρικάκου – Νέες απειλές για τον υπουργό

Σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου δημοσιεύεται η ανάληψη ευθύνης κατά της πρόσφατης επίθεσης στο πολιτικό γραφείο του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Τάκη Θεοδωρικάκου

Θυμίζεται ότι άγνωστοι πραγματοποίησαν επίθεση με πέτρες και μπογιές στις 21.35 το βράδυ του Σαββάτου 10 Σεπτεμβρίου, στην πολυκατοικία όπου στεγάζεται το πολιτικό γραφείο του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη Τάκη Θεοδωρικάκου στον Νέο Κόσμο, με αποτέλεσμα να προξενήσουν φθορές.

Οι δράστες αναζητούνται, ενώ ο Υπουργός σε ανάρτηση του στα social media, επισημαίνει ότι δεν πτοείται από τέτοιες ενέργειες.

Ειδικότερα ο κ. Θεοδωρικάκος στην ανάρτηση του αναφέρει: “Κάποιοι θρασύδειλοι έριξαν μπογιές και πέτρες στην είσοδο της πολυκατοικίας που στεγάζεται το πολιτικό μου γραφείο. Ελπίζω τα επόμενα βράδια να έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν στην ζωή τους. Έτσι και αλλιώς κανείς δεν πτοείται….”

 

Όπως αναφέρεται στην ανάληψη ευθύνης:

«Ο υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. Τάκης Θεοδωρικάκος αποτελεί τον ηθικό αυτουργό αυτής της επίθεσης, αλλά και συνολικότερα της αστυνομικής βίας και τρομοκρατίας που κλιμακώνεται το τελευταίο διάστημα, τον βασικό εκπρόσωπο του δόγματος μηδενικής ανοχής και του πολέμου που έχουν κηρύξει το Κράτος και οι ακροδεξιοί διαχειριστές του απέναντι στην κοινωνία και τα κινήματα.

Γι αυτό το λόγο το βράδυ του Σαββάτου στις 10 Σεπτεμβρίου επιτεθήκαμε στο πολιτικό του γραφείο και στους αστυνομικούς που φρουρούσαν την είσοδο της πολυκατοικίας του (κάτι που “ξέχασαν” να αναφέρουν υπουργός και καθεστωτικά μέσα), σε ένα απ’ τα καλύτερα φυλασσόμενα σημεία του τουριστικού κέντρου».

 

Το κείμενο αναλυτικά:

«Το σημερινό κοινωνικό σύστημα δε μπορεί να αμβλύνει τις κοινωνικές ανισότητες, γιατί τις γεννά και οικοδομείται σε αυτές. Δε μπορεί να εξαλείψει τους πολέμους, γιατί γεννά τους πολέμους και τρέφεται απ’ αυτούς. Δε νοιάζεται για την οικολογική καταστροφή του πλανήτη που δημιουργεί.

Το σημερινό κοινωνικό σύστημα, που έχει σαν θρησκεία και ιδεολογία του το κέρδος, είναι υπεύθυνο για τους χιλιάδες νεκρούς στα εργατικά “ατυχήματα”, τους χιλιάδες νεκρούς μετανάστ(ρι)ες στα σύνορα, τους εκατομμύρια νεκρούς από τους πολέμους, την πείνα, την έλλειψη νερού.

Η πρωτογενής βία του Κεφαλαίου, η βία της εκμετάλλευσης, η βία των καταπιεστών που στοχεύει στη διατήρηση και μεγέθυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, στην εξόφθαλμη περιφρόνηση της ζωής των ανθρώπων της Τάξης μας, πρέπει να συντριβεί.

Στην κοινωνική βάση τρόμο προκαλεί η βία του Κράτους και του Κεφαλαίου. Η βία των κατασταλτικών μηχανισμών, η βία της φτώχειας και της ανεργίας, η αλλοτρίωση, η απάθεια και η αποξένωση.

Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του Κράτους αποτελούν ειδικά σε αυτή τη συγκυρία την εμπροσθοφυλακή μια ιδιότυπης δημοκρατικής Χούντας που κουρελιάζει κάθε έννοια ελευθερίας και δικαιοσύνης. Που χτυπάει στο ψαχνό κάθε φωνή διαμαρτυρίας και αντίστασης. Η διαρκής αναβάθμιση του νομικού οπλοστασίου του Κράτους, με την ψήφιση συνεχιζόμενων και νέων διαταγμάτων που συρρικνώνουν ατομικές ελευθερίες και συλλογικά κεκτημένα, στοχεύει στην ποινικοποίηση των παραδοσιακών μορφών αντίστασης του ταξικού/ανταγωνιστικού κινήματος (διαδήλωση, απεργία). Ταυτόχρονα διαμορφώνει συνθήκες προληπτικής αντιεξέγερσης εώς την οριστική παράδοσή του (ανταγωνιστικού κινήματος) στις ορέξεις της εργοδοσίας, των φασιστών, των μηχανισμών καταστολής. Οι διαρκείς απαγορεύσεις ακόμα και των πιο ειρηνικών μέσων διαμαρτυρίας και αμφισβήτησης και το τσάκισμα όσων αντιστέκονται σθεναρά και με πείσμα αυτή τη συνθήκη αποτελεί τομή για τα δεδομένα της μεταπολίτευσης.

Οι συνεχιζόμενες κατασταλτικές επιθέσεις εναντίον εργαζομένων που απεργούν, η μονιμοποίηση αστυνομικού στρατού κατοχής στα πανεπιστήμια και στη γειτονιά των Εξαρχείων, η ανυποχώρητη στάση της κυβέρνησης απέναντι στο έσχατο μέσο πάλης των πολιτικών κρατουμένων (όπως είναι η απεργία πείνας), η διαρκής ατιμωρησία ένστολων δολοφόνων και βασανιστών και η επιβράβευσή τους από τα ΜΜΕ (βλέπε δολοφονία Σαμπάνη), φανερώνουν την ακραία όξυνση της κατασταλτικής πολιτικής που εφαρμόζει το σύγχρονο νεοφιλελεύθερο/αστυνομικό Κράτος.

Φανερώνουν ότι η βία και η φτώχεια αποτελούν τη μοναδική συνθήκη “ευημερίας” που εγγυάται ο καπιταλισμός για την συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνικής βάσης. Ότι η καπιταλιστική κρίση ή θα περάσει από πάνω μας ή θα αποτελέσει ευκαιρία για μια γενικευμένη προλεταριακή αντεπίθεση των εξεγερμένων που ασφυκτιούν μέσα στην αιχμαλωσία των υλικών όρων διαβίωσής τους.

Το τελευταίο “έργο” της αστυνομικής κτηνωδίας εκτυλίχθηκε την Παρασκευή 9/11 μετά το τέλος της μαζικής διαδήλωσης για την υπεράσπιση των Εξαρχείων. Μια γυναίκα, πηγαίνοντας να πάρει το μηχανάκι της απ’την οδό Τσαμαδού, δέχτηκε απειλές και σεξιστικά σχόλια από τις δυνάμεις των ΜΑΤ που φυλάνε το εργοτάξιο του Μετρό στην πλατεία. Η γυναίκα απάντησε λεκτικά στις συνεχιζόμενες προκλήσεις με αποτέλεσμα να δεχτεί χτυπήματα σε όλο της το σώμα και να κακοποιηθεί πίσω από τις κλειστές λαμαρνίνες του εργοταξίου.

Ο υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. Τάκης Θεοδωρικάκος αποτελεί τον ηθικό αυτουργό αυτής της επίθεσης, αλλά και συνολικότερα της αστυνομικής βίας και τρομοκρατίας που κλιμακώνεται το τελευταίο διάστημα, τον βασικό εκπρόσωπο του δόγματος μηδενικής ανοχής και του πολέμου που έχουν κηρύξει το Κράτος και οι ακροδεξιοί διαχειριστές του απέναντι στην κοινωνία και τα κινήματα. Γιαυτό το λόγο το βράδυ του Σαββάτου στις 10 Σεπτεμβρίου επιτεθήκαμε στο πολιτικό του γραφείο και στους αστυνομικούς που φρουρούσαν την είσοδο της πολυκατοικίας του (κάτι που “ξέχασαν” να αναφέρουν υπουργός και καθεστωτικά μέσα), σε ένα απ’τα καλύτερα φυλασσόμενα σημεία του τουριστικού κέντρου.

Να πούμε ότι μας διασκέδασε αφάνταστα το tweet του πρώην κνίτη, πρώην πασόκου και νυν ακροδεξιού Θεοδωρικάκου περί “θρασύδειλων” που επιτέθηκαν στο γραφείο του. Ας διευκρυνίσουμε ότι πρωταρχικός στόχος της επίθεσής μας ήταν η ένοπλη φρουρά του γραφείου του που τσιροκοπούσε άναρθρα ενώ δεχόταν πάνω της κοτρώνια και μπογιές. Εμείς, οπλισμένοι – αυτή τη φορά – μονάχα με πέτρες, επιστρέφουμε το χαρακτηρισμό του θρασύδειλου στον Θεοδωρικάκο και τους δολοφόνους της ΕΛ.ΑΣ., που καλλυμένοι πίσω από κουμπούρια, δακρυγόνα και ρόπαλα ξεσπούν το σαδιστικό τους μένος σε όποιον/α αντιστέκεται.

Δεν ξεχνάμε τις επισκέψεις και τα συγχαρητήρια του Θεοδωρικάκου στους ένστολους δολοφόνους του Νίκου Σαμπάνη, πριν ακόμα στεγνώσει το αίμα του, προδικάζοντας έτσι και το αποτέλεσμα της “δικαιοσύνης” τους. Δεν ξεχνάμε τις δηλώσεις και τις ψευτομαγκιές του για τον Έβρο, την ίδια στιγμή που το ελληνικό κράτος δημιουργεί εκατόμβες νεκρών μεταναστ(ρι)ών στα σύνορα και στο Αιγαίο. Δεν ξεχνάμε τους εκατοντάδες ξυλοκοπημένους/ες και βασανισμένους/ες στις διαδηλώσεις και τα αστυνομικά τμήματα. Από την πλευρά μας λοιπόν, δεσμευόμαστε ότι θα συνεχίσουμε να χαλάμε τα βράδια τους. Έτσι και αλλιώς, μ’ όσους μπάτσους και να γεμίσουν τους δρόμους, τα πανεπιστήμια και τις γειτονιές μας, κανείς δεν πτοείται….».