Ο πληθωρισμός παγκοσμίως αυξάνεται, ιδίως στις προηγμένες οικονομίες, με την άνοδο των τιμών των βασικών εμπορευμάτων, τόσο των ενεργειακών, κυρίως του φυσικού αερίου, όσο και των λοιπών, να συμβάλλουν στην αύξησή του.
Διαφέρει μεταξύ των οικονομιών
Το ποσοστό μετακύλισης αυτής της επίπτωσης διαφέρει μεταξύ των οικονομιών ανάλογα με την ενεργειακή τους εξάρτηση και το ενεργειακό μίγμα που καταναλώνουν.
Παράλληλα, η φάση του οικονομικού κύκλου και το μέγεθος του παραγωγικού κενού, καθώς και οι δυσχέρειες στις μεταφορές και στις εφοδιαστικές αλυσίδες, είναι εξίσου σημαντικοί παράγοντες στην αύξηση του πυρήνα του πληθωρισμού που καταγράφεται εντός του 2021.
Η άνοδος των τιμών λόγω της ανόδου της ζήτησης των οικονομιών και λόγω της ανόδου των τιμών των βασικών εμπορευμάτων παρουσιάζει σημαντική συσχέτιση στην παρούσα συγκυρία.
Το 2021
Το 2021 η ισχυρή επιτάχυνση της συνολικής ζήτησης μετά τους περιορισμούς της πανδημίας, σε συνδυασμό με την υστέρηση που παρουσιάστηκε στη προσαρμογή της συνολικής προσφοράς, έχει οδηγήσει στην εύλογη ανησυχία ότι ο πληθωρισμός θα ξεπεράσει αρκετά το στόχο που θέτουν οι κεντρικές τράπεζες.
Τι εκτιμούν διεθνείς οργανισμοί
Οι διεθνείς οργανισμοί εκτιμούν ότι ο γενικός πληθωρισμός θα υποχωρήσει το 2022, αλλά θα παραμείνει για ένα διάστημα υψηλότερος από το προ της πανδημίας επίπεδο.
Η εξέλιξη των τιμών της ενέργειας και η άρση των δυσχερειών στο παγκόσμιο εμπόριο είναι κομβικής σημασίας για την πραγματοποίηση αυτού του σεναρίου.
Οι δυσχέρειες στην αύξηση της συνολικής προσφοράς και ο περιορισμός του παραγωγικού κενού όσο θα εδραιώνεται η ανάκαμψη θα συντείνουν ώστε ο πυρήνας του πληθωρισμού να μην υποχωρήσει ή και να αυξηθεί περαιτέρω το 2022.
Οι προσδοκίες της αγοράς
Οι προσδοκίες της αγοράς, όπως αυτές αποτυπώνονται στη διαφορά (breakeven inflation rates) μεταξύ των αποδόσεων των τίτλων 5ετούς και 10ετούς διάρκειας με τις αποδόσεις των τίτλων εξισορρόπησης του αναμενόμενου πληθωρισμού (inflation-linked bonds) αντίστοιχης διάρκειας, επίσης παραπέμπουν σε μία μέση αύξηση του πληθωρισμού, κυρίως τα 5ετή, αλλά όχι σε ανησυχητικά επίπεδα.
Οι νομισματικές αρχές οφείλουν να βρουν τη χρυσή τομή μεταξύ αφενός της ανοχής υψηλότερου πληθωρισμού, αν αυτός συνεχίζει να κρίνεται προσωρινός, ώστε να μην υπάρξει ανάσχεση της ανάκαμψης, και αφετέρου της επαγρύπνησης για τυχόν πληθωριστικές πιέσεις μονιμότερου χαρακτήρα, οι οποίες μπορεί να θέσουν εν αμφιβόλω την αξιοπιστία της νομισματικής πολιτικής και να υπονομεύσουν την καθήλωση των προσδοκιών εξέλιξης του πληθωρισμού σε χαμηλά επίπεδα (de-anchoring).