Μεταξύ άλλων ο Μελέτης Ηλίας αναφέρθηκε στη Μαρία Ναυπλιώτου, με την οποία έχουν δουλέψει πολλές φορές μαζί, και την χαρακτήρισε σπουδαία ηθοποιό, ενώ για τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο είπε ότι τον θαυμάζει και ως ηθοποιό και ως σκηνοθέτη.
«Οταν τελείωσα τη δραματική σχολή ξεκίνησα να δουλεύω στο θέατρο, σε ομάδες που δουλεύανε πολλές ώρες τη μέρα. Κάναμε πρόβες το πρωί και παίζαμε το βράδυ. Δεν ήμουν από τους νέους ηθοποιούς που έτρεχαν σε casting, δεν το κυνήγησα. Αν δεν το κυνηγήσεις πρέπει να είσαι τυχερός για να σου έρθει. Η τηλεόραση ήρθε στη ζωή μου στα 35 μου, ευτυχώς με μεγάλη επιτυχία», είπε αρχικά ο ηθοποιός.
«Δεν μετανιώνω που δεν μπήκα πιο νωρίς στο χώρο της μυθοπλασίας. Δεν μπορώ να μετανιώσω γι’ αυτά που έκανα, γιατί ήταν πολύ ωραία πράγματα με ανθρώπους που εκτιμούσα και θαύμαζα. Ίσως μετανιώνω που δεν μπήκα πιο νωρίς στην τηλεόραση, για οικονομικούς λόγους. Η «ψαλίδα» είναι τεράστια μεταξύ θεάτρου και τηλεόρασης».
Το 1999 ήταν μία χρονιά που τον σημάδεψε. Τότε ήταν η χρονιά που έδινε εξετάσεις σε δραματικές σχολές, έχοντας παρατήσει τα λογιστικά για να γίνει ηθοποιός.
«Ξαφνικά έγινε και ο σεισμός του 1999 και «ταρακουνήθηκε» όλο το πράγμα. Ο σεισμός ήταν μία δύσκολη συνθήκη για όλη την οικογένειά μου. Το σπίτι μας δεν γκρεμίστηκε, αλλά χαρακτηρίστηκε ετοιμόρροπο. Το μόνο πράγμα που μπορούσαμε να κάνουμε με την οικογένειά μου ήταν να πηγαίνουμε σπίτι μας για να κάνουμε ένα μπάνιο και να μαγειρέψουμε. Περάσαμε ένα σημαντικό διάστημα μέχρι να επισκευαστεί το σπίτι μας σε ένα τροχόσπιτο που μας είχε παραχωρήσει η ξαδέρφη μου».
Ο ηθοποιός αναφέρθηκε και σε ένα περιστατικό που ενδεχομένως να του είχε στοιχίσει τη ζωή.
«Είχα πάθει κρίση σκωληκοειδίτιδας και λίγο πριν ταξιδέψω στη Θεσσαλονίκη για μία παράσταση πήγα στο νοσοκομείο και με ρώτησαν: «σε πόση ώρα ταξιδεύεις;». Τους απάντησα ότι ταξιδεύω σε δύο ώρες και μου είπαν από το νοσοκομείο ότι σε μία ώρα θα μπω στο χειρουργείο. Εάν το είχα αφήσει και είχα πει «δεν βαριέσαι», μπορεί να μην υπήρχα τώρα».
Τη σύζυγό του την γνώρισε όταν εκείνη ήρθε στις πτυχιακές εξετάσεις μίας συμμαθήτριας του.
«Όταν έχεις και γυρίσματα και θέατρο στο σπίτι είσαι λίγο… «τουρίστας. Τώρα προσπαθώ όσο μπορώ τον χρόνο που μου μένει να τον διοχετεύω στην οικογένειά μου. Η καθημερινότητα και τα προβλήματα που αντιμετωπίζαμε ως ζευγάρι μας οδήγησαν στο να ψαχτούμε και να δούμε πως μπορούμε να τα λύσουμε. Ήταν πολύ πιο εύκολο από ο,τι φανταστήκαμε. Σημασία έχει να το πάρεις απόφαση και να κάνεις το βήμα, εάν κάθεσαι να σε «τρώει» το πρόβλημα αυτό μπορεί σιγά σιγά να διογκωθεί και ξαφνικά να γίνει ένα μπαμ».
«Δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε έναν σύμβουλο γάμου και έναν ψυχολόγο. Ο σύμβουλος γάμου είναι ένας ψυχολόγος που δέχεται στη θεραπεία του ένα ζεύγος, αντί για τη μονάδα. Είναι κάτι σαν δυαδική ψυχοθεραπεία, που θα πρέπει όμως να συνδυάζεται και με ατομική. Εγώ κάνω ακόμα ψυχοθεραπεία».
«Εμείς οι άντρες – και δεν βγάζω τον εαυτό μου απ’ έξω – είμαστε λίγο φοβισμένοι με το να καταλάβουμε τι γίνεται μέσα μας και να ανοιχτούμε. Πιστεύεις ότι κάποια πράγματα δεν αλλάζουν γιατί «έτσι είναι μωρέ αδελφέ». Είναι αυτό που λένε ότι «σαν άντρας θα πω και μία κουβέντα παραπάνω». Δεν είναι έτσι όμως, γιατί να πεις μία κουβέντα παραπάνω; τι πάει να πει σαν άντρας;», αναρωτήθηκε ο ηθοποιός.