Σε μία σεμνή, λιτή αλλά μεγαλειώδη τελετή στο αίθριο της έδρας της ΚΕ του ΚΚΕ, στον Περισσό, οικογένεια, φίλοι και συνάδελφοι από το θέατρο, σύντροφοι στο κόμμα, αποχαιρέτησαν τον Κώστα Καζάκι.
Γενναιόψυχος, πιστός στα υψηλά ιδανικά του μέχρι το τέλος, ο σπουδαίος καλλιτέχνης είχε αποφασίσει μετά το θάνατό του να δωρίσει το σώμα του στην Ιατρική Σχολή Αθηνών για την εκπαίδευση των φοιτητών.
Ένα αποό τα τέσσερα παιδιά του, η Ηλέκτρα, μίλησε για τον Δία της οικογένειάς τους. Τον μαχητή, τον καλλιτέχνη, τον πατέρα, τον άνθρωπο που αγωνίστηκε μέσα από την τέχνη και την πολιτική για έναν καλύτερο κόσμο.
Συντριβή για την απώλεια, αλλά και ευγνωμοσύνη για όσα πρόσφερε ο Κώστας Καζάκος. Φάρος φωτεινός για το θέατρο, που όπως έλεγε σίγουρα δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, μπορεί όμως να αλλάζει τους ανθρώπους.