Η ηθοποιός πρωταγωνιστεί στο έργο “Διάλεξε το θάνατο σου αγάπη μου” από την πένα το τρομερού διδύμου Ρέππας – Παπαθανασίου.
«Δεν μου έγινε φέτος καμία πρόταση για συμμετοχή σε σειρά. Οι μεγάλες είμαστε εξορισμένες από τη μυθοπλασία. Μας φαντάζονται με τρόπους συμβατικούς και παλιομοδίτικους στις σειρές: κακές πεθερές, κακές μανάδες, κάτι σε κακό πάντως. Δεν είμαστε ποθητές. Δίνουν σε πολύ νεότερους ανθρώπους μεγαλύτερους ηλικιακά ρόλους. Ένα ηλικιακό γκρουπ μένει απ’ έξω. Οι άνδρες ηθοποιοί είναι σε καλύτερη μοίρα», είπε αρχικά η Κοραλία Καράντη.
«Ήμουν πολύ μικρή όταν έπαιζα στο «Φως του Αυγερινού». Έμπαινα στο λεωφορείο και απ’ την μια μέρα στην άλλη, κατάλαβα πως ήμουν δακτυλοδεικτούμε. Η μητέρα μου η Αφροδίτη Γρηγοριάδου, μετά την προβολή των πρώτων επεισοδίων της σειράς, αλλά και ο Βύρωνας Πάλλης ήταν σκληροί στην κριτική τους. Πρέπει να είναι κάνεις με αγάπη αυστηρός απέναντι στους νέους. Αυτό είναι χρήσιμο», δήλωσε χαρακτηριστικά.
«Λυπάμαι τους νέους συνάδελφους, τραβούν πολλά»
Για την παιδική της ηλικία αποκάλυψε πως, «δεν έζησα με την ταμπέλα του παιδιού των χωρισμένων γονιών. Ο πατέρας μου έφυγε πολύ νωρίς από το σπίτι και λόγω της σχέσης της μητέρας μου με τον Βύρωνα, πολλοί νόμιζαν ότι είμαι κόρη του Βύρωνα Πάλλη. Βίωσα βαριά την απουσία του πατέρα μου. Τον πρώτο καιρό μετά την απώλεια της μητέρας μου, δεν μπορούσα να περάσω ούτε έξω απ’ το σπίτι της. Το πένθος ήρθε σε χρόνο ανύποπτο».
«Χαίρομαι που είμαι σ’ αυτή την ηλικία και έχουν έτσι τα πράγματα. Αν ήμουν νέα θα ήμουν πολύ λυπημένη. Λυπάμαι τους νέους συνάδελφους, τραβούν πολλά. Δεν θα ήθελα ο γιος μου να μπει στην υποκριτική και στην αγωνία του επιούσιου. Φυσικά έχω κάνει λάθη στην καριέρα μου. Αυτά είναι που μας καθορίζουν και είναι ανθρώπινα», κατέληξε μιλώντας στο «Πάμε Δανάη», η Κοραλία Καράντη.