Κόρη ανθρακωρύχου, η Λορέτα Λιν υπηρέτησε την εργατική παράδοση εκείνων που άνοιξαν το δρόμο για να επιζήσουν -και που αποτέλεσαν τη ρίζα του «American dream»- μέσω της μουσικής κάντρι , η οποία την οδήγησε στη δόξα.
Άλλωστε, από πού θα μπορούσε να προκύπτει τέτοιο ταλέντο στην πλέον αυθεντική αμερικανική μουσική αν όχι από το Κεντάκι, μέρος στο οποίο γεννήθηκε στις 14 Απριλίου 1932; Και πώς θα διευθετούνταν το ψηφιδωτό μίας σπουδαίας τραγουδίστριας αν όχι από τη φτώχεια και την αγωνία για την επιβίωση;
Η κάντρι τραγουδιέται από καρδιάς και η Λορέτα Λιν, που έφτασε στην κορυφή των charts στο Billboard του Νάσβιλ, αν μη τι άλλο πέτυχε το στόχο της, ειδικά με το «Coal Miner’s Daughter», που λογίζεται ως μία από τις σπουδαίες επιτυχίες της.
Η Λιν δεν δίσταζε να θέσει το δάκτυλο επί τον τύπο των ήλων, τραγουδώντας για την ανισότητα μεταξύ αντρών και γυναικών, στο «Rated X», αλλά και για το αντισυλληπτικό χάπι και τη σεξουαλική ελευθεριότητα που χάριζε στο φύλο της, μέσα από το «Pill». Φυσικά, τέτοια τραγούδια ήταν προκλητικά ακόμα και για τις δεκαετίες του ’60 και του ’70, όταν αναγνωρίστηκε το ταλέντο της, άλλωστε η ίδια είχε δηλώσει ότι 14 από τις δημιουργίες της είχαν απαγορευτεί από σταθμούς ραδιοφώνου στις ΗΠΑ.
Ποιος να το περίμενε, πάντως, από ένα κορίτσι που είχε παντρευτεί ήδη στα 15 του, το 1948, και έγινε μητέρα έξι παιδιών.
Η Λιν βίωσε και τη δόξα μέσω βραβείων. Κατέκτησε, μεταξύ άλλων, τέσσερα βραβεία Grammy (το 2010, στην ηλικία των 70, πήρε εκείνο της Συνολικής Προσφοράς), τιμήθηκε με το πολυπόθητο βραβείο από το Kennedy Center, ενώ ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, κρέμασε στο πέτο της το Μετάλλιο της Ελευθερίας. Από το 1988 ήταν εισαγμένη στο Country Music Hall of Fame.
Η απόδειξη ότι η ίδια η υπάρξή της ήταν από χρυσάφι ήρθε στην ταινία «Η κόρη του ανθρακωρύχου», που προβλήθηκε το 1980 και βασίστηκε στην αυτοβιογραφία της. Η Σίσι Σπέισεκ, που την υποδύθηκε, κέρδισε για εκείνη την ερμηνεία το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου.