Ανοίγει η πόρτα για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων από όσους έχουν υποστεί βλάβες από εμβολιασμό μετά από απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Συγκεκριμένα, το Ανώτατο Δικαστήριο δέχτηκε ότι η προκαλούμενη από την πραγματοποίηση του εμβολιασμού βλάβη συνιστά υπέρμετρη θυσία για τον παθόντα (βλάβη υγείας και προσβολή της προσωπικότητάς του), η οποία υπερέβαινε τα όρια της θυσίας, στην οποία είναι ανεκτό από την έννομη τάξη να υποβάλλονται οι πολίτες, χάριν του δημοσίου συμφέροντος και του κοινωνικού συνόλου. Για το λόγο αυτό, ο κάθε παθών ή παθούσα δικαιούται αποζημίωση από το Ελληνικό Δημόσιο.
Προϋπόθεση για την προσφυγή στην δικαιοσύνη να αποδεικνύεται ότι το εμβόλιο προκάλεσε βλάβη στην υγεία καθώς και να είναι νόμιμος ο εμβολιασμός για την προστασία της δημόσιας υγείας.
Αφορμή για την έκδοση της απόφασης αποτέλεσε προσφυγή μητέρας η οποία έχασε την κόρη της όταν σε ηλικία 7 ετών έκανε το εμβόλιο κατά της ιλαράς, παρωτίτιδας και ερυθράς (τριδύναμο εμβόλιο MMR ΙΙ) και αφού έμεινε επί εννέα έτη φυτό, απεβίωσε. Το παιδί έφυγε από τη ζωή πριν ολοκληρωθεί ο δικαστικός αγώνας για τις αποζημιώσεις, με τη μητέρα να ζητεί ένα εκατομμύριο ευρώ.
Η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου αναιρέθηκε από το ΣτΕ το οποίο έκρινε ότι η απόφαση του ήταν εσφαλμένη και έστειλε την υπόθεση για νέα κρίση.
Σύμφωνα με τους συμβούλους Επικρατείας “Σε περίπτωση, που επέλθει ευθέως βλάβη της υγείας προσώπου συνεπεία της συνταγματικώς θεμιτής και νομίμου πραγματοποιήσεως εμβολιασμού (δηλαδή εμβολιασμού διενεργούμενου με σκοπό την προστασία της δημόσιας υγείας συλλογικώς και ατομικώς και προβλεπόμενου από ειδική νομοθεσία, υιοθετούσα έγκυρα και τεκμηριωμένα επιστημονικά, ιατρικά και επιδημιολογικά πορίσματα στον αντίστοιχο τομέα, με δυνατότητα εξαιρέσεως από αυτόν σε ειδικές ατομικές περιπτώσεις, για τις οποίες αυτός αντενδείκνυται), ήτοι βλάβη, μη οφειλομένη σε παρεμβαλλομένη παράνομη πράξη ή παράλειψη (όπως πχ χορήγηση ελαττωματικού ή ακαταλλήλου σκευάσματος ή πλημμέλειες κατά την διενέργεια του εμβολιασμού), ανακύπτει ευθέως εκ του άρθρου 4 παρ. 5 σε συνδυασμό και με το άρθρο 25 παρ 4 του Συντάγματος ευθύνη του κράτους προς εύλογη αποκατάσταση της ζημίας του παθόντος, υπό την έννοια της αποκαταστάσεως τόσο της τυχόν υλικής όσον και, κατ΄ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 932 ΑΚ, της ηθικής βλάβης του”. Το δικαστήριο σημειώνει ότι στις επίμαχες περιπτώσεις “η προκαλούμενη από την πραγματοποίηση του εμβολιασμού βλάβη συνιστά υπέρμετρη θυσία για τον παθόντα (βλάβη υγείας και προσβολή προσωπικότητος), χάριν του συμφέροντος του κοινωνικού συνόλου”.