Όταν ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου ευχαρίστησε την Ελλάδα, δεν ήταν απαραιτήτως μια πολιτική δήλωση. Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας ήταν ειλικρινής, διότι μετά το σεισμό η ΕΜΑΚ όχι μόνο έσπευσε, με δύο αποστολές, να βοηθήσει στην ανάσυρση ανθρώπων κάτω από τα ερείπια, αλλά τα στελέχη της δίνουν ό,τι έχουν προκειμένου να σώσουν όσο περισσότερες ζωές γίνεται.
Με λυρισμό, το ρεπορτάζ του MEGA κάνει λόγο για την υπεράνθρωπη προσπάθεια των Ελλήνων διασωστών. Παλεύουν για ένα σημάδι ζωής μέσα τα χαλάσματα. Οι Έλληνες εθελοντές διασώστες έσπευσαν στις πληγείσες περιοχές της Τουρκίας, να βοηθήσουν.
Οι Έλληνες εθελοντές διασώστες από την Παρασκευή το βραδύ με οδηγίες των τουρκικών συντονιστικών οργάνων παλεύουν για ένα σημάδι ζωής μέσα τα χαλάσματα που άφησε πίσω του ο φονικός σεισμός.
Μαζί τους και η ακούραστη «Speedy» ένα βελγικό Μαλινουά που έχει εκπαιδευτεί με την ενισχυμένη της ακοή και όσφρηση να σώζει ζωές. 27 εθελοντές από την ελληνική ομάδα διάσωσης με άρτια εκπαίδευση στις φυσικές καταστροφές βρίσκονται στην κατεστραμμένη πόλη Αντί-γιαμάν.
«Είμαστε εκεί γύρω στις 40 ώρες σε συνεχή δράση τα 27 άτομα είναι πλήρως εκπαιδευμένοι και με πλήρης εξοπλισμό. Μέχρι στιγμής είναι το όγδοο κτίριο που ελέγχουμε .Άρουμε ασταμάτητα με γκρουπ το ένα ξεκουράζεται το άλλο είναι στη δράση», ανέφερε ο Φώτης Σαρηγιάννης, πρόεδρος της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης.
Η ελληνική ομάδα διάσωσης έχει στήσει το δικό της κέντρο επιχείρησης στην Αντί-γιαμάν με πλήρη εξοπλισμό. Από θερμικές κάμερες και γεννήτριες μέχρι και απινιδωτές.
Το γκρουπ που επιχειρεί είναι και αυτό χωρισμένο σε δύο ομάδες. Το πρώτο είναι εκπαιδευμένο να τρυπώνει στα χαλάσματα όταν η θερμική κάμερα εντοπίσει ζωή και το δεύτερο γκρουπ είναι για την παροχή των πρώτων βοηθειών στα άτομα που απεγκλωβίστηκαν.
Σήμερα, Κυριακή, για πάρα πολλές ώρες η ελληνική αποστολή προσπαθούσε μαζί με αποστολή Αμερικανών μέσα στα συντρίμμια ενός κτιρίου, όπου υπήρχαν ενδείξεις για επιζώντα.
Με την ίδια μανία που πέφτουν οι εθελοντές μας στις διασώσεις με την ίδια μανία προσπαθούν να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους.
«Ο πόνος και η απόγνωση η αγωνία των ανθρώπων είναι συγκλονιστική. Θα είσαι ταυτόχρονα άνθρωπος και ταυτόχρονα να δουλεύεις σαν διασώστης πρέπει να είσαι σαν ρομπότ για να μην υπερνικούν τα συναισθήματα για να κάνεις λίγο πιο αποτελεσματική τη δουλειά», σημείωσε ο Μιλτιάδης Μπενάκης.
Όσο περνούν οι ώρες τόσο οι ελπίδες λιγοστεύουν, η μάχη με το χρόνο άνιση, άλλα οι εθελοντές μας είναι εκεί και θα συνεχίσουν να παλεύουν μέχρι τέλους.