«Κιβωτός του Κόσμου»: Πρώην τρόφιμος θυμάται όλα όσα έζησε στο τιμωρητήριο της Πιπίνου (Βίντεο)

Ένας πρώην τρόφιμος που ζούσε από τα 12 του μέσα στη δομή, περιγράφει τα όσα βίωσε στα δωμάτια τιμωρίας στα οποία οι υπεύθυνοι έβαζαν όσα παιδιά ονόμαζαν “κακά παιδιά” για να τα συνετίσουν

Εξονυχιστικές έρευνες και καταγγελίες για τιμωρίες και αγγαρείες. Οι αποκαλύψεις για τα οικονομικά της Κιβωτού αλλά και για τις συνθήκες διαβίωσης των παιδιών σε δομές συνεχίζονται.

Μετά την Αθήνα και την Καλαμάτα, η έφοδος της οικονομικής αστυνομίας αυτή τη φορά στη Χίο, έφερε στο φως άλλα 57.000 ευρώ που βρίσκονταν σε θυρίδα στο όνομα της μητέρας του πατρός Αντωνίου.

 

 

Τιμωρίες και απομόνωση

 

«Μας είχαν φέρει εδώ μέσα σε αυτό τα «κακά» παιδιά της Κιβωτού».

Αυτό είναι ένα από τα διαμερίσματα στο κέντρο της Αθήνας, όπου έμπαιναν σε απομόνωση τα «κακά παιδιά» της Κιβωτού.

«Ερχόμασταν εδώ. Δεν είχαμε τηλεόραση. Δεν είχαμε τίποτα από όσα είχαν τα παιδιά στο κέντρο ή τον ξενώνα. Δεν είχαμε τίποτα. Ήμασταν πεταμένοι άνθρωποι εδώ πέρα».

Ο Ελλάδιος είναι ένα από τα παιδιά που έζησε εκεί, σε απομόνωση έναν ολόκληρο χρόνο. Με την κάμερα του MEGA και της εκπομπής LIVE NEWS επέστρεψε εκεί, που όπως λέει έζησε τις χειρότερες στιγμές της ζωής του .

«Μας είχαν κλεισμένους. Όταν λέμε κλεισμένους εννοώ κλεισμένους. Αν δεν τρώγαμε, μας έστελναν για ύπνο κι ας ήταν και 8 και 9».

Έμενε εκεί μαζί με άλλα τρία παιδιά . Δεν τους άφηναν ούτε να παίξουν. Κοιτούσαν από το παράθυρο τα άλλα παιδιά που έπαιζαν σε αυτό το γήπεδο μπάσκετ.

«Εμείς που ήμασταν στην Πιπίνου ζητούσαμε να πάμε για μπάλα και έλεγαν όχι. Είστε τιμωρημένοι τέλος».

Ήταν μόλις 12 ετών. Στην συνέχεια τον μετέφεραν σε άλλο σπίτι της Κιβωτού στην οδό Ζηνοδώρου. Εκεί έπρεπε να δουλεύει για πολλές ώρες στην αποθήκη .

«Αναγκαστικά γιατί δουλεύαμε. Αν δεν το κάναμε, είχαμε τιμωρία. Μας έλεγαν «σας ποτίζουμε, σας ταΐζουμε, πρέπει να κάνετε κάτι και για εμάς».

Δύο φορές προσπάθησε να φύγει ο 23χρονος σήμερα νέος από τα σπίτια της Κιβωτού, εως ότου μπορέσει η αδερφή του να πάρει την επιμέλειά του. Έφυγε . Δεν μπόρεσε όμως να πάρει ούτε τα ρούχα του.

«Τους λέω θέλω τα ρούχα μου. Μου πέταγαν τα ρούχα μου από εκεί πάνω ένα- ένα και μου είπαν είναι και πολλά αυτά που πήρες».

Είναι ένα ακόμη παιδί που είδε την Κιβωτό να μετατρέπεται από ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, σε εφιάλτη.