Quantcast

ΑΠΘ: Πώς έγινε η βάρβαρη επίθεση στο πανεπιστήμιο – Τι αναφέρει ο πρύτανης

Καρέ-καρέ η επίθεση

Κατακραυγή έχουν προκαλέσει οι εικόνες ντροπής που καταγράφηκαν στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης μετά την επίθεση που έγινε με βαριοπούλες καταστρέφοντας τον χώρο.

 

 

 

Οι εικόνες που κατέγραψε το protothema.gr είναι χαρακτηριστικές και αποτυπώνουν το μέγεθος της καταστροφής που προκάλεσαν τα περίπου 70 άτομα που φέρεται να συμμετείχαν στον βανδαλισμό.

Πώς έγινε η επίθεση

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δράστες χρησιμοποίησαν ως εργαλεία βαριοπούλες, σφυριά, πυροσβεστήρες, ακόμα και τροχούς μπαταρίας, κινήθηκαν μαζικά προς τον χώρο λίγο πριν τις 02.00 και άρχισαν να γκρεμίζουν τους τοίχους, να σπάνε τζάμια και παράθυρα και να διαλύουν ότι έβρισκαν μπροστά τους, προκαλώντας σημαντικές καταστροφές στη δημόσια περιουσία. Μάλιστα, τα άτομα σήκωσαν το ρολό που υπάρχει μεταξύ Βιολογικού και Γεωπονίας, έσπασαν τις πόρτες και ακολούθως με τροχούς έκοψαν τα σίδερα, μπήκαν μέσα στους χώρους και τα διέλυσαν όλα.

Γκρέμισαν με βαριοπούλες το Βιολογικό του ΑΠΘ όπου γίνεται η βιβλιοθήκη

Σημειώνεται πως ούτε δύο εβδομάδες δεν πέρασαν από την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης εργασιών για την κατασκευή βιβλιοθήκης στον χώρο που στεγάζονταν για 34 ολόκληρα χρόνια η αποκαλούμενη κατάληψη «Στέκι στο Βιολογικό» και άγνωστοι τα ξημερώματα του Σαββάτου, εισέβαλαν με βαριοπούλες και κατάφεραν να προκαλέσουν τεράστιες καταστροφές στο κτίριο του Τμήματος Βιολογίας του ΑΠΘ, στον χώρο που όλο το προηγούμενο διάστημα λάμβαναν χώρα οι εργασίες.

Πώς περιγράφει την επίθεση ο πρύτανης του ΑΠΘ

«Σε ό,τι με αφορά και ό,τι αφορά τις πρυτανικές αρχές δηλώνω ότι το έργο θα γίνει σε πείσμα του οποιουδήποτε. Το έργο θα τελειώσει, θα αποδοθεί στους νόμιμους χρήστες, φοιτήτριες, φοιτητές, μέλη ΔΕΠ και επιστημονική κοινότητα» τόνισε μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και την εκπομπή «Πρωινή Παρέα» με την Κατερίνα Σερέτη και τον Διονύση Χατζημιχάλη, ο Πρύτανης του ΑΠΘ, Νίκος Παπαϊωάννου, ύστερα από τις καταστροφές στο κτήριο του Βιολογικού από αγνώστους.

«Όπου υπάρχει ανομία πατάσσεται. Είναι άλλο πράγμα η δημοκρατική έκφραση της κάθε άποψης και άλλο τέτοιου είδους εγκληματικές ενέργειες που καταστρέφουν δημόσια περιουσία» πρόσθεσε. Ερωτηθείς αν αισθάνεται ο ίδιος φόβο, τόνισε ότι κάποια στιγμή οι ιδεοληψίες του παρελθόντος θα τελειώσουν και ότι σε ένα κράτος δικαίου δεν θα πάθει κανένας τίποτα. «Εκείνο που πρέπει όλοι να σκεφτούμε είναι αν είμαστε στην πλευρά της δημοκρατικής νομιμότητας ή στην πλευρά της τρομοκρατίας της κουκούλας. Δεν είναι δυνατόν το ελληνικό δημόσιο Πανεπιστήμιο που έχει φθάσει τόσο ψηλά να αμαυρώνεται για κάποιες στιγμές. Εκείνο που με χαροποιεί είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία της ακαδημαϊκής κοινότητας, οι σύλλογοι, οι ομάδες συναδέλφων που είναι συγκροτημένες σε παρατάξεις, καταδίκασαν ομόφωνα και ομόθυμα το γεγονός. Ένα πράγμα θα μείνει στο τέλος, το πώς το αντιμετωπίζουμε» ανέφερε ο κ. Παπαϊωάννου.

Περιγράφοντας τι ακριβώς συνέβη, ο Πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου είπε «τα ξημερώματα της 7ης Μαΐου μια ομάδα εγκληματικών στοιχείων πραγματοποίησε μια οργανωμένη επιχείρηση και κατέστρεψε την πρώτη φάση που είχε ολοκληρωθεί του έργου της ενοποιημένης βιβλιοθήκης. Είναι ένα έργο που προέρχεται από χρήματα του ελληνικού δημοσίου, που έρχεται με ομόφωνη απόφαση της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου και της Κοσμητείας της Σχολής Θετικών Επιστημών. Με λίγα λόγια κατέστρεψαν δημόσια περιουσία η οποία προέρχεται από το υστέρημα όλων των Ελλήνων φορολογουμένων πολιτών. Ξεκίνησε ο εργολάβος το πρωί της Μ. Δευτέρας. Το ίδιο μεσημέρι παρενοχλήθηκαν οι εργαζόμενοί του. Ως οφείλει ο κάθε πολίτης και σε εφαρμογή του άρθρου του νόμου 4623 που αναφέρει ότι όπου τελείται αξιόποινη πράξη η δημόσια δύναμη παρεμβαίνει, μπήκαν τα ΜΑΤ, μια εικόνα που σε κανέναν δεν αρέσει, για να υπερασπιστούν τους εργάτες προκειμένου να ολοκληρώσουν το έργο. Αυτό διήρκησε μέχρι Μ. Τετάρτη και από την Τρίτη της επόμενης εβδομάδας. Όλη η εβδομάδα κύλησε ήρεμα και σαφώς δεν είναι δυνατόν για να έργο να υπάρχει αστυνόμευση» επισήμανε ο κ. Παπαϊωάννου, υπογραμμίζοντας ότι πρόκειται για ένα έργο που συνάδει με την ακαδημαϊκή δεοντολογία, την ακαδημαϊκή ελευθερία, με την ακαδημαϊκή ζωή.