Η πρώτη φάση των κρίσεων στην κορυφή της ιεραρχίας των Ενόπλων Δυνάμεων, που προκλήθηκε από την παράταση της θητείας για τέταρτο χρόνο του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Κωνσταντίνου Φλώρου και την «υποχρεωτική» αποστρατεία των απόλυτα επιτυχημένων Αρχηγών ΓΕΣ Στρατηγού ε.α Χαράλαμπου Λαλούση και ΓΕΝ Ναυάρχου ε.α. Στυλιανού Πετράκη ΠΝ, προκάλεσε «αλυσιδωτές αντιδράσεις» με αποστρατείες αντιστρατήγων και αντιναυάρχων, λόγω προαγωγής νεωτέρων, στην αρχηγεία των Κλάδων αλλά και στη συνέχεια για «πλήρωση κενών θέσεων».
Αυτά είναι γνωστά και δεν θα ασχοληθούμε στο παρόν σημείωμα.
Από αυτές τις πρώτες αλλαγές στεκόμαστε σήμερα ιδιαίτερα στην περίπτωση της αποστρατείας αρχικά και της αντικαταστάσεως στη συνέχεια, του Αρχηγού Στόλου Αντιναυάρχου ε.α. Παναγιώτη Λυμπέρη ΠΝ, γιού του πρώην Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Ναυάρχου Χρήστου Λυμπέρη ΠΝ, από τον μέχρι προχθές Διοικητή της Διοίκησης Ναυτικής Εκπαιδεύσεως (Δ.Ν.Ε) Υποναύαρχο Δημήτριο – Ελευθέριο Κατάρα ΠΝ, ο οποίος προήχθη σε Αντιναύαρχο.