Ο Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΣ Στρατηγός ε.α. Κωνσταντίνος Ζιαζιάς ήτο μεταξύ των βραβευθέντων από την Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού (ΕΑΑΣ) της οποίας είναι μέλος, στο πλαίσιο των εργασιών του ετησίου Συνεδρίου της που πραγματοποιήθηκε στο Αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου.
Στο πλαίσιο αυτό η ΕΑΑΣ απένειμε τιμητικές βραβεύσεις σε διακεκριμένες προσωπικότητες της Ελληνικής κοινωνίας, ήτοι:
Τον Επίτιμο Αρχηγό ΓΕΣ Στρατηγό ε.α. Κωνσταντίνο Ζιαζιά
Τον Υποστράτηγο ε.α. Κωνσταντίνο Κολοκούρη
Τον Επίτιμο Υπαρχηγό της ΕΛΑΣ Αντιστράτηγο ε.α. Ιωάννη Ραχωβίτσα
Τον Επίτιμο Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας Σωτήριο Ρίζο.
Θυμίζουμε ότι ο Στρατηγός Κ.Ζιαζιάς ήταν Αρχηγός ΓΕΣ επί μόλις 9 μήνες, όταν τον Ιούλιο του 2012 του ζητήθηκε από την τότε πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμύνης και πιο συγκεκριμένα από τον τότε Υφυπουργό Αντιστράτηγο ε.α. Παναγιώτη Καράμπελλα να κάνει επιλογές ανωτάτων αξιωματικών (προαγωγές – αποστρατείες) από λίστα αξιωματικών που επιχειρήθηκε να του δοθεί μεταξύ των οποίων και επανελθόντες, παρά την προσπάθεια του τότε υπουργού Πάνου Παναγιωτόπουλου να τον μεταπείσει χωρίς όμως επιτυχία για να αποσύρει την παραίτηση που είχε αμέσως υποβάλλει σε αυτόν.
Παραθέτουμε από το αρχείο μας την τότε σχετική ανακοίνωση του ΓΕΣ με ημερομηνία 25 Ιουλίου 2012 με την οποία ανακοινώνεται η παραίτησή του από τη θέση του Αρχηγού και από το Στράτευμα:
«Από το Γενικό Επιτελείο Στρατού ανακοινώνεται ότι την Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012 και ώρα 02:00, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Αντιστράτηγος κ. Κωνσταντίνος Ζιαζιάς, σεβόμενος το προσωπικό που είχε την τιμή να διοικήσει επί εννιάμηνο, υπέβαλε την παραίτησή του, για λόγους που άπτονται της ηθικής και της αξιοπρέπειας, τόσο της δικής του όσο και του Στρατεύματος».
Η στάση του αυτή αποτέλεσε φωτεινό παράδειγμα για όλους τους νεότερους αξιωματικούς και για το λόγο αυτό η απονομή της τιμητικής διακρίσεως από την ΕΑΑΣ έχει τη δική της ξεχωριστή αξία γιατί γίνεται από την Ένωση των συναδέλφων του, πολύ δε περισσότερο γιατί αυτή την περίοδο Πρόεδρος της ΕΑΑΣ είναι ο Αρχηγός της Τάξεως 1978 της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων, Τάξη στην οποία ανήκει ο τιμηθείς Επίτιμος Αρχηγός, Αντιστράτηγος ε.α. Σταύρος Κουτρής, ενώ συμμαθητής τους είναι και ο Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ και πρώην Πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ενώσεως Στρατηγός ε.α. Μιχαήλ Κωσταράκος. Ευτυχής και τυχερή Τάξη που απέδωσε δύο Αρχηγούς.
Έχει ιδιαίτερη σημασία και αξία η σύντομη ομιλία του Στρατηγού Ζιαζιά κατά την τελετή της βραβεύσεώς του, καθώς πιστεύουμε, ότι αποτελεί ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ για όλους τους νέους αξιωματικούς και γι’ αυτό την παραθέτουμε ως έχει:
«Κυρίες και Κύριοι, Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Είναι μεγάλη τιμή για μένα να με τιμά η ΕΝΩΣΗ Αποστράτων της χώρας μας.
Να με τιμούν οι Συνάδελφοι. Γι` αυτό ευχαριστώ το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης .
Χωρίς να το επιζητώ, αυτές τις στιγμές, περνάει από μπροστά μου, σαν κινηματογραφική ταινία, η λιτή, η δωρική, η απέριττη, αλλά και πολυκύμαντη ζωή μου.
Αυτή η όμορφη και ενδιαφέρουσα για μένα ταινία ξεκίνησε από το βουνό των Θεών, τον Όλυμπο, σε μια στάνη, που επικρατούσε πειθαρχία, σεβασμός, αγάπη, αλλά και το ασυμβίβαστο και αδούλωτο πνεύμα του Σαρακατσάνου.
Εκτυλίχθηκε από τον ΕΒΡΟ έως το Καστελόριζο. Ο τίτλος που μπορώ να δώσω σ` αυτή την ταπεινή και δωρική ταινία είναι «Από τα ψηλώματα του Ολύμπου στα αφιλόξενα μονοπάτια της οδού Μεσογείων».
Μια ταινία που είχε χαρές, λύπες, επιτυχίες, αποτυχίες, συγκινήσεις και αγωνίες . Είχε ευχάριστο τέλος, όχι βέβαια γιατί έγινα Αρχηγός , αλλά γιατί σήμερα κοιτάω στα μάτια τους συναδέλφους μου και απολαμβάνω την αγάπη και τον σεβασμό τους, αλλά και την αγάπη και τον σεβασμό της κοινωνίας μας.
Ένα μεγάλο και αγνό ευχαριστώ προς όλους αυτούς τους αυτονόητους πρωταγωνιστές της ταινίας μου .
Αγαπητοί Συνάδελφοι
Ο Αρχηγός, κατά την διάρκεια της θητείας του, καλείται να αφήσει πρότυπα συμπεριφοράς προς τους νεότερους συναδέλφους, οι οποίοι τον θέλουν μάχιμο, ειλικρινή, συνεπή, αποφασιστικό, ασυμβίβαστο, με θάρρος της γνώμης, επαγγελματία, άνθρωπο και πάντα έτοιμο να αναλάβει προσωπική ΘΥΣΙΑ έναντι των υφιστάμενων του, έναντι των συναδέλφων , έναντι του ΓΕΝΙΚΟΥ καλού.
Ο Αρχηγός κατά την διάρκεια της ΘΗΤΕΙΑΣ του πρέπει να εργάζεται για το καλό του Στρατεύματος και όχι για το ατομικό του ΣΥΜΦΕΡΟΝ και την ατομική του προβολή.
Ο Αρχηγός όταν διαφωνεί με την πολιτική ηγεσία για θεσμικά θέματα, δεν κάνει ανταρτοπόλεμο εντός του στρατεύματος, για την καρέκλα, αλλά απέρχεται έντιμα για το καλό του στρατεύματος και της ΠΑΤΡΙΔΟΣ.
Ο Αρχηγός κατά την διάρκεια της ΘΗΤΕΙΑΣ του οφείλει να προετοιμάζει τον διάδοχο του και όχι να αποστρατεύει τους άξιους και ικανούς για να διασφαλίσει την καρέκλα της ΕΞΟΥΣΙΑΣ του.
Προσωπικά εκείνο το βράδυ , δεν έκανα κάτι σημαντικό, έκανα το αυτονόητο για κάθε στρατιώτη, δεν σκέφθηκα την καρέκλα της εξουσίας. Σκέφθηκα πως με το ξημέρωμα θα κοίταζα στα μάτια τους συναδέλφους; πως θα κοίταζα στα μάτια τους Αντιστρατηγους του Ανώτατου Στρατιωτικού Συμβουλίου; Έκανα αυτό που πρόσταζε η συνείδηση μου, έκανα αυτό που πρόσταζε το νομικό και εθιμικό δίκαιο του στρατού μας, έκανα αυτό που πρόσταζε ο κώδικας τιμής που είχα γαλουχηθεί από την οικογένεια μου, από την Φάρα μου.
Παραιτήθηκα, χαιρέτησα με σεβασμό τις σημαίες μας και τους συναδέλφους δεν δίχασα το στράτευμα, όπως διατείνονται ορισμένοι , αλλά πιστεύω ότι προστάτεψα το ΘΕΣΜΙΚΟ και συνταγματικό πλαίσιο που πρέπει να λειτουργεί ο οργανισμός των ΕΝΟΠΛΩΝ Δυνάμεων .
Προστάτευσα εκείνο το βράδυ πολλούς άξιους συναδέλφους για να συνεχίσουν την επιτυχή σταδιοδρομία τους στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Είναι πίστη μου ότι προστάτευσα εκείνες τις μεταμεσονύκτιες ώρες, την τιμή και την αξιοπρέπεια του στρατεύματος και την δίκη μου.
Βέβαια Ουδείς Αναντικατάστατος και ο επόμενος Αρχηγός ήταν άριστος, ήταν καλύτερος από εμένα και έτσι πρέπει να είναι πάντα.
Η σεμνότητα είναι το προσωπείο του βάθους του καθενός μας. Πάνω από όλα υπάρχει η τιμή και η αξιοπρέπεια του Στρατεύματος. Πάνω από όλα είναι ο συνάδελφος, οι υφιστάμενοι μας, τους οποίους πρέπει να αντιμετωπίζουμε με σεβασμό, με εντιμότητα και ενδιαφέρον. Πάνω από όλα είναι η ΠΑΤΡΙΔΑ .
Αγαπητοί Συνάδελφοι
«Πραματευτής δεν ήμουνα .
Η μοίρα μου το έφερε να γίνω καπετάνιος .
Μα δε θα ήτανε σωστό να κάνω πραμάτεια το καπετανλικι μου,
για να καζαντίσω».
Όπως είπε ο μεγάλος Νικηταράς και τα λόγια του με αντιπροσωπεύουν απόλυτα . Έμεινα να καλλιεργώ την γη μου, δεν με γοήτευσαν, δεν με μάγεψαν, οι σειρήνες της ΕΞΟΥΣΙΑΣ , της πολιτικής, των κομματικών υποσχέσεων και του πλουτισμού.
Με μαγεύει πιο πολύ το χαμόγελο και η αγάπη των υφιστάμενων μου, της πλειοψηφίας των συναδέλφων μου.
Ο Αρχηγός είναι για να ενώνει τον λαό μας και όχι να τον διαιρεί συμμετέχοντας σε κομματικούς σχηματισμούς.
Εύχομαι υγεία σε όλους σας και η χώρα μας να ξεπεράσει και αυτόν τον σκόπελο της πανδημίας και να βρει την περπατησιά της .
Καλό σας βράδυ και σας ευχαριστώ και πάλι» .
Πηγή: Parapolitika.gr