Ο Πολ Τέμπλερ δεν θα ξεχάσει ποτέ την ημέρα που τον άρπαξε ένας ιπποπόταμος. Βρέθηκε ξαφνικά μέσα στο στόμα του θηριώδους ζώου, μέχρι τη μέση. Και όχι μόνο μία φορά. Αλλά βγήκε ζωντανός από αυτή την απίστευτη περιπέτεια.
Ήταν 28 χρονών και εργαζόταν ως οδηγός για γκρουπ τουριστών, σε φωτογραφικά σαφάρι στη Ζιμπάμπουε. Όλα κυλούσαν ιδανικά, μέχρι τη στιγμή που είχε μια «πραγματικά κακή ημέρα στη δουλειά», όπως περιγράφει την άγρια επίθεση που δέχθηκε από ιπποπόταμο.
Στις 9 Μαρτίου 1996, ο Πολ Τέμπλερ έμαθε πως ένας καλός του φίλος, που επρόκειτο να συνοδεύσει γκρουπ στον Ζαμβέζη ποταμό, είχε ελονοσία. Έτσι, την τελευταία στιγμή, αποφάσισε να τον αντικαταστήσει. «Μου άρεσε αυτό το κομμάτι του ποταμού. Ήταν μια περιοχή που ήξερα σαν την παλάμη του χεριού μου», εξήγησε μιλώντας στο CNN.
Η ομάδα αποτελούνταν από έξι πελάτες- τέσσερα μέλη πληρώματος της Air France και ένα ζευγάρι από τη Γερμανία- τρεις μαθητευόμενους οδηγούς και τον Τέμπλερ. Επιβιβάστηκαν σε τρία κανό, οι πελάτες στις δύο πρώτες θέσεις και ένας οδηγός πίσω σε κάθε ένα. Ο τρίτος εκπαιδευόμενος ήταν μόνος του στο κανό.
Όλα κυλούσαν ιδανικά και κάποια στιγμή έφτασαν σε ένα σημείο με περίπου 10 ιπποπόταμους, κάτι αναμενόμενο στον Ζαμβέζη ποταμό. Δεν ανησύχησαν αρχικά, γιατί ήταν σε απόσταση ασφαλείας, αλλά ο Τέμπλερ αποφάσισε να αποφύγουν τα ζώα.
Πώς βρέθηκε μέχρι τη μέση στο στόμα ιπποπόταμου
Εκείνος προπορευόταν και αφού μπήκε σε ένα μικρό κανάλι, περίμενε τους άλλους. Όμως, το τρίτο κανό είχε μείνει πίσω. «Ξαφνικά, ακούστηκε ένας δυνατός θόρυβος. Είδα το κανό να εκτοξεύεται και ο Έβανς, ο οδηγός που ήταν στην πίσω μεριά, πετάχτηκε έξω», περιέγραψε. Οι πελάτες με κάποιο τρόπο κατάφεραν να παραμείνουν στο κανό.
«Το ρέμα παρέσυρε τον Έβανς προς μία μαμά ιπποπόταμο και το μικρό της, σε απόσταση περίπου 150 μέτρων. Ήξερα ότι έπρεπε να τον βγάλω γρήγορα από το νερό». Φώναξε στον Μπεν, τον άλλο εκπαιδευόμενο οδηγό, να βγάλει τους πελάτες σε ένα βράχο στη μέση του ποταμού, όπου δεν μπορούσαν να σκαρφαλώσουν οι ιπποπόταμοι
Ο Τέμπλερ γύρισε το κανό του προς τον Έβανς, για να τον πλησιάσει και να τον βγάλει από το νερό. «Κωπηλατούσα και τον πλησίαζα, όταν είδα ένα κύμα να με πλησιάζει. Σαν τορπίλη που πλησιάζει πλοίο, σε παλιά ταινία. Ήξερα πως ήταν είτε ιπποπόταμος, είτε πραγματικά μεγάλος κροκόδειλος, που ερχόταν προς το μέρος μου», ανέφερε. Ο Τέμπλερ χτύπησε με το κουπί του το νερό, κάτι που ήξερε ότι διώχνει τα ζώα και το κύμα που τον πλησίαζε σταμάτησε.
Την ώρα που έφτασε στο σημείο που βρισκόταν ο Έβανς, έσκυψε να τον πιάσει και σχεδόν τα κατάφερε, όταν «το νερό ανάμεσά μας απλά “εξερράγη”. Έγινε τόσο γρήγορα, που δεν είδα τίποτα. Όλα σκοτείνιασαν και έγιναν παράξενα ήσυχα», διηγήθηκε.
Του πήρε λίγα δευτερόλεπτα να καταλάβει τι συνέβαινε. «Από τη μέση και κάτω ένιωθα το νερό. Ένιωθα ότι ήμουν βρεγμένος. Από τη μέση και πάνω, ήταν διαφορετικά. Ήταν ζεστά και δεν ήμουν βρεγμένος από τον ποταμό, αλλά ούτε στεγνός. Και ένιωθα απίστευτη πίεση χαμηλά στη μέση. Προσπάθησα να κουνηθώ και δεν μπορούσα. Συνειδητοποίησα ότι μέχρι τη μέση ήμουν μέσα στον λαιμό ενός ιπποπόταμου», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Η δεύτερη επίθεση του ιπποπόταμου
Αξίζει να σημειωθεί πως το μήκος των ιπποπόταμων μπορεί να φτάσει τα 5 μέτρα, το ύψος τα 1,6 μ., ενώ ζυγίζουν έως 4,5 τόνους, σύμφωνα με το National Geographic. Ανοίγουν τα πανίσχυρα σαγόνια τους έως 150 μοίρες και οι κυνόδοντες μπορεί να φτάσουν τα 51 εκατοστά. Το δάγκωμα του ιπποπόταμου είναι έως τρεις φορές πιο δυνατό από εκείνο του λιονταριού. Ένας ιπποπόταμος μπορεί να κόψει ένα ανθρώπινο σώμα στα δύο, με ένα δάγκωμα.
«Υποθέτω ότι είχα σφηνώσει τόσο χαμηλά στον λαιμό του, που ίσως ήταν άβολο, γιατί με έφτυσε. Οπότε πετάχτηκα στην επιφάνεια, γέμισα τα πνευμόνια μου με αέρα και ήρθα πρόσωπο με πρόσωπο με τον Έβανς. “Πρέπει να βγούμε από εδώ”, του είπα», συνέχισε την περιγραφή ο Τέμπλερ.
Όμως, ο Έβανς είχε πρόβλημα και ο Τέμπλερ γύρισε κολυμπώντας προς το μέρος του, όταν δέχθηκε ένα χτύπημα από κάτω. «Ήμουν ξανά έως τη μέση μέσα στον λαιμό ενός ιπποπόταμου. Αλλά αυτή τη φορά, τα πόδια μου ήταν παγιδευμένα, αλλά τα χέρια μου ήταν ελεύθερα».
Προσπάθησε να πιάσει το όπλο του, αλλά δεν τα κατάφερε. Και τελικά ο ιπποπόταμος τον έφτυσε ξανά. «Αυτή τη φορά, όταν βγήκα στην επιφάνεια, δεν υπήρχε ίχνος του Έβανς». Έτσι, ο Τέμπλερ υπέθεσε πως ο άλλος άνδρας είχε σωθεί και προσπάθησε να γλιτώσει και ο ίδιος.
«Κολυμπούσα όταν κοίταξα κάτω από το χέρι μου και- δεν θα το ξεχάσω μέχρι να πεθάνω- είδα έναν ιπποπόταμο να έρχεται κατά πάνω μου, με το στόμα του ορθάνοιχτο, προτού που καταφέρει ένα χτύπημα». Αυτή τη φορά, ήταν με το πλάι στο στόμα του ιπποπόταμου. Τα πόδια του κρέμονταν από τη μία πλευρά και το κεφάλι του και οι ώμοι από την άλλη.
«Οι ιπποπόταμοι προσπαθούν να ξεσκίσουν και να καταστρέψουν αυτό στο οποίο επιτίθενται. Σε εμένα, ευτυχώς, όλα συνέβαιναν σε αργή κίνηση. Οπότε, όταν ήμουν κάτω από το νερό κρατούσα την αναπνοή μου και όταν βγαίναμε στην επιφάνεια έπαιρνα βαθιά ανάσα και προσπαθούσα να κρατηθώ από τα δόντια που με τρυπούσαν, για να μην με κόψει στα δύο», είπε ο Τέμπλερ. Ήταν «σαν ένα μοχθηρό σκυλί που προσπαθούσε να διαλύσει μια πάνινη κούκλα», όπως περιέγραψε αργότερα ένα από τα μέλη του γκρουπ.
«Ευχόμουν να πεθάνω»
Ο Τέμπλερ εκτιμά ότι η όλη επίθεση κράτησε περίπου 3,5 λεπτά. Μετά, ένας από τους μαθητευόμενους οδηγούς, ρισκάροντας τη ζωή του, πλησίασε με το κανό και τον έσυρε στον βράχο. Εκεί, ενημερώθηκε πως ο Έβανς είχε χαθεί. Τελικά, η σορός του βρέθηκε έπειτα από 3 ημέρες και εκτιμήθηκε ότι πνίγηκε, επειδή δεν είχε σημάδια επίθεσης από ζώα.
Το κορμί του Τέμπλερ ήταν διαλυμένο. «Το αριστερό μου πόδι ήταν σε ιδιαίτερα άσχημη κατάσταση. Ήταν σαν κάποιος να είχε προσπαθήσει να ανοίξει μια τρύπα με σφυρί». Δεν μπορούσε να κουνήσει τα χέρια του και το ένα, από τον αγκώνα είχε πολτοποιηθεί. Έβγαζε αίμα από το στόμα και συνειδητοποίησαν ότι είχε τρυπηθεί ο πνεύμονας.
Ο μαθητευόμενος οδηγός τον έβαλε σε κανό και τον μετέφερε στην ξηρά, ενώ αργότερα τους υπόλοιπους τους απομάκρυνε από τον βράχο μια ομάδα διάσωσης. «Ο πόνος ήταν πιο έντονος από ότι φανταζόμουν ότι θα μπορούσα να αντέξω. Ήταν τόσο έντονος, που νόμιζα ότι θα πεθάνω. Και όταν δεν έγινε αυτό, κατά κάποιο τρόπο ευχόμουν να πεθάνω», περιέγραψε ο Τέμπλερ.
Αφού τον έβγαλαν από το ποτάμι, χρειάστηκαν 8 ώρες για να μεταφερθεί στο κοντινότερο νοσοκομείο. Μέσα σε ένα μήνα υποβλήθηκε σε διαδοχικές χειρουργικές επεμβάσεις. Ο ίδιος πίστευε ότι θα χάσει το ένα πόδι και τα δύο χέρια του. Οι χειρουργοί πίστευαν ότι δεν θα ζήσει.
Τελικά, οι γιατροί έσωσαν όχι μόνο τη ζωή του, αλλά και τα πόδια του και το ένα χέρι. Υποβλήθηκε σε θεραπείες στη Ζιμπάμπουε και στη Βρετανία και απέκτησε προσθετικό μέλος. Τελικά, αποφάσισε να επικεντρωθεί σε αυτό που μπορούσε να κάνει και όχι αυτό που έχασε, εξηγεί. Σε αυτό έπαιξε καθοριστικό ρόλο η φράση που του είπε ο χειρουργός του, μία ημέρα που ο Τέμπλερ δυσκολευόταν να χειριστεί το αμαξίδιο. «Είσαι το σύνολο των επιλογών σου», του είπε ο γιατρός.
Έτσι, μετακόμισε στις ΗΠΑ, παντρεύτηκε, έγραψε βιβλίο και δίνει διαλέξεις. Παρά τα όσα έζησε, δεν αποτρέπει κανέναν που θέλει να πάει για σαφάρι στον Ζαμβέζη. «Να πάτε, αλλά με κάποιον που ξέρει τι κάνει. Πηγαίνετε και ζήστε το», ανέφερε χαρακτηριστικά.