Το Eteron – Ινστιτούτο για την Έρευνα και την Κοινωνική Αλλαγή φιλοξενεί σήμερα άρθρο της Sophie in ‘t Veld, της ολλανδής ευρωβουλευτίνας της κοινοβουλευτικής ομάδας Renew Europe και εισηγήτριας στην επιτροπή PEGA του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που διερευνά τη χρήση του λογισμικού Pegasus και αντίστοιχου κατασκοπευτικού λογισμικού παρακολούθησης στην Ευρώπη.
Η Sophie in ‘t Veld χαρακτηρίζει τη χρήση μισθοφορικού λογισμικού κατασκοπίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως «το Watergate της Ευρώπης» και επισημαίνει ότι αυτή «μπορεί να συνδυαστεί με ‘επίσημη’ παρακολούθηση από κρατικές αρχές, κυρίως μυστικές υπηρεσίες, και να νομιμοποιηθεί με σαθρές ή ψεύτικες διαδικασίες δικαστικής εξουσιοδότησης, με επίκληση στην ‘εθνική ασφάλεια’, κυρίως ως φύλλο συκής για την άρνηση διαφάνειας και λογοδοσίας».
Λίγες μέρες πριν την άφιξή της στην Αθήνα, με την αποστολή της επιτροπής PEGA (2 Νοεμβρίου), η ολλανδή ευρωβουλευτίνα αναφέρεται και στην ελληνική περίπτωση των υποκλοπών, σημειώνοντας ότι «στην Ελλάδα, χρησιμοποιήθηκε το Predator εναντίον δημοσιογράφων και πολιτικών της αντιπολίτευσης, αν και η κυβέρνηση αρνείται κατηγορηματικά την αγορά και χρήση λογισμικού κατασκοπίας».
Παράλληλα, εξηγεί ότι γνωρίζουμε ότι δεκατέσσερα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχαν αγοράσει το Pegasus και είναι πιθανό όλα τα κράτη-μέλη να χρησιμοποιούν κι από κάποιο εμπορικό λογισμικό κατασκοπίας.
«Ενδέχεται να το αποκτούν μέσω πληρεξουσίων και μεσαζόντων ή μέσω προσωπικών επαφών, έτσι ώστε να μην αφήνουν αποτυπώματα που να το συνδέουν με την κυβέρνηση» αναφέρει μεταξύ άλλων.
Η Sophie in ‘t Veld προειδοποιεί ότι η χρήση μισθοφορικού λογισμικού κατασκοπίας εντός της Ε.Ε. «επηρεάζει άμεσα τα κύρια θεσμικά όργανα της Ε.Ε. και, ως εκ τούτου, κινδυνεύει να διακυβεύσει τη δημοκρατική διαδικασία λήψης αποφάσεων» και συμπληρώνει:
«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει συστήσει την εξεταστική επιτροπή PEGA. Σε πλήρη αντίθεση με όλη αυτή τη δραστηριότητα, υπάρχει μια εκκωφαντική σιωπή από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των ηγετών των κυβερνήσεων, και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσπαθεί απεγνωσμένα να υποβαθμίσει το όλο θέμα, ενώ η Europol έχει, μέχρι στιγμής, αποτύχει να δράσει και ισχυρίζεται ότι πρόκειται για εθνική ευθύνη. Αυτό δείχνει την αχίλλειο πτέρνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης: η διακυβερνητική θεσμική αρχιτεκτονική της δεν είναι σε καμία περίπτωση σχεδιασμένη ώστε να μπορεί να διαχειρίζεται τέτοιου είδους καταστάσεις».
Τέλος, ξεκαθαρίζει ότι «το σκάνδαλο του λογισμικού κατασκοπίας είναι μια επίθεση στην ευρωπαϊκή δημοκρατία, όχι ένα απλό εθνικό ζήτημα».