Σε προχωρημένη εγκυμοσύνη, η Φάτμα εισήχθη λίγες ώρες αργότερα σε νοσοκομείο, όπου έφερε στον κόσμο το τρίτο παιδί της, ένα υγιέστατο αγοράκι. Δεν θα ξεχάσει ποτέ τη διαδρομή προς το νοσοκομείο, αφού οι εικόνες θανάτου και καταστροφής θα μείνουν ανεξίτηλα χαραγμένες στη μνήμη της.
«Εύχομαι ο Θεός να τον προσέχει, να του χαρίσει μια καλή ζωή και να μη μου τον στερήσει», λέει για το νεογέννητο αγοράκι της, τον Ναΐμ αλ-Ντιν Μαχμούντ. «Φοβήθηκα πραγματικά πως θα τον έχανα», παραδέχεται.
Ο κίνδυνος δεν είχε παρέλθει μετά τη γέννα. Οι συνεχείς μετασεισμοί σκορπούσαν τον τρόμο. Ύστερα από μια ισχυρή σεισμική δόνηση, γιατροί και νοσηλεύτριες εγκατέλειψαν τον όροφο της μαιευτικής κλινικής και βγήκαν στον δρόμο, ενώ η μητέρα έσφιγγε στην αγκαλιά της το μωράκι της. Οι γονείς της Φάτμα και τα άλλα δύο παιδιά της ήταν στο ισόγειο, ενώ ο σύζυγός της — που είναι στρατιωτικός — δεν ήταν στο πλευρό της.
«Τύλιξα το μωρό με μια κουβερτούλα και προσευχόμουν στον Θεό να μας προστατεύσει μέχρι να περάσει ο κίνδυνος και να κατέβουμε με ασφάλεια», λέει.
Για λόγους ασφαλείας, η οικογένεια δεν μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι της. Παρότι το κτίριο δεν κατέρρευσε, δεν έχει γίνει έλεγχος για να κριθεί εάν είναι κατοικήσιμο ή όχι. Έτσι μένει προσωρινά σε μια σκηνή, σε έναν καταυλισμό για σεισμόπληκτους κοντά στο αεροδρόμιο.
Η Φάτμα στρώνει κουβέρτες στο πάτωμα για να ταΐσει τα τρία παιδιά της, προτού τα βάλει για ύπνο. Μπορεί να είναι ταλαιπωρημένη, αλλά το πρόσωπό της φωτίζεται από αισιοδοξία καθώς αγκαλιάζει τα αγγελούδια της.