Οι εκλογές της 14ης Μαΐου θα κρίνουν όχι μόνο ποιος θα ηγηθεί της Τουρκίας αλλά και πώς θα κυβερνηθεί, πού θα κατευθυνθεί η οικονομία της και ποιον ρόλο μπορεί να διαδραματίσει για την ανακούφιση των συγκρούσεων στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, γράφει το διεθνούς εμβέλειας πρακτορείο, Alarabiya, που εδρεύει στο Ντουμπάι.
Οι προεδρικές και κοινοβουλευτικές εκλογές, σηματοδοτούν τη μεγαλύτερη πολιτική πρόκληση για τον Ερντογάν, ο οποίος έχει υπερασπιστεί τη θρησκευτική ευσέβεια, τη διπλωματία που υποστηρίζεται από το στρατό και τα χαμηλά επιτόκια, επισημαίνει το Alarabiya.
Σε περίπτωση που o σουλτάνος χάσει, οι αντίπαλοί του υπόσχονται ριζικές αλλαγές.
Τι διακυβεύεται σε αυτές τις εκλογές για την Τουρκία
Ο πιο ισχυρός ηγέτης από τότε που ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ ίδρυσε τη σύγχρονη τουρκική δημοκρατία πριν από έναν αιώνα, ο Ερντογάν και το
κόμμα του, ΑΚP, που βασίζεται στον ισλαμισμό έχουν απομακρύνει την Τουρκία από το κοσμικό όραμα του Ατατούρκ.
Ο Ερντογάν έχει επίσης συγκεντρώσει την εξουσία γύρω από μια εκτελεστική προεδρία, η οποία καθορίζει την πολιτική για τις οικονομικές, την ασφάλεια, τις εσωτερικές και τις διεθνείς υποθέσεις της Τουρκίας.
Οι επικριτές λένε ότι η κυβέρνησή του έχει φιμώσει τη διαφωνία, έχει διαβρώσει τα δικαιώματα και έχει θέσει το δικαστικό σύστημα υπό την εξουσία του, κατηγορία που αρνούνται οι αξιωματούχοι που λένε ότι έχει προστατεύσει τους πολίτες μπροστά σε μοναδικές απειλές για την ασφάλεια, συμπεριλαμβανομένης μιας απόπειρας πραξικοπήματος το 2016.
Οι οικονομολόγοι λένε ότι οι εκκλήσεις του για χαμηλά επιτόκια εκτόξευσαν τον πληθωρισμό σε ιστορικό υψηλό 24 ετών, 85 τοις εκατό, πέρυσι με την λίρα να κατρακυλά στο ένα δέκατο της αξίας της έναντι του δολαρίου την τελευταία δεκαετία.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν δεσμευτεί να αποκαταστήσουν την ανεξαρτησία της κεντρικής τράπεζας, να επαναφέρουν την κοινοβουλευτική διακυβέρνηση και να εισαγάγουν ένα νέο σύνταγμα που θα κατοχυρώνει το κράτος δικαίου.
Τι ισχύει για τον υπόλοιπο κόσμο;
Υπό τον Ερντογάν, η Τουρκία έχει επιδείξει στρατιωτική ισχύ στη Μέση Ανατολή και πέραν αυτής,εξαπολύοντας τέσσερις εισβολές στη Συρία, διεξάγοντας επίθεση κατά των Κούρδων μαχητών στο Ιράκ και στέλνοντας στρατιωτική υποστήριξη στη Λιβύη και το Αζερμπαϊτζάν.
Η Τουρκία βρέθηκε επίσης σε μια σειρά από διπλωματικές συγκρούσεις με τις περιφερειακές δυνάμεις: Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Ισραήλ καθώς και μια αντιπαράθεση με την Ελλάδα και την Κύπρο για τα θαλάσσια σύνορα της ανατολικής Μεσογείου, μέχρι που άλλαξε ρότα πριν από δύο χρόνια και επιδίωξε προσέγγιση με ορισμένους από τους αντιπάλους της, γράφει το αραβικό μέσο.
Η αγορά ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων από τον Ερντογάν προκάλεσε κυρώσεις της αμερικανικής βιομηχανίας όπλων κατά της Άγκυρας, ενώ η εγγύτητά του με τον Πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν οδήγησε τους επικριτές να αμφισβητήσουν τη δέσμευση της Τουρκίας στη δυτική αμυντική συμμαχία του ΝΑΤΟ. Η Άγκυρα από την πλευρά της έχει και αντιρρήσεις στις αιτήσεις προσχώρησης στο ΝΑΤΟ της Σουηδίας και της Φινλανδίας, προκαλώντας εντάσεις στη Συμμαχία.
Ωστόσο, η Τουρκία μεσολάβησε επίσης για μια συμφωνία για τις ουκρανικές εξαγωγές σιταριού, υπογραμμίζοντας τον ρόλο που έχει παίξει ο Ερντογάν στην προσπάθειες για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία κάποια στιγμή.
Δεν είναι σαφές ότι ένας διάδοχός του θα απολάμβανε το ίδιο προφίλ που έχει δημιουργήσει στην παγκόσμια σκηνή, ένα χαρτί που είναι πιθανό να παίξει ο Ερντογάν στην προεκλογική του εκστρατεία.
Θα μπορούσε η οικονομία να ρίξει τον Ερντογάν;
Ενώ η πρώτη από τις δύο δεκαετίες του Ερντογάν στην εξουσία σημαδεύτηκε από την αλματώδη οικονομική ανάπτυξη, τα τελευταία 10 χρόνια παρατηρήθηκε πτώση της ευημερίας που έπληξε τη δημοτικότητά του στους ψηφοφόρους.
Το κόμμα του εξακολουθεί να είναι το ισχυρότερο κόμμα και πιθανότατα θα παραμείνει μια ισχυρή δύναμη στο κοινοβούλιο, αλλά οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Ερντογάν υπολείπεται έναντι ορισμένων πιθανών υποψηφίων της αντιπολίτευσης για την προεδρία.
Γνωρίζοντας ότι το αυξανόμενο κόστος ζωής απειλεί τις προοπτικές επανεκλογής του, ο Ερντογάν ανακοίνωσε διπλασιασμό του κατώτατου μισθού σε μια δέσμη μέτρων που θα επιτρέψει επίσης σε περισσότερους από 2 εκατομμύρια εργαζόμενους να συνταξιοδοτηθούν πρόωρα.
Τι υπόσχεται η αντιπολίτευση;
Τα δύο κύρια κόμματα της αντιπολίτευσης, το κοσμικό Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) και το κεντροδεξιό εθνικιστικό κόμμα IYI, έχουν συμμαχήσει με τέσσερα μικρότερα κόμματα στο πλαίσιο μιας πλατφόρμας που θα αντιστρέψει πολλές από τις πολιτικές που υπογράφει ο Ερντογάν.
Έχουν δεσμευτεί να αποκαταστήσουν την ανεξαρτησία της κεντρικής τράπεζας και να αντιστρέψουν τις ανορθόδοξες οικονομικές πολιτικές του Ερντογάν. Να αντιστρέψουν τις συγκεντρωτικές εξουσίες του προέδρου και να αποκτήσουν δίαυλο επικοινωνίας με το καθεστώς Άσαντ στη Συρία καθώς,
περισσότεροι από 3,6 εκατομμύρια Σύρους πρόσφυγες έχουν γίνει όλο και πιο ανεπιθύμητοι εν μέσω οικονομικών δυσχερειών στην Τουρκία και μια ενδεχόμενη επιστροφή ορισμένων θα βοηθούσε.
Τι θα συμβεί στη συνέχεια;
Η επιλογή του υποψηφίου της συμμαχίας της αντιπολίτευσης θα μπορούσε να είναι το κλειδί για τις πιθανότητες νίκης της, αλλά και άλλοι παράγοντες θα παίξουν ρόλο, συμπεριλαμβανομένων των προοπτικών συγκράτησης του πληθωρισμού.
Ο Ερντογάν έχει προβάλει το ενδεχόμενο μιας συνόδου κορυφής με τον Άσαντ της Συρίας, ένα πιθανό πρώτο βήμα σε συζητήσεις για το μέλλον των προσφύγων.
Ταυτόχρονα, η Άγκυρα έχει προειδοποιήσει εδώ και μήνες ότι προετοιμάζεται για μια νέα επίθεση στη βόρεια Συρία με στόχο τους Κούρδους μαχητές, κάτι που θα μπορούσε να ενισχύσει τα ποσοστά του Ερντογάν.