Στις πολύ λεπτές ισορροπίες που προσπαθεί πλέον να κρατήσει ο Ερντογάν, πνιγμένος από τα εσωτερικά του προβλήματα, είναι και η προσπάθεια να μην αποκόψει οριστικά τους δεσμούς με τη Δύση, μετά τα επικίνδυνα παιχνίδια «εκβιασμών» που επιχείρησε με τη στροφή του προς τη Ρωσία. Και, βεβαίως, δεν ήταν απλώς μια εμπορική στροφή, καθώς και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, και μάλιστα κράτη του ΝΑΤΟ, έχουν συνάψει οικονομικές σχέσεις με τη Μόσχα. Αλλά ο Τούρκος πρόεδρος υπερέβη τα εσκαμμένα με αμυντικές συναλλαγές και την αγορά ρωσικού αμυντικού εξοπλισμού από τη Μόσχα, κάτι που είχε επιπτώσεις βεβαίως σε αυτόν, καθώς οι ΗΠΑ ήταν φυσικό να εξοργιστούν βλέποντας το τουρκικό στρατιωτικό «φλερτ» με τη Μόσχα.
Αυτή η ισορροπία που επιχειρεί να διατηρήσει ο Ερντογάν εξηγεί και τη σπουδή της Τουρκίας να διαψεύσει τη ρωσική ανακοίνωση ότι η Άγκυρα υπέγραψε και δεύτερη σύμβαση με τη Μόσχα για την προμήθεια δεύτερης συστοιχίας του αντιαεροπορικού συστήματος S-400. Μένει βεβαίως να διαπιστωθεί ποιο από τα δύο μέρη λέει την αλήθεια, δεδομένου ότι η πληροφορία προήλθε από τον επικεφαλής της Υπηρεσίας Στρατιωτικής Συνεργασίας της Ρωσίας, ο οποίος ήταν τόσο κατηγορηματικός, που μίλησε για ήδη υπογραφείσα σύμβαση. Ήταν μια δήλωση δεσμευτική της Τουρκίας; Ή η Τουρκία με τη διάψευσή της θέλει απλώς να «κοιμίσει» τη Δύση;