«Εντολές» από τον αρχηγό των κατασκόπων του Μαρόκου έπαιρναν οι Πιερ Αντόνιο Παντζέρι και Αντρέα Κοτσολίνο, όπως αναφέρουν η βελγική εφημερίδα Le Soir και η ιταλική La Repubblica, που συνεχίζουν να ξετυλίγουν το κουβάρι των αποκαλύψεων για το Qatargate.
Ο σύντροφος της Εύας Καϊλή, Φραντσέσκο Τζόρτζι ομολόγησε στους Βέλγους ανακριτές ότι ήταν μέλος μιας οργάνωσης που χρησιμοποιούνταν από το Μαρόκο και το Κατάρ με σκοπό την παρέμβαση και την επιρροή υπέρ τους στην Ευρώπη κι ότι ο ρόλος του ήταν η διαχείριση των μετρητών, όπως αναφέρουν οι δύο εφημερίδας επικαλούμενες δικαστικά έγγραφα που περιήλθαν σε γνώση τους.
Γράφει η La Repubblica: «Όλα, λοιπόν ξεκίνησαν πριν από πέντε μήνες. Οι Βέλγοι 007, βοηθούμενοι από άλλες ευρωπαϊκές υπηρεσίες πληροφοριών, μαθαίνουν ότι υπάρχει ένα “δίκτυο” που λειτουργεί “για λογαριασμό” του Μαρόκου και του Κατάρ. Τα έγγραφα που συνέταξε ο εισαγγελέας των Βρυξελλών δείχνουν μια απίστευτη αφθονία λεπτομερειών. Και μια σειρά από πράξεις που αποφασίζονται και συμφωνούνται μέσα σε ένα δοκιμασμένο σύστημα. Μάλιστα, κάθε κίνηση στοχεύει στην πραγματοποίηση “παρεμβατικής δραστηριότητας” στα κεντρικά γραφεία της ΕΕ και στα βασικά πόστα των κοινοτικών θεσμικών οργάνων και ειδικότερα του Ευρωπαϊκού Κονοβουλίου».
Σύμφωνα με όσα αναφέρει η εφημερίδα ο Τζόρτζι άφησε να εννοηθεί ότι υποπτεύεται πώς ο συμπατριώτης του, Κοτσολίνο και ο Βέλγος Μαρκ Ταραμπελά, αμφότεροι μέλη της ομάδας των ευρωσοσιαλιστών, πήραν χρήματα μέσω του Παντζέρι.
Το Μαρόκο φέρεται να εμπλέκεται στην ύποπτη υπόθεση διαφθοράς μέσω της εξωτερικής του υπηρεσίας πληροφοριών, της DGED. Σύμφωνα με τα έγγραφα που περιήλθαν σε γνώση των δύο εφημερίδων, ο Παντζέρι, ο Κοτσολίνο και ο Τζόρτζι φέρονται να ήρθαν σε επαφή με την DGED και τον Αμπντεραχίμ Ατμούν, τον πρεσβευτή του Μαρόκου στην Πολωνία.
Όπως γράφει η La Repubblica: «Ωστόσο, το πιο ενεργό στην αναζήτηση “επιρροής” είναι το “κράτος του Μαρόκου”. Συναντήσεις, συνομιλίες, δείπνα με τα ανώτατα στελέχη των μυστικών υπηρεσιών του Ραμπάτ είναι ένα σταθερό χαρακτηριστικό αυτού του συστήματος. Η “κλίκα”, μάλιστα, συνδέθηκε για πρώτη φορά με έναν αξιωματικό της DGED, που στάθμευε στο Ραμπάτ, την πρωτεύουσα της βορειοαφρικανικής χώρας. Πρόκειται για τον Belharace Mohammed, ο οποίος ήταν επίσης σε θέση να υπολογίζει στη μεσολάβηση ενός διπλωμάτη με έδρα τη Βαρσοβία: του Αμπντεραχίμ Ατμούν. Απόδειξη ότι ήταν μια πλήρης κρατική μηχανορραφία.
Όλες οι πληροφορίες συγκεντρώθηκαν αρχικά από τη VSSE, δηλαδή από τις μυστικές υπηρεσίες του Βελγίου. Στο ένταλμα σύλληψης, μάλιστα, αναφέρονται οι αναλύσεις των υπηρεσιών πληροφοριών των Βρυξελλών: οι τρεις της “κλίκας” συνεργάζονταν με τις μαροκινές υπηρεσίες, “δεν υπάρχει αμφιβολία”. (…) Κεντρικός είναι ο ρόλος του διπλωμάτη του Ραμπάτ που κινείται κατά μήκος του άξονα Βαρσοβίας-Βρυξελλών. Στο τέλος όλοι έπαιρναν εντολές από αυτόν. Αλλά υπάρχει ένας ακόμη πιο σημαντικός κρίκος σε αυτήν την αλυσίδα γύρω από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: Ο Μανσούρ Γιασίν, γενικός διευθυντής της DGED, τον οποίο συνάντησαν οι τρεις».