Quantcast

Ποια μηνύματα στέλνει η Ελλάδα στην Τουρκία μέσα από τις συμφωνίες με Γαλλία, ΗΠΑ και Βρετανία

Η συμφωνία της Ελλάδας με τη Βρετανία που αγγίζει τους τομείς της άμυνας και της διπλωματίας έρχεται να προστεθεί στις αμυντικές συμφωνίες με ΗΠΑ και Γαλλία. Είναι σαφές ότι η Ελλάδα κάνει αυτές τις συμφωνίες έχοντας το βλέμμα στραμμένο στην κατάσταση της Ανατολικής Μεσογείου και αναζητά αναχώματα για την ανάσχεση της τουρκικής επιθετικότητας

Μετά και τη συμφωνία-πλαίσιο με την Βρετανία η Ελλάδα συνάπτει μία ακόμα πολύ σοβαρή διμερή συμφωνία με μία ακόμα μεγάλη δύναμη που έχει την ιδιότητα του μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ενώ ταυτόχρονα είναι και μέλος του ΝΑΤΟ, ενώ είναι και πυρηνική δύναμη όπως η Γαλλία και οι ΗΠΑ.

Βαρύνουσας σημασίας η βρετανική στάση στο Κυπριακό

Η συμφωνία της Ελλάδας με τη Βρετανία που αγγίζει τους τομείς της άμυνας και της διπλωματίας έρχεται να προστεθεί στις αμυντικές συμφωνίες με ΗΠΑ και Γαλλία. Είναι σαφές ότι η Ελλάδα κάνει αυτές τις συμφωνίες έχοντας το βλέμμα στραμμένο στην κατάσταση της Ανατολικής Μεσογείου και αναζητά αναχώματα για την ανάσχεση της τουρκικής επιθετικότητας.

Όλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που ο Ταγίπ Ερντογάν παίζει με τα νεύρα της Δύσης, τραβώντας το σχοινί όπως έδειξε και η αρχική του πρόθεση να απελάσει τους 10 πρέσβεις αν και τελικά αναδιπλώθηκε μετά από έντονες παρασκηνιακές διεργασίες.

Μάλιστα η εμβάθυνση των σχέσεων με την Βρετανία αφορά άμεσα και το Κυπριακό καθώς πρόκειται για μία εκ των τριών τριών εγγυητριών δυνάμεων μαζί με την Ελλάδα και την Τουρκία.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι αυτή τη συμφωνία – πλαίσιο Ελλάδας και Βρετανίας που υπογράφτηκε σήμερα από τους Νίκο Δένδια και Ελίζαμπεθ Τρας θα επισφραγίσει η επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Λονδίνο στα μέσα Νοεμβρίου.

Μάλιστα  η συζήτηση που είχε ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών με την Βρετανίδα ομόλογό του ήταν εκτεταμένη σε θέματα άμυνας και ευρύτερα της κατάστασης στα Βαλκάνια, ενώ στην αιχμή των συζητήσεων -έστω και αν δημοσίως δεν διατυπώθηκε ρητά- ήταν οι σχέσεις με την Τουρκία.

«Είδαμε λίγο από κοινού»

Όπως ανέφερε ο Νίκος Δένδιας στη συζήτηση που είχε με την Ελίζαμπεθ Τρας «μπορέσαμε επίσης και είδαμε λίγο από κοινού τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στο Κυπριακό, τα προβλήματα στην Ανατολική Μεσόγειο, τα προβλήματα της εφαρμογής του Δικαίου της Θάλασσας», ενώ από την πλευρά της η κα Τρας τόνισε ότι «οι δύο χώρες δεσμεύονται να συνεργαστούν για την προώθηση της σταθερότητας και της ασφάλειας», ενώ ανοίγει ο δρόμος για επιμέρους συμφωνίες σε μεμονωμένους τομείς όπως είναι η άμυνα και η διπλωματία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι αποκτάει ακόμα περισσότερο βαρύνουσα σημασία η στάση της Βρετανίας στο Κυπριακό τη στιγμή που η Τουρκία πλέον κινείται εκτός πλαισίου ΟΗΕ καθώς εμμένει στη θέση περί δύο κρατών, ενώ οι ανοιχτές απειλές πολέμου προς την Κύπρο έχουν ξεπεράσει κάθε όριο μετά το 1974.

Σε αυτές τις μεθοδεύσεις του ο Ερντογάν έχει άλλωστε πειθήνιο όργανό του τον κατοχικό ηγέτη των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ ο οποίος επαναλαμβάνει εμμονικά την τουρκική θέση για δύο κράτη στην Κύπρο, ενώ δεν δίστασε προκλητικά να δηλώσει ότι η Τουρκία θα πρέπει να μείνει στην Κύπρο και να διατηρήσει τα κατοχικά στρατεύματά της.

Μάλιστα την ίδια στιγμή που η Τουρκία κινείται προς σ’ αυτή την κατεύθυνση στην Κύπρο και έναντι της Ελλάδας ενισχύει την αδιαλλαξία της και τις επιθετικές της βλέψεις στο Αιγαίο.

Ενεργειακές, διπλωματικές και στρατιωτικές συμμαχίες στην Αν. Μεσόγειο

Στο πλαίσιο αυτό και με όχημα την ενέργεια η ελληνική κυβέρνηση εντείνει το μπαράζ το διπλωματικών της κινήσεων για την θωράκισή της έναντι της τουρκικής προκλητικότητας και έτσι μετά την συμφωνία με την Αίγυπτο για την ηλεκτρική διασύνδεση ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται στη Σαουδική Αραβία με την οποία άλλωστε η Ελλάδα ήδη βρίσκεται σε στρατιωτική συνεργασία (patriot κλπ).

Αν και από τη Σαουδική Αραβία ο πρωθυπουργός δεν αναφέρθηκε στις δημόσιες τοποθετήσεις του στα γεωπολιτικά ζητήματα με αιχμή τη στάση της Τουρκίας στην περιοχή αξίζει να σημειωθεί ότι στο τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ο κ. Μητσοτάκης φρόντισε να επισημάνει τη γεωπολιτική διάσταση των ενεργειακών συμφωνιών της Ελλάδας και να τονίσει ουσιαστικά ότι η Τουρκία αποτελεί απειλή για την ενεργειακή αυτονομία της Ευρώπης.