Περίπου 10 ημέρες πριν οι ουκρανικές δυνάμεις ανακαταλάβουν την πόλη Ιζιούμ το περασμένο Σαββατοκύριακο, οι Ρώσοι στρατιώτες που βρίσκονταν στην περιοχή ήταν τόσο αποθαρρυμένοι που συνέταξαν επιστολές με τις οποίες παρακαλούσαν τους ανωτέρους τους να τους απαλλάξουν από τα καθήκοντά τους.
Οι δέκα χειρόγραφες επιστολές με ημερομηνία 30 Αυγούστου -όπως αποκαλύπτει η The Washington Post– βρέθηκαν σπίτι το οποίο είχαν καταλάβει, αρχικά, οι Ρώσοι.
Αργότερα, και μετά την αντεπίθεση του Κιέβου, ουκρανοί στρατιώτες βρήκαν τις επιστολές και τις παρέδωσαν στην αμερικανική εφημερίδα για να τις εξετάσει. Σε αυτές, αποτυπώνεται η εικόνα απογοητευμένων στρατιωτών που επιθυμούν απεγνωσμένα να ξεκουραστούν και ανησυχούν για την υγεία και το ηθικό τους μετά από μήνες στο πεδίο της μάχης.
«Αρνούμαι να ολοκληρώσω το καθήκον μου προς την πατρίδα, στο πλαίσιο της ειδικής επιχείρησης, στο έδαφος της Ουκρανίας. Ο λόγος είναι η σωματική και η ηθική εξάντληση» γράφει σε μια από αυτές προς τον ανώτερό του ένας Ρώσος από το μέτωπο, ο οποίος υπογράφει ως διοικητής διμοιρίας αντιαεροπορικών πυραύλων.
Σε άλλη επιστολή, στρατιώτης ζητά να τού δοθεί άδεια να εγκαταλείψει το μέτωπο, επικαλούμενος «πρόβλημα υγείας και τη μη παροχή της απαραίτητης ιατρικής βοήθειας».
Αλλοι παραπονιούνται ότι χρειάζονται ανάπαυση, άλλοι ότι τους απαγόρευσαν να επιστρέψουν στις οικογένειές τους για υποχρεώσεις που είχαν, όπως για παράδειγμα η γέννηση ενός παιδιού, το οποίο ποτέ δεν είδαν.
Αποκαρδιωμένοι και εξαντλημένοι στρατιώτες
Σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα, το ύφος γραφής σε όλες τις επιστολές καταδεικνύει πως τα ρωσικά στρατεύματα στο μέτωπο νιώθουν αποκαρδιωμένα και εξαντλημένα.
Η αυθεντικότητα των επιστολών δεν έχει ακόμα επιβεβαιωθεί από ανεξάρτητους φορείς, ωστόσο είναι ανάμεσα στα αντικείμενα που κατασχέθηκαν από τον ουκρανικό στρατό, σε οίκημα που χρησιμοποιούσαν οι Ρώσοι, ως ορμητήριο, προτού αναγκαστούν να τραπούν σε φυγή.
Τα υπόλοιπα αντικείμενα είναι στρατιωτικός εξοπλισμός, στολές, μπότες μέχρι και πολύχρωμες ζωγραφιές, αφιερώσεις και γράμματα που έστελναν στους στρατιώτες, Ρώσοι μαθητές και παιδιά, με σκοπό την εμψύχωσή τους. Ωστόσο, και αυτές οι επιστολές δείχνουν πως ακόμα και τα παιδιά από τη Ρωσία γνώριζαν για τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι στρατιώτες στο μέτωπο.
Τα γράμματα των παιδιών
«Γεια σας. Δεν ξέρω ποιος θα διαβάσει αυτό το γράμμα, αλλά γνωρίζω πως περνάτε πολύ δύσκολα αυτή τη στιγμή» γράφει ένα κορίτσι με το όνομα Νάστγια, σε ένα από αυτά τα γράμματα. «Γι’ αυτό θέλω να σας υποστηρίξω. Είναι πιθανό να πεινάτε, να κρυώνετε, να θέλετε να πάτε πίσω στο σπίτι με την οικογένειά σας, τα παιδιά και τους φίλους σας».
Ενα αγόρι, με το όνομα Λεονίντ, σημειώνει: «Προστατεύετε φιλειρηνικούς πολίτες. Κάνετε το καθήκον σας. Εμένα με τρομάζει πολύ ο πόλεμος. Σκοτώνονται αθώοι, μένεις χωρίς σπίτι, χωρίς δουλειά, χωρίς τους κολλητούς σου». Ενώ συμπληρώνει: «Ελπίζω να μείνετε εκεί και να νικήσετε! Καλή τύχη! Πιστεύω σε εσάς!».
«Βλέπω πώς παλεύετε για να απελευθερώσετε την Ουκρανία και εύχομαι να είναι υπερήφανες για εσάς, οι οικογένειές σας» γράφει ένα άλλο αγόρι, ο Γκεϊντάρ. «Ελπίζω να καταφέρετε να κερδίσετε και να γίνετε ήρωες στα μάτια των παιδιών σας, όσοι έχετε. Βλέπω όλα όσα συμβαίνουν εκεί. Οι Ρώσοι πεθαίνουν. Κερδίστε τον πόλεμο και τα λέμε» καταλήγει στο γράμμα του, ζωγραφίζοντας κάτω από τις λέξεις, φιγούρες που κρατούσαν και ρωσικές, αλλά και ουκρανικές σημαίες.