Μετάφραση: Αντώνης Χρυσουλάκης
Η φοιτήτρια Nastya Mytiukova από την Ουκρανία εγκαταστάθηκε στο Knockin κοντά στο Oswestry της Αγγλίας τον Απρίλιο μαζί με τη μητέρα της Natalia και τη μικρότερη αδελφή της Liza. Όπως αναφέρει το BBC, αποφάσισαν να επιστρέψουν στην Ουκρανία, όπου επανενώθηκαν με τους παππούδες και τον πατέρα της Nastya. Είπε ότι η αλλαγή στο Κίεβο, όπου έμειναν, έδειξε πόσο «διαλυμένη» ήταν η χώρα σε σύγκριση με τις γιορτές του 2021.
Η Ημέρα της Ανεξαρτησίας σηματοδοτείται συνήθως με μια μαζική στρατιωτική παρέλαση στο κέντρο της πόλης, ωστόσο όλες οι δημόσιες εκδηλώσεις έχουν απαγορευτεί από το φόβο ότι θα μπορούσαν να αποτελέσουν στόχο για ρωσικούς πυραύλους.
«Παρακολουθήσαμε την ομιλία του προέδρου, η οποία είναι παραδοσιακή για την Ημέρα της Ανεξαρτησίας και στη συνέχεια ήταν ένα βίντεο από τους περσινούς εορτασμούς», δήλωσε η κ. Mytiukova. «Μας κάνει να αντιλαμβανόμαστε πόσο χαρούμενοι νιώθαμε πέρυσι και πόσο συντετριμμένοι νιώθουμε τώρα» αναφέρει επίσης.
Η κ. Mytiukova έφτασε στο Knockin με την οικογένειά της τον Απρίλιο και ήταν ανάμεσα σε περισσότερους από 400 πρόσφυγες που μετακόμισαν στην κομητεία.
Είπε ότι ο χρόνος τους στο Shropshire ήταν μια «ενδιαφέρουσα εμπειρία» αλλά και μια «ευτυχισμένη στιγμή». «Τώρα καθόμαστε εδώ, πίνουμε τσάι και μιλάμε με τους παππούδες μας», είπε. «Τους λέμε πώς ήταν να ζεις στο Shropshire – ήταν πολύ ασυνήθιστη, μια καλή εποχή».
«Αισθανόμασταν ότι έπρεπε να είμαστε εδώ και ότι μας έλειπαν όλα εδώ»
Η οικογένεια επέστρεψε στην Ουκρανία νωρίτερα αυτό το μήνα επειδή τους έλειπαν «τόσο πολύ» όσοι έμειναν πίσω.
«Ο πατέρας μου, εργαζόταν εδώ, πολλοί φίλοι μου έχουν ήδη επιστρέψει και επίσης η αδελφή μου θα ξεκινήσει τις σπουδές της από την 1η Σεπτεμβρίου», είπε χαρακτηριστικά. Και συνεχίζει: «Αισθανόμασταν ότι έπρεπε να είμαστε εδώ και ότι μας έλειπαν όλα εδώ».
Πίσω στο Shropshire, μια εκδήλωση για τον εορτασμό της Ημέρας Ανεξαρτησίας πραγματοποιήθηκε στο Πολιτιστικό κτήριο της κοινότητας στο Shrewsbury.
Η διοργανώτρια Mila Prysyazhno δήλωσε ότι η ημέρα ήταν «πολύ ξεχωριστή για όλους μας», με τραγούδια, ανθρώπους που έφεραν παραδοσιακά φαγητά και φορούσαν ουκρανικά ρούχα.
«Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι δίχως τέλος… άνθρωποι εξακολουθούν δυστυχώς να πεθαίνουν κάθε μέρα και πολλοί από εμάς που είμαστε εδώ, έχουν ακόμα τις οικογένειές τους στην πατρίδα, έχουν ακόμα τα αδέλφια, τους πατεράδες, τα ξαδέλφια τους που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του μετώπου, [και] όλοι τους σκεφτόμαστε», είπε καταλήγοντας.
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο BBC