Σε νεκροταφείο στα περίχωρα της Μαριούπολης, της ουκρανικής πόλης που κατέλαβε την προηγούμενη εβδομάδα ο ρωσικός στρατός ύστερα από πολιορκία τριών μηνών, μια μητέρα κλαίει απαρηγόρητα για τον χαμό του μονάκριβου γιου της.
Η Ναταλία θρηνεί για τον χαμό του μοναχογιού της, Βλαντίμιρ Βολόσιν, ο οποίος σκοτώθηκε στις 26 Μαρτίου υπερασπιζόμενος τη Μαριούπολη απέναντι στους ρώσους εισβολείς. Ήταν μόλις 28 ετών.
Φορώντας μαντίλα στο κεφάλι, η 57χρονη νοσηλεύτρια λέει ότι ο γιος της είχε πρόσφατα αποφοιτήσει από τη Ναυτική Ακαδημία. Έκανε όνειρα για μια πολλά υποσχόμενη καριέρα, τα οποία ανατράπηκαν εν μια νυκτί όταν η Ουκρανία ανακοίνωσε επιστράτευση για να αντιμετωπίσει τη ρωσική εισβολή.
«Επρόκειτο να μπαρκάρει τον Φεβρουάριο», μονολογεί η Ναταλία πάνω από τον τάφο του γιου της. «Αλλά μετά ξέσπασε ο πόλεμος, χωρίς κανέναν λόγο», συμπληρώνει.
Στις 24 Φεβρουαρίου η Μόσχα εξαπέλυσε στρατιωτική επίθεση με στόχο την «αποστρατιωτικοποίηση» και την «αποναζιστικοποίηση» της Ουκρανίας – ισχυρισμούς που το Κίεβο και η Δύση απορρίπτουν ως «προφάσεις» για έναν πόλεμο με σκοπό η Ρωσία να αρπάξει εδάφη της γειτονικής της χώρας.
Η Μαριούπολη με το στρατηγικό λιμάνι της στην Αζοφική Θάλασσα βρέθηκε γρήγορα στο στόχαστρο των ρώσων εισβολέων. Κατελήφθη ύστερα από μια πολιορκία που, σύμφωνα το Κίεβο, προκάλεσε δεκάδες χιλιάδες θανάτους.
Περπατώντας ανάμεσα σε φρεσκοσκαμμένους τάφους με αυτοσχέδιους σταυρούς, η Ναταλία θρηνεί όχι μόνο για τον γιο της αλλά και για τους νεκρούς που δεν έχουν κανέναν να τους κλάψει. «Ποιος θα τους θάψει; Ποιος θα τους βάλει μια μαρμάρινη πλάκα; Δεν έχουν οικογένεια να τους θρηνήσει…», λέει με δάκρυα στα μάτια.