Ο πληθωρισμός μειώνεται. Και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού η μείωση του ενεργειακού κόστους φέρνει ανακούφιση. Οι παρατηρητές των τιμών επικεντρώνονται τώρα στον δομικό πληθωρισμό, ένα μέτρο που αφαιρεί τις ευμετάβλητες τιμές των τροφίμων και της ενέργειας και συνήθως αυξάνεται πολύ πιο αργά – και είναι πιο δύσκολο να μειωθεί. Από τον Οκτώβριο ο δομικός πληθωρισμός στην ευρωζώνη είναι υψηλότερος απ’ ό,τι στην Αμερική. Θα μπορούσαν οι Ευρωπαίοι να καταλήξουν με χειρότερο πρόβλημα πληθωρισμού από τους υπερατλαντικούς ομολόγους τους;
Όλοι οι οικονομολόγοι γνωρίζουν τη ρήση του Milton Friedman ότι «ο πληθωρισμός είναι πάντα και παντού ένα νομισματικό φαινόμενο». Όμως τα λόγια του νομπελίστα δεν φαίνεται να αποτυπώνουν την τρέχουσα έξαρση του πληθωρισμού, όπου οι διαταραχές της προσφοράς μετά την πανδημία, οι δημοσιονομικές σπατάλες, το ενεργειακό σοκ και οι ελλείψεις εργατικού δυναμικού έχουν δημιουργήσει μια σχεδόν τέλεια καταιγίδα, με αποτέλεσμα οι τιμές να εκτοξεύονται στα ύψη. Επομένως, το πόσο γρήγορα θα μειωθεί ο πληθωρισμός μπορεί να εξαρτηθεί όχι μόνο από το τι θα κάνουν οι κεντρικές τράπεζες αλλά και από το πώς αυτοί οι παράγοντες -οι διαταραχές, το ενεργειακό σοκ και οι αυξήσεις των μισθών- επηρεάζουν τις οικονομίες και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.