Το Δημοκρατικό Κόμμα βρίσκεται ήδη αντιμέτωπο με μια πολιτική κρίση αλλά και με κρίση ταυτότητας. Με το ξέσπασμα του σκανδάλου Qatargate, οι σύμμαχοί του απογοητεύονται και οι εχθροί του ικανοποιούνται.
«Αμηχανία, θυμός, αλλά, πάνω απ’ όλα, μια σιωπή εμποτισμένη με αηδία», γράφει η γαλλική Le Soir σχετικά με το σκάνδαλο διαφθοράς που πλήττει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Όπως αναφέρει, από το ξέσπασμα του Qatargate και την έναρξη της έρευνας από το βελγικό δικαστικό σύστημα, με στόχο αρκετούς θεσμικούς εκπροσώπους της ιταλικής αριστεράς, το πολιτικό σύμπαν της Ιταλίας παλεύει να απορροφήσει τα πλήγματα.
Στα εσωτερικά κανάλια επικοινωνίας του παραπαίοντος πλέον προπυργίου της ιταλικής κεντροαριστεράς, του Δημοκρατικού Κόμματος (PD), η λέξη «Κατάρ» φαίνεται ήδη να έχει εξελιχθεί σε ταμπού.
Το «σκάνδαλο των Βρυξελλών» στην πραγματικότητα αποδυναμώνει ένα πολιτικό κόμμα που βρίσκεται ήδη στη δίνη μιας κρίσης ταυτότητας, έχοντας βγει ηττημένο από τις τελευταίες εκλογές, ενώ αναζητεί απεγνωσμένα ένα νέο κέντρο βάρους. Οι υποψίες που κρέμονται πάνω από πολλά μέλη του στη βελγική πρωτεύουσα αντιπροσωπεύουν επίσης μια άμεση επίθεση στις εγγενείς αξίες ενός κόμματος που έχει κάνει την ηθική και τον αγώνα στο όνομα των δικαιωμάτων των εργαζομένων αιχμή του δόρατος.
«Πρόκειται για ένα χυδαίο και αηδιαστικό σκάνδαλο», είπε η Πίνα Πικέρνο (PD), αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σε εκπομπή της ιταλικής τηλεόρασης την Κυριακή.
Την οργή του μοιράστηκε δημόσια, στα κοινωνικά δίκτυα, και ο Αντρέα Ορλάντο, βουλευτής του PD και πρώην υπουργός Εργασίας στην κυβέρνηση του Μάριο Ντράγκι. «Ας είμαστε ειλικρινείς… Αν έστω και τα μισά από την υπόθεση του Κατάρ βγουν αληθινά, θα έχουμε φτάσει στην απόλυτη φρίκη. Η ανταλλαγή των δικαιωμάτων των εργαζομένων για μετρητά και δώρα από τους φεουδάρχες του Κατάρ αντιπροσωπεύει μια ολοκληρωτική προδοσία των δημοκρατικών αξιών», έγραψε στο Twitter.
Αγανάκτηση μετά… σιωπής για το Qatargate από τους εκπροσώπους της ιταλικής Αριστεράς
Αμηχανία και μια βουβή σύγχυση φαίνεται, ωστόσο, να επικρατεί σήμερα. Ο ιταλικός σοσιαλδημοκρατικός σχηματισμός Articolo Uno έπαψε προσωρινά από τα μέλη του τον πρώην ευρωβουλευτή που συνελήφθη στις Βρυξέλλες, Πιερ Αντόνιο Παντσέρι, σε μια κίνηση άμεση, βάναυση, αλλά σιωπηλή. Την «προληπτική αναστολή, με άμεση ισχύ» του κοινοβουλευτικού βοηθού του, Φραντσέσκο Τζόρτζι, συντρόφου της τέως αντιπροέδρου του Ευρωκοινοβουλίου Εύας Καϊλή, ανακοίνωσαν και οι Δημοκρατικοί με ένα «νευρικό» δελτίο Τύπου.
Τον δρόμο της… διακριτικότητας φαίνεται να επέλεξε και ο γραμματέας του PD, Ενρίκο Λέτα. Είναι ο ίδιος που πρόσφατα εξέφρασε τη χαρά του στο Twitter για την εκλογή του Λούκα Βισεντίνι ως επικεφαλής της διεθνούς συνδικαλιστικής συνομοσπονδίας. Πρόκειται για έναν άλλο Ιταλό ύποπτο για διαφθορά που αποφυλακίστηκε υπό όρους. «Τώρα, όμως, ο Λέτα διατήρησε μια σκανδαλώδη σιωπή», σημειώνει η Le Soir.
Προσοχής χρήζει, επίσης, το γεγονός ότι οι διοργανωτές της «Διεθνούς Διάσκεψης για τις Ειρηνευτικές Διαδικασίες», που επρόκειτο να διεξαχθεί στη Βενετία από το Πανεπιστήμιο Ca’ Foscari χθες και σήμερα, προτίμησαν να ακυρώσουν τη συνάντηση, καθώς σε αυτή ήταν προγραμματισμένο να συμμετάσχουν τόσο ο Πιερ Αντόνιο Παντσέρι όσο και ο Λούκα Βισεντίνι.
Οι ύποπτοι για το Qatargate δεν περνούν απαρατήρητοι από την ιταλική Δεξιά
Ωστόσο, αυτή η επίθεση στις εγγενείς αξίες του ηθικού σύμπαντος της ιταλικής αριστεράς δεν πέρασε απαρατήρητη από τη δεξιά. «Είναι θεμιτό να αναρωτιόμαστε πώς χρηματοδοτήθηκε αυτή η διάσκεψη και αν έχει κάποια σχέση με το σκάνδαλο των Βρυξελλών. Θα αποστείλω ξανά κοινοβουλευτική ερώτηση για αυτό το θέμα» έσπευσε να δηλώσει ο Raffaele Speranzon, γερουσιαστής του κυβερνώντος κόμματος της ακροδεξιάς Τζόρτζια Μελόνι, Αδέλφια της Ιταλίας.
Αλλά πάνω απ’ όλα είναι ο αντιπρόεδρος του Συμβουλίου, Ματέο Σαλβίνι, που «τρίβει τα χέρια του». Η είδηση της έρευνας στο σπίτι του Βέλγου ευρωβουλευτή, ιταλικής καταγωγής, Μαρκ Ταραμπέλα έχει, όντως, τη γεύση μιας όψιμης εκδίκησης για τον αρχηγό της Λέγκας.
Πριν από οκτώ χρόνια ο Ταραμπέλα είχε επιτεθεί δημόσια από το βήμα του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στον Σαλβίνι, τότε ευρωβουλευτή. «Τι κρίμα: Είσαι ο μόνος που δεν έχουμε δει σε μια συνάντηση. Είσαι απλά ένας τεμπέλης!», είχε δηλώσει εκνευρισμένος ο Ταραμπέλα. Η τωρινή του πορεία προς την «κόλαση» έχει γίνει αντικείμενο σαρκασμού των υποστηρικτών της Λέγκας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Όμως, πέρα από τις εσωτερικές πολιτικές διαμάχες, αυτή η ώρα για την ιταλική αριστερά είναι η ώρα για ενδοσκόπηση και αμφισβήτηση της ταυτότητάς της.
Η έρευνα της βελγικής Δικαιοσύνης είναι πιθανό να αμαυρώσει μόνιμα το ιδανικό μομέντουμ του Δημοκρατικού Κόμματος και των στενότερων συμμάχων του και να κάνει πραγματικότητα έναν από τους χειρότερους κινδύνους που ενέχει η άσκηση εξουσίας: το «μπλέξιμο» ανάμεσα στην πολιτική και τη βασιλεία του χρήματος.
«Το να βλέπεις πρώην ηγέτες της αριστεράς να μετατρέπονται σε λομπίστες διεθνούς κλίμακας δεν είναι μόνο λυπηρό, αλλά εξηγεί γιατί πολλοί ψηφοφόροι έχουν χάσει την εμπιστοσύνη και την πίστη τους», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Giuseppe Provenzano, αναπληρωτής γραμματέας του PD.