Πραγματοποιήθηκαν χθες στο Λιβόρνο της Ιταλίας τα θυρανοίξια του κοιμητηριακού ναού της Κοίμησης της Θεοτόκου. Ως γνωστόν, πρόκειται για πόλη της κεντρικής Ιταλίας η οποία αποτέλεσε ιστορικό σημείο αναφοράς του απόδημου ελληνισμού.
Η αρχιερατική λειτουργία πραγματοποιήθηκε χοροστατούντος του μητροπολίτη Ιταλίας Πολύκαρπου, στον ιστορικό ναό του ελληνικού κοιμητηρίου του Λιβόρνο, ο οποίος λειτουργεί και πάλι, μετά από έργα αποκατάστασης.
Στη λειτουργία παρέστησαν ο γενικός γραμματέας Αποδήμου Ελληνισμού Γιάννης Χρυσουλάκης, η πρέσβης της Ελλάδος Ελένη Σουρανή, ο δήμαρχος Λιβόρνο Λούκα Σαλβέτι, ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας Βασίλειος Κουκουσάς, η επίτιμη πρόξενος της Ελλάδος στο Λιβόρνο Έλενα Κωνστάντος και Έλληνες μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής του Λιβόρνο και της Πίζας.
Ο ιστορικός χώρος είναι ένα από τα κύρια μνημεία της πόλης, στην οποία, κατά τον δέκατο ένατο αιώνα, άνθισε μια ισχυρή ελληνική κοινότητα. Οι τάφοι των οικογενειών Τοσίτσα, Μαυροκορδάτου, Ροδοκανάκη και άλλων -που βρίσκονται στο κοιμητήρι- αποδεικνύουν τις ισχυρές, ιδιαίτερα σημαντικές σχέσεις των συμπατριωτών μας με το Λιβόρνο.
Παράλληλα, όπως είχε υπογραμμίσει το ΑΠΕ-ΜΠΕ σε παλαιότερο τηλεγράφημά του, η ελληνική κοινότητα του Λιβόρνο υπήρξε πριν από το 1821 από τις ακμαίες του Ελληνισμού, με τεράστια συμβολή στον απελευθερωτικό αγώνα. Πλούσιοι και μορφωμένοι έμποροι ενίσχυσαν με έμψυχο υλικό, με χρήματα και εφόδια τον Αγώνα. Τα πλοία τους μετέφεραν εθελοντές και φιλέλληνες, όπως ο λόρδος Μπάιρον, να πολεμήσουν στο πλευρό των επαναστατών. Παραχωρούσε υποτροφίες σε παιδιά Ελλήνων για σπουδές ιατρικής και καλών τεχνών. Επιχορήγησε την έκδοση έργων του Κοραή. Η πόλη υπήρξε ορμητήριο του Τοσίτσα και του Μαυροκορδάτου, δεύτερη πατρίδα του Ελληνοϊταλού ποιητή Ανδρέα Κάλβου.