Χωρίς λευκό καπνό ολοκληρώθηκε η τρίτη ψηφοφορία για την εκλογή του νέου προέδρου της Δημοκρατίας στην Ιταλία. Για άλλη μια φορά, το λευκό έλαβε τις περισσότερες ψήφους από 412 βουλευτές. Ο νυν πρόεδρος της Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα έλαβε 125 ψήφους, ο Γκούιντο Κροζέτο, των υπερσυντηρητικών Αδελφών της Ιταλίας 114, ο πρώην δικαστικός Πάολο Μανταλένα (στηρίζεται από διαφωνούντες των Πέντε Αστέρων) 61 ψήφους και ο κεντρώος πρώην πρόεδρος της βουλής Πιερφερντινάντο Καζίνι, 52.
Από τα αποτελέσματα προκύπτει ότι δεν έχει επιτευχθεί συμφωνία επί ενός ικανού προσώπου για να υπάρξει η αναγκαία ευρύτερη συναίνεση. Οι σχολιαστές αναφέρουν ότι η παράλληλη «ανεπίσημη» υποψηφιότητα της νυν προέδρου της γερουσίας, Ελιζαμπέτα Καζελάτι, δεν καταφέρνει να ξεπεράσει την κοινοβουλευτική δύναμη της κεντροδεξιάς συμμαχίας, η οποία και την έχει προτείνει.
Ο γραμματέας του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος, Ενρίκο Λέτα, αλλά και ο κεντρώος πρώην πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι, τόνισαν ότι αν η συντηρητική παράταξη επιμείνει στην προώθηση της υποψηφιότητας Καζελάτι, κινδυνεύει να διαλυθεί και η ευρεία κυβερνητική συμμαχία της οποίας ηγείται ο Μάριο Ντράγκι.
Την ίδια ώρα, δεν δείχνει να μπορεί να επιβληθεί ούτε ο κεντρώος πρώην πρόεδρος της βουλής, Πιερφερντινάντο Καζίνι. Οι σημερινές 125 ψήφοι, δε, υπέρ του νυν προέδρου Σέρτζιο Ματαρέλα, στέλνουν το μήνυμα ότι δεν έχει εγκαταλειφθεί οριστικά η προοπτική μιας δεύτερης θητείας του. Αν και ο ίδιος έχει ήδη αρχίσει τη μετακόμισή του από το προεδρικό μέγαρο Κυρινάλιο σε διαμέρισμα της συνοικίας Παριόλι της Ρώμης.
Ξεκάθαρες δυσκολίες στην υποψηφιότητα Ντράγκι
Στις επίσημες και ανεπίσημες συναντήσεις των ωρών αυτών συνεχίζει να συζητείται και η υποψηφιότητα του Μάριο Ντράγκι, παρά το ότι υπάρχουν κάποιες ξεκάθαρες δυσκολίες. Η κυριότερη, είναι ότι οι εκπρόσωποι των κομμάτων, ζητούν μια σειρά εγγυήσεων από τον «σούπερ Μάριο», σχετικά με την γραμμή αλλά και τη σύνθεση της κυβέρνησης που θα συσταθεί, σε περίπτωση εκλογής του στην προεδρία.
Μέχρι την Παρασκευή, πάντως, οι περισσότεροι αναλυτές θεωρούν ότι οι όλες προσπάθειες βουλευτών, γερουσιαστών και γνωστών στελεχών των κομμάτων θα πρέπει να έχουν βρει διέξοδο, με την επιλογή και την εκλογή του δέκατου τρίτου προέδρου της ιταλικής Δημοκρατίας.